Our score
8.2Golden Hour ชั่วโมงโกงความตาย
จุดเด่น
- ได้ความรู้ทางการแพทย์ที่คนธรรมดาไม่เคยรู้มาก่อน
- วาดอาการเจ็บป่วยของคนไข้ออกมาได้ดี
- ถึงแม้สาระจะเยอะแต่ก็ทำออกได้สนุกและน่าติดตาม
จุดสังเกต
- เพราะสาระเยอะจึงทำให้ตัวหนังสือบางฉากเยอะเกินไป
-
ความสมบูรณ์ของบท
8.0
-
ลายเส้น
7.5
-
สาระ
9.0
-
ความสนุกน่าติดตาม
8.0
-
คุ้มค่าเวลาในการอ่าน
8.5
เวลาเพื่อน ๆ เจ็บป่วยหรือประสบอุบัติเหตุแบบไม่ทันตั้งตัวต้องไปหาใครกันครับ!? แน่นอนล่ะว่าต้องไปหา “หมอประจำแผนกฉุกเฉิน” แต่เคยรู้กันมั้ยว่าหมอแผนกนี้นั้นเค้าใช้ชีวิตและทำงานกันยังไง จะให้ไปหาหนังสือที่มีแต่ตัวหนังสือและคำศัพท์ยาก ๆ เต็มไปหมดอ่านก็คงจะน่าเบื่อเกินไปใช่มั้ยล่ะ วันนี้ผมมีทางเลือกใหม่ให้เพื่อน ๆ ได้รู้จักกับหมอแผนกฉุกเฉินมากขึ้น นอกจากจะอ่านแล้วไม่ง่วง ยังจะทำให้คุณติดงอมแงมจนเงินในกระเป๋าคุณสั่นอยากจะเปย์อ่านไปเรื่อย ๆ ด้วยซ้ำไป กับการ์ตูนเรื่อง “Golden Hour ชั่วโมงโกงความตาย” อีก 1 การ์ตูนดี ๆ จาก “WEBTOON” ครับผม
เรื่อง Golden Hour ชั่วโมงโกงความตาย
ชื่อคนวาด/ผู้แต่ง ฮันซันอีกา/ฮงบีชีรา
เรตติ้งปัจจุบันใน Webtoon 9.92
แนว ดราม่า
ปัจจุบันมี 14 ตอน(ยังไม่จบ)
แนะนำตัวละคร
แบ็กคังฮยอก – ศาสตราจารย์แพทย์ประจำทีมอุบัติเหตุของโรงพยาบาลฮันกุก
ยังแจวอน – แพทย์ศัลยกรรมเฉพาะทางทวารหนัก มีฉายาว่าตูด
ซอฮานา – ผู้ดูแลผู้ป่วยวิกฤตฉุกเฉิน มีฉายาว่า นักเลง
เนื้อเรื่องย่อและความรู้สึกอ่าน
เนื้อเรื่องย่อ
แม้รัฐบาลจะลงทุนให้กับ โรงพยาบาลฮันกุก ไปมากกว่าหมื่นล้านวอนเพื่อตั้งศุนย์การแพทย์อุบัติเหตุขึ้นมา แต่กลับไม่ได้ช่วยให้ผู้ป่วยและยอดผู้เสียชีวิตลดลงเลยแม้แต่น้อย ทำให้เกิดวิกฤติกระแสต่อต้านโรงพยาบาลว่าเอาเงินไปทำอะไรหมด แต่สาเหตุทั้งหมดมาจากที่ทางโรงพยาบาลขาดหมอเฉพาะทางและขาดผู้สอนที่มีฝีมืออยู่นั่นเอง ผู้อำนวยการโรงพยาบาลชิลซองจึงได้เสนอชื่อศาสตราจารย์คนนึงขึ้นมานั่นก็คือ แบ็กคังฮยอก แพทย์เฉพาะทางด้านอุบัติเหตุที่จบมาจาก มหาลัยมูอัน ที่สุดห่วยแตก แต่ฝีมือการผ่าตัดของเค้าราวกับพระเจ้ามาผ่าตัดเอง จึงทำให้รัฐมนตรีอนุมัติให้เค้าได้มาเป็นศาสตราจารย์แพทย์ประจำทีมอุบัติเหตุของโรงพยาบาลฮันกุก แต่ด้วยนิสัยมุทะลุ ตัดสินใจเร็ว ปากเสีย และก็ไม่ค่อยฟังใครของเค้าทำให้ศาสตราจารย์คนอื่นในโรงพยาบาลต่างไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้เพราะ ฝีมือของเค้านั้นเป็นของจริง!!
