“Lomosonic พอปขึ้นนะ” นี่คงเป็นความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นหลังจากได้ฟังเพลง “วันที่ฉันไม่อยู่” ซิงเกิลล่าสุดจากวงร็อกสายเข้ม Lomosonic เจ้าของเพลงฮิต “ความรู้สึกของวันนี้” และ “ขอ” โดยเป็นซิงเกิลแรกจาก EP. อัลบั้มชุดใหม่กำลังจะออกในเร็ว ๆ นี้ที่ชื่อว่า “SWEET BROS.” ซึ่งเป็นผลงานชิ้นแรกกับบ้านหลังใหม่ “Genie Records”
หากเทียบกันกับผลงานล่าสุดอย่าง “Anti Gravity” ผลงานที่ออกกับทางค่าย สนามหลวงมิวสิก ที่เป็นงานร็อกเข้มข้น และมีการทดลองรายละเอียดดนตรีที่มีความแปลกใหม่ “วันที่ฉันไม่อยู่” นับว่ามีความพอปขึ้นมากเลยทีเดียว ซึ่งเราเริ่มเห็นทิศทางการทำเพลงที่ปรับให้นุ่มลงมากขึ้นมาตั้งแต่สองซิงเกิลก่อนหน้านี้ที่ยังคงทำกับสนามหลวงอย่าง “กลัวว่าความคิดถึงจะทำร้ายเธอ” และ “ยอมแพ้” ที่มีเมโลดี้อันไพเราะในแบบของ Lomosonic แต่ลีลาของเพลงนั้นอาจมีความ “หวาน” หรือ “ซึ้ง” ขึ้น
ซึ่งต้นเหตุของความพอปและทิศทางใหม่ที่เราพบใน “วันที่ฉันไม่อยู่” นั้นเกิดจากการร่วมงานกับ อ๊อฟ บิ๊กแอส ในฐานะโปรดิวเซอร์ ทำให้เกิดการผสมผสานจนออกมาเป็นงานที่มีสีสัน มีความสนุกสนาน ถึงแม้จะพอปขึ้นแต่ก็ยังคงซ่อนลูกเล่นและลีลาอันดุดันตามสไตล์ Lomosonic เอาไว้อยู่ เราจึงยังคงพบ ริฟฟ์และไลน์เท่ ๆ ตามสไตล์ของวงอยู่ ส่วนในด้านเนื้อร้องนั้นได้ โป โปษยะนุกุล มาขัดเกลาเนื้อเพลงให้สามารถสื่อสารเข้าใจได้ง่ายขึ้นและเชื่อมต่อกับคนอื่นได้มากขึ้น สอดคล้องกับชื่อ EP ชุดนี้ที่ใช้ชื่อว่า “SWEET BROS.” ซึ่งแปลว่า “พี่ชายที่แสนดี” อันเป็นบุคลิกของ Lomosonic ที่เป็นกับกลุ่มแฟนเพลง ซึ่งหากใครเคยชมการแสดงสดของพวกเขา จะรู้เลยว่าบรรยากาศนั้นเหมือนกับได้ไปพบกับพี่ชายที่แสนดีที่มีข้อคิดดี ๆ พร้อมกับเสียงดนตรีเสนาะหูมาฝาก
แผ่นฟ้า ยังมีวันมืดหม่น เป็นธรรมดาถ้าผิดหวัง คงไม่ใช่เรื่องใหญ่
ความหมายที่อยู่ในสายตา มันเกินกว่าคําพูดจา ขอ เพียงให้เธอนั้นเก็บไว้
พรุ่งนี้ ถ้าเธอไม่มีฉันอยู่ ให้รู้ ว่าฉันรักเธอแค่ไหน
พรุ่งนี้ แม้จะร้ายดียังไง รักนี้ จะอยู่ตรงนี้ไม่เลือนหาย
ในส่วนของงาน MV นั้นได้ DIRECTORNET มาถ่ายทอดเรื่องราวผ่านความสัมพันธ์ของพี่ชายและน้องสาว (รับบทโดย เบสท์-ณัฐสิทธิ์ โกฏิมนัสวนิชย์ และ ลีเกต – ศุภวัลย์ พูนเจริญ) ที่อาศัยอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวช โดยมี “ไอศครีม” เป็นความปรารถนาอันแสนหวาน เป็นสัญลักษณ์แห่งความสุขที่ต้องรีบไขว่คว้าก่อนที่มันจะ “ละลาย” หายไป เบสท์ และ ลีเกต แสดงได้ซึ้งดี ส่วนคอสตูมของทั้งคู่นั้นก็เท่จริง ๆ ดูเป็นดีไซน์แบบดิสโทเปีย แต่จริง ๆ แล้วคือใส่เสื้อเชิ้ตกลับหลัง (รู้สึกอยากลองใส่แบบนี้บ้างจัง แต่คนคงหาว่าบ้าแน่นอน)
ขอเชิญพิสูจน์ท่วงทำนองในทิศทางใหม่จาก Lomosonic ในบทเพลง “วันที่ฉันไม่อยู่” ได้เลยครับ
พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส