‘วัลแคน’ (Vulcan) เป็นเมืองเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของรัฐเวสต์ เวอร์จิเนีย (West Virginia) ติดกับชายแดนรัฐเคนตักกี สหรัฐอเมริกา มีความสำคัญในฐานะเป็นชุมชนเล็ก ๆ ที่ถูกโอบล้อมด้วยป่าและแม่น้ำ ‘ทัก ฟอร์ก’ (Tug Fork River) ทำให้คนในชุมชนนี้ค่อนข้างถูกตัดขาดจากโลกภายนอก แม้ในช่วงทศวรรษ 1960 เมืองแห่งนี้จะเคยเป็นแหล่งทำเหมืองถ่านหินที่เฟื่องฟูมาก่อน แต่เมื่อเหมืองเริ่มมีถ่านหินน้อยลง ก็ทำให้คนงานอพยพไปอยู่ที่อื่น จนทำให้เมืองนี้กลายเป็นเมืองที่ทรุดโทรม แถมทางการของรัฐเองก็ดูจะไม่ค่อยสนใจเมืองนี้สักเท่าไหร่
และด้วยความที่เมืองนี้อยู่ติดกับแม่น้ำทัก ฟอร์กที่มีขนาดใหญ่ การมีสะพานข้ามแม่น้ำ เพื่อให้คนในชุมชนสามารถเดินทางข้ามไปมาระหว่่างเมืองกับรัฐเคนตักกีจึงเป็นเรื่องจำเป็น แต่สะพานแขวนขนาดเล็กที่มีเพียงแห่งเดียวของเมืองก็ชำรุดทรุดโทรมมาก เพราะเป็นสะพานที่บริษัทเหมืองแร่สร้างเอาไว้ให้คนงานใช้ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 กาลเวลาทำให้แผ่นไม้บางแผ่นทรุดโทรม ทำให้ชาวเมืองวัลแคนไม่สามารถเดินทางไปมาได้อย่างสะดวก ครั้นจะเดินทางโดยรถยนต์ก็ไม่ใช่ว่าจะสะดวกอีก เพราะเส้นทางส่วนใหญ่เป็นทางลูกรังที่ขนานไปตามรางรถไฟ ที่ทางรัฐบาลท้องถิ่นก็ปิดประกาศห้ามใช้อีก เนื่องจากเสี่ยงอันตราย
จนถึงปี 1975 สะพานแขวนเส้นนี้ได้พังทลายลง ส่วนความอดทนของคนในเมืองวัลแคนก็หมดลงด้วยเช่นกัน ทำให้พวกเขาจำต้องบุกรุกถนนลูกรังข้างทางรถไฟเพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลท้องถิ่นของรัฐเวสต์ เวอร์จิเนียทำการสร้างสะพานขึ้นใหม่ แต่ด้วยความที่ชุมชนในเมืองวัลแคนมีเพียงแค่ประมาณ 50 ครัวเรือน ทางการจึงมองว่าไม่น่าจะคุ้มหากจะแบ่งงบประมาณสร้างสะพานให้คนเพียงไม่กี่ครัวเรือนใช้
แล้วด้วยความที่ในช่วงนั้นยังอยู่ในช่วงสงครามเย็น และสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตก็เริ่มจะขัดแย้งแข่งขันกันหนักข้อขึ้นทุกที ทำให้ ‘จอห์น โรบิเนตต์’ (John Robinette) บาร์เทนเดอร์หนุ่มชาวเมืองวัลแคนวัย 42 ปี เกิดปิ๊งไอเดีย เขียนจดหมายระบายความทุกข์เกี่ยวกับสะพานแห่งนี้ และความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจจากการที่ถูกรัฐบาลท้องถิ่นละเลย และส่งไปยังสถานทูตโซเวียตที่ตั้ง ณ กรุงวอชิงตันดีซี โดยเขาหวังว่า ศัตรูคู่แค้นของอเมริกาอย่างโซเวียต จะใช้โอกาสนี้เป็นหอกข้างแคร่ในการทุ่มงบสร้างสะพานให้กับเมือง เพื่อหักหน้ารัฐบาลอเมริกันที่ละเลยความเป็นอยู่ของพลเมืองของประเทศตนเอง
หลังจากได้รับจดหมาย ทางสถานทูตจึงได้ส่ง ‘อิโอนา อันโดรนอฟ’ (Iona Andronov) นักข่าวชาวรัสเซียที่อยู่ในนิวยอร์ก ได้เข้าไปทำข่าวและถ่ายภาพ และเก็บข้อมูลเกี่ยวกับสะพานและความลำบากของชาวเมือง พร้อมให้สัญญาว่า ทางโซเวียตจะออกงบประมาณสร้างสะพานให้โดยไม่ต้องไปขอกับรัฐบาลสหรัฐฯ ให้เมื่อยตุ้ม
ทันทีที่มีข่าวลงพาดหัวในหนังสือพิมพ์ กระแสก็ร้อนผ่าวไปถึงทางการ จนทำให้รัฐบาลท้องถิ่นของรัฐเวสต์ เวอร์จิเนียร์ยอมทุ่มเงิน 1.3 ล้านเหรียญสหรัฐเพื่อลงมือสร้างสะพานโดยทันที ก่อนที่จะให้คำตอบกับสื่อ (แบบแก้้เก้อ) ว่า จริง ๆ มีการวางแผนจะสร้างมานานแล้ว แต่ว่าต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะสร้างเสร็จ แต่เอาเข้าจริง ๆ สะพานนี้ก็สร้างเสร็จทันใช้ภายในไม่กี่เดือนเท่านั้น และสะพานนี้ก็กลายมาเป็นทางเข้าออกเพียงทางเดียวของชาวเมืองวัลแคนในเวลาต่อมาจนถึงปัจจุบัน
อ้างอิง | อ้างอิง | อ้างอิง | อ้างอิง
พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส