ผลงานกำกับเรื่องที่ 2 ของ โจว ซิงฉือ ที่เขาไม่ได้มารับบทนำเองแล้ว หลังจาก “คนเล็กอิทธิฤทธิ์หญ่าย” เมื่อปี 2013 ที่ใช้บริการ ซูฉี มารับบทนำ เว้นไป 3 ปี โจว กลับมากับ The Mermaid ปั้นดาราสาวหน้าใหม่ หลินหยุน ที่หน้าตาจิ้มลิ้มดี มารับบทเงือกสาว เธอและพี่น้องเงือกโดนนายทุนใหญ่กว้านซื้อเกาะ และนายทุนต้องการถมทะเล จึงปล่อยเสียงโซน่าไล่สัตว์ทะเลให้ไปพ้นอาณาเขตซึ่งรวมถึงเหล่าเงือกที่ต้องระเหเรร่อนออกมาจากถิ่นพำนักเดิม เหล่าเงือกจึงส่งตัวปังปังเงือกสาวให้มายั่วยวน หลิวซวน นายทุนใหญ่ผู้อยู่เบื้องหลังให้มาหาเธอยังที่พักเพื่อพี่น้องเงือกจะได้ลอบกำจัดเขาเสีย
ในความเป็นหนังตลก หนังยังคงหยอดมุกมาถี่ ๆ ติดบ้างไม่ติดบ้าง แต่ไม่มีมุกที่ไปถึงได้ถึงระดับขำแรง ส่วนหนึ่งเพราะมุกทำหน้าที่ของมันเอง ไม่มีดาราตลกรุ่นเก๋าอย่างโจว ซิงฉือเอง หรืออู๋ม่งต๊ะ , อู๋ จินหยูว , เจิ้ง จือเหว่ย ที่สามารถขยี้มุกพวกนี้ให้ฮาขึ้นไปได้อีกด้วยสีหน้าและลีลาการแสดงที่ลื่นไหลเพราะมาจากสายตลกด้วยประสบการณ์ คนที่ทำหน้าที่สีสันได้ดีสุดในเรื่องนี้คือ โชหลัว ในบทมนุษย์ปลาหมึก ได้ซีนขายมุกคนเดียวยาว ๆ อยู่ 2 ครั้งถือว่าทำหน้าที่เรียกเสียงหัวเราะได้มากที่สุดแล้ว ตัวประกอบหลายคนคุ้น ๆ หน้าว่าอยู่ในหนังโจว ฉิงซือมาตั้งแต่ “คนเล็กหมัดเทวดา” ก็ทำหน้าที่ได้แค่ในกรอบจำกัด เติ้งเชาพระเอกของเรื่อง และหลินหยุน ในบทเงือกสาว ที่มองเห็นได้ชัดว่าเป็น “ตลกพยายาม” มุกส่วนใหญ่จึงอยู่ได้ในระดับยิ้มและหึหึในลำคอ นี่อาศัยว่าหลายมุกยังได้ทีมงานพันธมิตรช่วยเติมสีสันลงไปด้วยแล้วนะ เรื่องนี้ถือว่าพันธมิตรทำหน้าที่ได้ดี ยิงมุกตรงกับเนื้อหา ไม่ล้นไม่เกินบทจนโดนด่าอย่างหลาย ๆ เรื่องที่ผ่านมา นอกเหนือจากความฮา หนังก็ยังมีเรื่องความรักของเงือกกับมนุษย์ที่ไม่ได้รู้สึกอินไปกับความรักของคู่นี้เลย ฉากแอ็คชั่นที่มนุษย์สวมบทตัวร้ายสุด ๆ รังแกเหล่าเงือก แต่โจว ซิงฉือก็ยังไม่ลืมบทสรุปแบบสาระ สร้างจิตสำนึกให้คนรู้สึกรักธรรมชาติท้องทะเล หนังใช้ทุนสร้างไปถึง 60 ล้านเหรียญก็ถือว่ามากอยู่สำหรับหนังฝั่งเอเซียสักเรื่อง แต่ทุนขนาดนี้ก็ยังไม่สามารถทำงานซีจีออกมาได้เนียนนะ งานซีจียังดูหลอกตาชัดเจน ส่วนที่ชอบที่สุดในเรื่องนี้คือ ฉาง อี่ฉี ดาราขาประจำในหนังของโจว ซิงฉือ มาตั้งแต่ “นักเตะสาวเสี้ยวลิ้มยี่” เรื่องนี้เธอสวยมาก ทั้งหน้าทั้งชุด แล้วก็โชว์อึ๋มทั้งเรื่อง
ถ้าเทียบกับ “คนเล็กอิทธิฤทธิ์หญ่าย” เรื่องก่อนหน้า ถือว่า “เงือกสาวปังปัง” ยังมีมุกให้ฮากว่ามาก แต่ก็ยังห่างจากยุคที่โจว ซิงฉือเล่นเอง ดูจบก็จบไปไม่มีอะไรให้ย้อนไปพูดถึงหรืออยากดูซ้ำ ในขณะที่ฉากเตะบอลใน “นักเตะเสี้ยวลิ้มยี่” ทุกวันนี้ยังวนเวียนอยู่ในโลกโซเซี่ยลให้เห็นอยู่เนือง ๆ รวมถึงฉากจอมยุทธคู่หูที่ใช้ขิมเป็นอาวุธโจมตีตรอกเล้าหมู จาก “คนเล็กหมัดเทวดา” ก็ยังคงเป็นฉากคลาสสิคที่ดูกี่ครั้งก็สนุก อย่างไรก็ตาม “เงือกสาวปังปัง” ก็ประสบความสำเร็จอย่างสูงหลังจากเปิดตัวในจีนเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ กวาดรายได้ไปถึง 551ล้านเหรียญ “เงือกสาวปังปัง” ไม่ใช่งานที่ทำให้หายคิดถึงโจว ซิงฉือ ครับ ก็ยังคิดว่าวันหนึ่งจะได้เห็นงานที่คืนฟอร์มของเขา