ก้อง เด็กหนุ่มวัยรุ่นทั่วไปคนหนึ่งที่ติดแชต ติดเฟซ พ่อกับแม่ก้องชอบทะเลาะกันเรื่องสาวในอดีตของพ่อที่ชื่อ”ส้ม”แล้วชีวิตก้องก็เจอเรื่องมหัศจรรย์ย้อนอดีตไป20ปี ได้เจอพ่อกับแม่สมัยยังเป็นแฟนกัน กับส้ม เด็กสาวที่มาหลงรักพ่อ ก้อง เลยถือโอกาส กีดกัน ส้ม ออกจากชีวิตพ่อ-แม่ ไม่งั้นเขาอาจไม่ได้เกิดมาบนโลกใบนี้ แล้วก้องก็ดันไปเกิดหลงรัก ส้ม เสียเอง
ขั้นต้นหนังประสบความความสำเร็จในด้านสื่อ กระแสตอบรับบนหน้าเฟซ และพันทิปดี ผมเลือกไปดูตามกระแสอวย ดูแล้วก็ชื่นชมคนต้นคิดพล็อตเรื่องที่เลือกหยิบเอาแรงบันดาลใจจาก back to the future กับเรื่องราวย้อนอดีต ไปแก้ปัญหาครอบครัวได้เจอพ่อกับแม่ตอนยังหนุ่มสาว มาผสมกับอารมณ์ปลุกความคิดถึงอดีต หยิบของเล่นเก่าๆ เพลงเก่าๆมาใช้อย่างที่แฟนฉันเคยประสบความสำเร็จมาแล้ว
ในด้านของความบันเทิงทำได้ดี ทั้งในเรื่องเพลง จังหวะในการหยอดเพลงทั้งเพลงเก่า และเพลงใหม่หลายๆเพลงถือว่าโดน 10กว่าเพลงในหนังเชื่อว่าผ่านการคัดสรรมาพอสมควร น่าจะปลุกกระแสอัลเทอร์ได้สำเร็จนะ มุกในหนังแพรวพราวมาก มีเรื่องราวให้หยิบมาขยายเป็นแก๊กได้มากมายทั้งเรื่องเพจเจอร์ เทปเพลง อินเตอร์เน็ทยุค64k ชีวิตที่ต้องอึดอัดกับการรอโทรศัพท์สาธารณะ หลายหลากทำให้ผู้ใหญ่ที่เคยเป็นวัยรุ่นยุคอัลเทอร์ดูไปยิ้มไปได้กับประสบการณ์ที่เคยสัมผัสมาจริง และน่าจะเป็นเรื่องตลกขำขันกับเด็กวัยรุ่นยุคนี้ที่เห็นความเชยของคนรุ่นพ่อรุ่นแม่ ที่ต้องจีบกันด้วยเทคโนโลยีในยุคนั้น ชอบมากกับมุกขายเทป U4,UHT
ด้านดราม่า เป็นส่วนที่หนังยังพาอารมณ์ไปไม่ถึง ทั้งในส่วนซาบซึ้งตื้นตัน หรือฉากเศร้าโศก ตัวละครบนจอร้องไห้ฟูมฟายไปไกลแล้ว คนดูยังรู้สึกเฉยๆเลย ผมเสียดายในเรื่องราวของครอบครัวก้อง ถ้าบทให้น้ำหนักกับปัญหาครอบครัวมากขึ้น ให้มีความรู้สึกกดดันมาที่ก้องอยากที่จะแก้ปัญหาครอบครัว หนังจะส่งอารมณ์มาถึงช่วงท้ายวันที่เขากลับจากอดีต ให้คนดูรู้สึกมีอารมณ์ร่วมได้มากกว่านี้ ถ้ามองว่านี่ผลงานกำกับเรื่องแรกของ เสือ ยรรยง ก็ถือว่าผ่านแล้ว ถ้าพล็อตดีๆแบบนี้ อยู่ในมือ ผู้กำกับที่เก๋าเกม หนังจะรับ-ส่งอารมณ์ได้ถึงกว่านี้มาก หนังมาในสไตล์ฟีลกู๊ดก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะเห็นหลายบทความหยิบ อัลเทอร์มาจีบ ไปเทียบกับหนังGTH ยังไงผมก็ยอมรับนับถือฝีมือในเรื่องการชงอารมณ์พีลกู๊ดว่า GTH ยังคงแม่นมาก ในเรื่องการเล่นกับอารมณ์คนดูได้อยู่หมัด
ใบเฟิร์นทิ้งช่วงห่างจาก “สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก”มา5ปี วันนี้ในวัย22ปี เธอยังเป๊ะเหมือนเดิมดูไม่เปลี่ยนแปลงเลย ใส่ชุดนักเรียนแล้วดูเป็นเด็กนักเรียนจริงๆ เรื่องการแสดงผมประทับใจมาตั้งแต่ สิ่งเล็กๆฯ แล้วมาถึงเรื่องนี้ เธอก็ยังโชว์ความสามารถให้ได้ เห็นอีกครั้ง บทค่อนข้างส่งเธอมาก ทั้งในภาพกุ๊กกิ๊กน่ารักวัยใส และฉากดราม่าน้ำตาไหลเป็นทางแบบสั่งได้ แล้วยังได้โชว์เล่นกีตาร์ร้องเพลงธีมของหนังอีกด้วย
ดาราหน้าใหม่หลายคน ถือว่าคัดมาได้ดีนะ บุคลิกดูลงตัวกับบท ทั้ง แดนอรุณ รามณรงค์ ในบท ก้อง พระเอกของเรื่อง หลานของ ธัญญาเรศ หน้าตาหล่อ ถ้าหนังดังน่าจะดังตามหนังไปได้ด้วย ,ชนินทร จิตปรีดา ในบท ตั้ม วัยรุ่นก็มาในลุคย้อมผม ทอง ใส่แว่นใหญ่ไว้หนวด ดูใช่กับวัยรุ่นยุคอัลเทอร์ฯ เรื่องการแสดงก็ถือว่าผ่านนะ ไม่มีฉากให้ดูขัดตา สะดุด ,รุ่นใหญ่ หน้าเก่าก็มากันเยอะทั้ง อิง อชิตะ และ แหม่ม วิชุดา ในบทพ่อกับแม่ รอน บรรจงสร้าง ในบทพ่อของแหม่ม และเกรียงศักดิ์ เหรียญทอง ตลกนักพากย์ ในบทอาเจ็ก ที่ทำให้นึกถึง น้าค่อม ถึงแม้ลีลายังไม่เท่าน้าค่อม แต่ก็พอพาให้ยิ้มๆไปได้บ้าง,แหม่มในวัยสาว ก็หาคนเล่นที่พอดูหน้าตามีเค้าไปทางเดียวกันได้กับวิชุดา
เป็นหนังที่ตอบสนองความบันเทิงได้ดีครับ ทั้งในด้านอารมณ์ขัน ฟังเพลงเพราะที่ชวนให้นึกถึงอดีต ดาราหน้าตาดี แสดงดี เรื่องราวลื่นไหล ทำใจเผื่อๆไว้นิด กับเรื่องราวแฟนตาซีที่มีความเป็นการ์ตูนอยู่เยอะ แล้วจะดูได้เพลินใจ