Eurovision Song Contest คือ การประกวดเพลงประจำปีในกลุ่มประเทศที่เป็นสมาชิก “สหภาพกระจายเสียงและแพร่ภาพยุโรป” หรือ “European Broadcasting Union (EBU)” เกิดขึ้นหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 แนวคิดนี้มาจาก มาร์เชล เบเซกอน ซึ่งขณะนั้นเป็นผู้อำนวยการ EBU ได้แนวคิดมาจากเทศกาลเพลงซานเรโมของประเทศอิตาลี โดยมาร์เชลคิดว่าเสียงเพลงจะเป็นตัวกลางที่เชื่อมยุโรปไว้ได้

โดยจุดประสงค์หลักของการรวมตัวของกลุ่มประเทศในภูมิภาคยุโรปเพื่อสร้างความเข้มแข็ง, สร้างขวัญและกำลังใจ และสร้างกิจกรรมที่ใช้ดนตรีเป็นตัวกลางในการกระชับความสัมพันธ์ในภูมิภาค ซึ่ง Eurovison จะเรียกได้ว่าเป็นจุดเริ่มเต้นของการแข่งขันต่าง ๆ ในยุโรปก็ว่าได้ เพราะจากนั้นจึงมีการรวมตัวทำกิจกรรมอื่น ๆ ตามขึ้นมา เช่น สหภาพยุโรป, ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป, ยูโรเปียนเกมส์ และ อื่น ๆ

การประกวดเพลงยูโรวิชันมีจัดขึ้นทุกปี โดยจัดขึ้นครั้งแรกในวันที่ 24 พฤษภาคมในปี ค.ศ.1956 ณ โรงละคร Casinò Lugano เมือง Lugano ประเทศสวิตเซอร์แลนด์เป็นครั้งแรกเพื่อให้เกียรติแก่องค์กรที่ตั้งอยู่ที่นี่ แรกเริ่มมีประเทศที่เข้าร่วมแข่งขันเพียง 7 ประเทศ คือเนเธอร์แลนด์, ฝรั่งเศส, เยอรมันตะวันตก, อิตาลี, ลักเซมเบิร์ก, เบลเยี่ยม และสวิสเซอร์แลนด์ โดย Lys Assia จากประเทศเจ้าภาพสามารถคว้าแชมป์คนแรกของ การประกวดเพลงยูโรวิชันในเพลง Refrain

ซึ่งประเทศที่เข้าร่วมการแข่งขันต้องแต่งเพลงขึ้นมาใหม่และส่งนักร้องไม่เกิน 6 คน เพื่อแสดงสดทางโทรทัศน์ ส่วนการตัดสินจะตัดสินจากผลโหวตของประชาชนภายในกลุ่มสมาชิก EBU ซึ่งแต่ละประเทศจะไม่สามารถโหวตให้กับประเทศตัวเองได้ และประเทศที่ชนะจะได้รับเหรียญและโล่รางวัลและได้เป็นเจ้าภาพในปีต่อไป โดยปัจจุบันในปี 2019 มีประเทศที่เข้าร่วมการแข่งขันทั้งสิ้น 41 ประเทศ

ศิลปินที่โด่งดังจากการประกวด

Nel Blu Dipinto Di Blu (Volare) จากประเทศอิตาลี, 1958 (เขย่าชาร์ตบิลบอร์ตอันดับ1)

Waterloo, ABBA จากประเทศสวีเดน, 1974

Ah Bah Nee Bee, Izhar Cohen and Alphabeta จากประเทศอิสราเอล, 1978

Dschinghis Khan, Dschinghis Khan จากประเทศเยอรมัน, 1979

Ne partez pas sans moi, Celine Dion จากประเทศสวิตเซอร์แลนด์, 1988

Ooh…Ah… Just a little bit, Gina G จากสหราชอาณาจักร, 1996 (ติดชาร์ตบิลบอร์ตอันดับ 12)

Love Shine a Light , Katrina & The waves จากสหราชอาณาจักร, 1997

Dancing Lasha Tumbai, Verka Serduchka จากประเทศยูเครน, 2007

Europhia, Loreen จากประเทศสวีเดน, 2012

Rise Like a Phoenix, Conchita Wurst จากประเทศออสเตรีย, 2014

Calm After Storm, The Common Linnets จากประเทศเนเธอร์แลนด์, 2014

Arcade, Duncan Laurence จากประเทศเนเธอร์แลนด์, 2019

แม้จะเป็นการแข่งขันเพื่อเชื่อมสัมพันธ์แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีดราม่าอยู่เลย

เพราะในการแข่งขันครั้งแรกในปี 1956 ไม่มีการประกาศคะแนนจึงทำให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์การตัดสินขึ้น รวมทั้งยังมีเรื่องต่าง ๆ อีก เช่น การบล็อคโหวตให้ประเทศพันธมิตรของตน เช่น ประเทศในเครืออดีตสหภาพโซเวียตให้คะแนนกันเอง นอกจากนั้นประเทศที่มีตุรกีเป็นศัตรูอย่างไซปรัสและกรีซก็โหวตให้กันเอง หรือ 5 ประเทศที่ออกค่าใช้จ่ายให้กับ EBU มากที่สุดอย่างสหราชอาณาจักร, ฝรั่งเศส, เยอรมันนี, สเปน และอิตาลี สามารถผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศได้เลย

หรือในด้านการเมืองยุโรปก็ส่งผลให้เกิดความขัดแย้งเช่นกัน ในปี 2003 เกิดการประท้วงสหราชอาณาจักรที่สนับสนุนสหรัฐอเมริกาให้ทำสงครามกับอิรัก

ในปี2014-2015 มีประชาชนโห่ให้กับประเทศรัสเซีย เนื่องจากมีการทำสงครามกับยูเครนและมีการต่อต้านLGBTของรัฐบาล