จุดที่ชอบในการ์ตูนเรื่องนี้
ที่ชอบอย่างแรกเลย เพราะการ์ตูนเรื่องนี้ทำให้ผมเริ่มเข้าใจและรู้เบื้องหลังของทีมแพทย์แผนกฉุกเฉินเยอะขึ้นมาก แม้ตอนนี้การ์ตูนจะมีแค่ไม่กี่ตอนแต่ก็รู้สึกเหมือนได้อะไรหลายอย่างจากการ์ตูนเรื่องนี้มาเยอะเลย ผมชอบเวลาตัวเอกเจอเคสคนไข้ใหม่ ๆ ผมมักจะลุ้นอยู่เสมอว่าอาการแบบนี้เค้ามีวิธีรักษายังไง แล้วหมอคนอื่น ๆ ก็จะรักษาแบบผิด ๆ แล้วไอ้การรักษาแบบผิด ๆ นี่จะส่งผลเสียยังไง สุดท้ายคนไข้จะรอดได้จริงมั้ย!? ส่วนถ้าใครเรียนหมอหรือเป็นหมออยู่แล้วมาอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ คือจะบอกว่ามันสอนถึงจรรยาบรรณของอาชีพหมอได้อย่างดีเลย ถ้าผมเกิดประสบอุบัติเหตุรถชนขึ้นมา ใครก็ได้ช่วยเรียกหมอ แบ็กคังฮยอก มารักษาผมที (ล้อเล่นนะครับ รถอย่าชนผมเลยจะดีที่สุดเนอะ)
ลายเส้นเป็นไง
โดยรวมมันก็ไม่ได้สวยโดดเด่นอะไรมาก แต่ต้องยอมรับว่าเรื่องนี้วาดอาการเจ็บป่วยของคนที่ประสบอุบัติเหตุออกมาได้ถึงพริกถึงขิงมาก ดูแล้วก็จะหลอน ๆ หน่อย แบบกลัวว่าถ้าตัวเองเป็นแบบนั้นคงจะทรมานน่าดู
ถ้าหมอรักษาคนป่วยแบบชุ่ย ๆ ก็ไม่ต่างอะไรกับฆาตกรในคราบของหมอหรอก
เนื้อเรื่องดีไหม?
ดีครับ เรื่องนี้แอบเสียดสีสังคมของวงการแพทย์ออกมาได้ดีระดับนึงเลย เพราะต่อให้คุณเรียนจบจากมหาวิทยาลัยดังแค่ไหน หากคุณไม่มีจรรยาบรรณของแพทย์ รักษาผู้ป่วยแบบชุ่ย ๆ ให้มันเสร็จ ๆ ไปคุณก็คือฆาตกรในคราบของหมอดี ๆ นี่เอง และเพราะตรงจุดนี้ของวงการแพทย์นั่นเอง พระเอกจึงต้องปรากฏตัวแล้วมาปรับเปลี่ยนระบบทุกอย่างใหม่หมด และฟอร์มทีมเฉพาะทางแผนกฉุกเฉินขึ้นมาใหม่หมดด้วยตัวเอง แต่จุดที่ผมชอบจริงของเนื้อเรื่องเลยก็คือการรักษาของพระเอกนั่นแหละ ที่มันเทพถึงขนาดที่มองแว่บเดียวก็รู้ว่าผู้ป่วยแต่ละคนต้องรักษายังไง แถมยังจะต้องสอนวิธีรักษาให้กับแพทย์คนอื่น ๆ อีก และผู้ป่วยแต่ละคนโผล่มาแต่ละทีอาการพีค ๆ ทั้งนั้น
มีอะไรที่ไม่ชอบในเรื่องนี้บ้าง?
จริงแล้วมีตรงจุดนึงของเรื่องที่ขัดใจ นั่นก็คือเวลาฉากไหนที่สาระเยอะมาก เช่นตอนวินิจฉัยอาการผู้ป่วยหรือขั้นตอนการรักษา ส่วนใหญ่ฉากพวกนี้จะมีตัวหนังสือให้อ่านเยอะมาก เยอะเกินไปในบางที แต่นั่นก็เพราะผมเป็นพวกที่ขี้เกียจอ่าน จะมึนเวลาตัวหนังสือเยอะ (ฮา) แต่ถ้าใครไม่ได้ขี้เกียจแบบผม คิดว่านี่คงไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรเท่าไหร่
สรุป พระเอกเก่งมาก เนื้อเรื่องแอบจิกกัดสังคมวงการแพทย์
ภาพประกอบคนไข้ทำออกมาได้ดี สาระเยอะ
แต่ตัวหนังสือให้อ่านในการ์ตูนก็เยอะเหมือนกัน สนุก แนะนำอ่านเลย
พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส