เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ ผู้กำกับชาวอิตาเลียนที่ประสบความสำเร็จบนเวทีภาพยนตร์ต่าง ๆ มากมาย ได้เสียชีวิตลงในวัย 77 ปี ด้วยโรคมะเร็ง หลังจากเข้ารับการผ่าตัดเมื่อปี 2003 แต่ไม่ประสบความสำเร็จ และทำให้เขาไม่สามารถเดินได้
ภาพจาก The Guardian
ถึงแม้จะจากไป แต่ เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ นั้นได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในบรมครูผู้กำกับแห่งวงการภาพยนตร์ของฮอลลีวูดด้วยผลงานสร้างสรรค์มากมาย
เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ ได้รับความชื่นชมในงานด้านภาพ, ความละเมียดละไม และความพยายามบีบคั้นอารมณ์ร่วมของนักแสดงออกมา ไม่ว่าจะเป็นผลงงานระดับมาสเตอร์พีซอย่าง The Last Emperor, ภาพยนตร์สุดอื้อฉาว Last Tango in Paris และผลงานในยุคหลัง ๆ อย่าง The Dreamers ที่หลายคนรู้จักเป็นอย่างดี
ผู้กำกับ เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ และนักแสดงนำ มาร์ลอน แบรนโด ในกองถ่าย Last Tango in Paris (1972)
เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ ในกองถ่าย The Last Emperor (1987)
เริ่มงานกำกับ (ยุค 60)
เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ เกิดเมื่อปี 1941 ที่เมืองปาร์มา ประเทศอิตาลี โดยในวัย 20 ปี ปิแอร์ เปาโล ปาโซลินี นักประพันธ์และผู้กำกับภาพยนตร์ที่เป็นเพื่อนกับพ่อของเขาได้จ้างให้เขาเป็นผู้ช่วยในการสร้างภาพยนตร์เรื่อง Accattone (1961)
เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ ได้เริ่มงานกำกับภาพยนตร์อย่างเต็มตัว ด้วยผลงานเรื่องแรกคือ La Commare Secca (1962) หรือ The Grim Reaper ซึ่ง ปิแอร์ เปาโล ปาโซลินี ได้มาช่วยเขียนบท และให้คำปรึกษาด้วย
La Commare Secca (1962) หรือ The Grim Reaper
ด้วยความที่ เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ เป็นนักคิดและนักประพันธ์ ทำให้เขาได้มีส่วนร่วมในการเขียนเนื้อเรื่องของหนึ่งในภาพยนตร์คาวบอยสปาเก็ตตีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลอย่าง Once Upon a Time in the West (1968) ของผู้กำกับ เซอร์จิโอ ลิโอเน ด้วย
Once Upon a Time in the West (1968)
เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ เริ่มเป็นที่รู้จักในวงกว้าง ด้วยผลงานอย่าง Before the Revolution (1964) และ The Conformist (1970)
The Conformist (1970)
สร้างชื่อระดับโลก (ยุค 70)
ภาพยนตร์อื้อฉาวที่สุด และทำให้ เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก คือ Last Tango in Paris (1972) ที่นักแสดงระดับตำนานอย่าง มาร์ลอน แบรนโด ได้มีปากเสียงกับผู้กำกับอยู่บ่อยครั้ง อีกทั้งยังมีประเด็นเกี่ยวกับความรุนแรง และฉากเลิฟซีนกับนักแสดงหญิง มาเรีย ชไนเดอร์ (ในตอนนั้นอายุ 19 ปี) ที่สมจริงมากเสียจน มาเรีย ชไนเดอร์ ได้เอ่ยปากออกมาในปี 2007 ว่า “รู้สึกเมือนถูกข่มขืนจริงๆ แม้ว่าจะมิได้ถูกลงมือกระทำจริงก็ตาม”
Last Tango in Paris (1972)
อีกหนึ่งภาพยนตร์กล่าวถึงในวงกว้างคือมหากาพย์เรื่อง 1900 (1976) ความยาวถึง 300 นาที ที่ได้นักแสดงชั้นนำมาร่วมงาน ไม่ว่าจะเป็น โรเบิร์ต เดอ นีโร, เจอราร์ด เดอปาดิเอ และ เบิร์ต แลนแคสเตอร์
ก้าวสู่ฮอลลีวูด (ยุค 80)
เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ ได้กลายเป็นหนึ่งในผู้กำกับชาวอิตาเลียนคลื่นลูกใหม่ที่น่าจับตามองมากที่สุด แต่ด้วยความมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นเฉพาะตัว ทำให้เขาได้มีโอกาสขยับมาสร้างภาพนตร์ทุนสูงของฮอลลีวูดอย่าง The Last Emperor (1987) ที่ชนะเลิศ 9 รางวัลออสการ์ รวมถึงภาพยนตร์ยอดเยี่ยมและผู้กำกับยอดเยี่ยมด้วย
The Dreamers (2003)
ภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายของ เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ คือ Me and You (2012) ซึ่งดัดแปลงมาจากนิยายของ นิโคโล แอมมานิติ ที่มีเนื่อหาเกี่ยวกับวัยรุ่นชายหญิงที่บอกพ่อแม่ว่าจะไปทริปสกี แต่กลับไปอยู่ในห้องใต้ดินด้วยกัน
Me and You (2012)
เบอร์นาโด แบร์โตลุคชี่ ได้สมรสกับผู้สร้างภาพยนตร์ แคลร์ เพโปโล เมื่อปี 1978 และไม่มีบุตรแต่อย่างใด
ข้อมูลอ้างอิง : theguardian และ imdb