วันนี้มีกระทู้ที่น่าสนใจในพันทิปกระทู้หนึ่งครับ คุณ Nanttylove เข้ามาเล่าความในใจถึงชีวิตคู่ของเธอกับแฟนหนุ่มโปรแกรมเมอร์ ที่ดูจะรักงานของตัวเองเอามากๆ ทำงานหามรุ่งหามค่ำ ขยันฝึกอบรมจนเอาเรื่องราวสุดกีกไปฝันและละเมอใส่คนข้างๆ ซึ่งคุณ Nanttylove ก็ถามว่าควรแก้ไขปัญหาแฟนบ้างานยังไงดี
แฟนเราเป็นโปรแกรมเมอร์ บริษัทบริษัทนึงในย่านรัชดา
ก็ปกติทั่วไป อาจดูเหมือนไม่น่ามีอะไร
ก็มีบ้างที่เขาทำงานโต้รุ่ง แบบอดหลับอดนอนสองสามวันติดไรงี้ ห้องไม่กลับทำงานออฟฟิต กลับทีมาอาบน้ำไปทำงานต่อ (ตอนช่วงงานเยอะ)
บาง(หลายๆ)วันก็หอบงานมาทำที่ห้อง แก้งานถึงตีสามตีสี่ เวลานอนจริงๆก็ 4-5 ชั่วโมง
รันคอมไพโปรแกรมเชิร์ฟเวอร์บนหน้าจอดำๆ พิมพ์กิ๊กๆๆก๊อกๆ แล้วก็รอมันไหลปู๊ดๆๆบนหน้าจอ
แล้วก็อีกเยอะแยะ บลาๆๆๆ โปรแกรมเมอร์คงเข้าใจ
มีงานมีอีเว้นท์อะไรจัดเกี่ยวกับคอโปรแกรมเมอร์ ภาษาสารพัดภาษา ไปหมด ไปแทบทุกรอบที่รู้และไปได้
แล้วก็กลับมาเม้าท์มอยให้ฟังถึงเรื่องอันน่าตื่นเต้นในภาษาใหม่ๆที่ได้ไปเรียนรู้หรือไปฟังมา
อ่านๆดูก็คงเหมือนโปรแกรมเมอร์ทั่วๆไปที่ต้องฝึกฝนและพัฒนาความสามารถตัวเองอยู่เสมอ ไม่น่าแปลกกกก แต่….
ตั้งแต่เราเข้า กทม. มาหางานทำใน กทม. อาทิตย์นึงประมาณ 3/7 -4/7 ของสัปดาห์เรื่องเดิมๆจะเกิดขึ้นเสมอ คือ…..
แฟนเราจะละเมอ เนื้อเรื่องเท่าที่จับใจความได้ ประมาณว่า เห้ยยย A (ชื่อเพื่อนนามสมมุติ) อยู่ไหนวะ
เชิร์ฟเวอร์ตัวนี้เราจะทำไงกับมันดีวะ เห้ยอยากได้เชิร์ฟเวอร์ใหม่ เห้ยภาษานี่เจ๋ง เครื่องมือนี่โดน (เขาไม่ได้พูดติดกันนะ อันนี้ฟังแล้วรวมมา)
แล้วก็เรื่องอื่นเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ภาษาโปรแกรมเมอร์ตัวใหม่ๆTool ใหม่ๆ อีกเพียบ คุยเป็นตุเป็นตะ
ยังๆๆๆ ยังไม่พอ ที่หนักคือ เรานอนๆอยู่ เอานิ้วมากดตัวเรา รัวๆๆๆ เหมือนพิมพ์คอมอยู่ เราก็ตกใจ เห้ยพี่!!!!
ไม่หยุดนะ พิมพ์ต่อ เราขยับก็กดตัวเราลงที่เดิมพิมพ์ต่ออย่างเมามันเราก็อะไรวะ เห้ยยยยย แล้วเรียกก พี่ พี่ พี่ เป็นไร
ยัง….ก็คงยังไม่หยุด มีทำท่าเอานิ้วชี้กดๆๆ ซักพักสามนิ้ว สองนิ้ว ทำท่าเลื่อน(เดาว่าน่าจะท่าเลื่อนแบบคุ้นเคยจากแทร็คแพดในmac)
ขำซิเราอ่ะ ขำจนจะบ้า อย่างดัง ก็ใช่ว่าท่านคุณแฟนจะตื่นนะ พอทนรอท่าทางที่กระทำกับเราซักพักก็พอไม่ไหวแระ ท่าจะไปกันใหญ่
เลยปลุกอีก ลุกหนีเลยคราวนี้ดูดิจะทำไง พี่แกร้องเลย งืออออ อย่าเอาคอมหนี แค่นั้นแระ แล้วนอนกรนต่อออ
โอ๊ยยย สารพัดที่ต้องเจอ นี่ยังน้อยไปที่เล่า แต่ขี้เกลียดพิมพ์แล้วอ่ะ เดี๋ยวต้องไปปลุกคนทำงานก่อน 5555
ปล. ใครพอจะมีแนวทางแก้ไขปัญหาแฟนบ้างานได้บ้างไหมคะ หรือจะหาวิธีไหนทำให้เขาได้ผ่อนคลายดี
นอกจากการเรียนคอร์ดภาษาคอมพ์กับฝรั่ง อ่านหนังสือ เราก็ไม่เห็นว่าเขาจะหาทางผ่อนคลายสุนทรีใดๆได้เลย
เพราะไอ้ที่เขาผ่อนคลายจากงาน มันก็ไม่พ้นเรื่องภาษาคอมพ์ โค๊ดต่างๆนาๆ
ใครพอมีทางออกอื่น หรือวิธีน่าสนใจอื่นๆแนะนำบ้างน๊าา สงสารตัวเองเป็นมนุษย์เมียอยู่ดีดีไม่อยากเป็นคอมฯ 555
เคยเห็นแต่โฆษณาที่แฟนเห็นมือแฟนเป็นเมาส์ ไม่คิดเลยว่าจะเจอกับตัวเอง 555
เรื่องนี้ทีมงานเว็บแบไต๋ในฐานะกีกคอมพิวเตอร์ที่บ้างานเหมือนกันขอให้คำตอบว่า ตัวเองต้องหยุดเองครับ หรือต้องปรึกษากันก่อนที่จะพากันหลบคอมพิวเตอร์ ตัดการติดต่อกับโลกภายนอก เพราะถ้างานไม่เสร็จ งานค้าง มันจะพักผ่อนไม่เป็นสุข รู้สึกว่าใช้เวลาเสียเปล่าโดยที่งานไม่เสร็จ มันจะพาลหงุดหงิดเอา
ซึ่งวิธีการหยุดของงานแต่ละแบบก็คงไม่เหมือนกัน อย่างถ้าเป็นนักเขียนเหมือนทีมงานเว็บแบไต๋ วิธีการคือช่วงเวลางาน ทำงานไปเยอะๆ ทำงานไปมากๆ เอาให้ตัวเองพอใจ ส่วนนอกเวลางานก็พักยาว เล่นเกม ดูทีวีไป ถ้าไม่มีอะไรร้อนแรงจริงๆ ก็เก็บไว้ทำในเวลางาน แต่วิธีการนี้หมายถึงว่าในเวลางานเราต้องทำงานได้ประสิทธิภาพจริงๆ นะครับ ใช้เวลาเถลไถลมากไม่ได้
แต่ส่วนแฟนของเจ้าของกระทู้ที่เป็นโปรแกรมเมอร์ คงต้องไล่หาสาเหตุกันว่าทำไมต้องหอบงาน ต้องโต้รุ่งกันขนาดนี้ แล้วจะสามารถจัดการเวลาให้ลงตัวได้ยังไง
เพราะคำกล่าวว่าทำงานหนักมากไม่ทำให้คนตาย มันไม่จริง 100% นะครับ ที่น่ากลัวคือมันทำให้ตายช้าๆ ต่างหาก สู้ทำงานให้สุดๆ แล้วพักผ่อนให้เต็มที่ดีกว่า
อ่านความเห็นอื่นๆ ได้จากที่มานะครับ
ที่มา: Pantip