[รีวิวซีรีส์] Uncoupled ตลก/รัก/สัปดน ผสมตามสูตร Sex and the City เวอร์ชันเกย์

Release Date

29/07/2022

8 Episodes

Created by Darren Star, Jeffrey Richman

Starring: Neil Patrick Harris, Tisha Campbell, Brooks Ashmanskas

Our score

7.0

[รีวิวซีรีส์] Uncoupled ตลก/รัก/สัปดน ผสมตามสูตร Sex and the City เวอร์ชันเกย์

จุดเด่น

ความบันเทิงและมุกตลกที่ดูเพลิน แม้จะมีเรื่องสัปดนแต่ไม่มีภาพที่อุจาด เสน่ห์ของทีมนักแสดงและแมนฮัตตันร่วมกันสร้าง Vibe ที่ดี

จุดสังเกต

บทและตัวละครหลักค่อนข้างอ่อน วนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน เน้นแต่สถานการณ์รอง ยังขาดเส้นเรื่องหลัก

การแสดง

8.0
โปรดักชัน

7.0
บท

5.0
ความบันเทิง

8.0
คุ้มเวลาในการชม

7.0

ย้อนกลับไปในยุค 90s ชื่อ แดร์เรน สตาร์ (Darren Star) ติดตาทุกคนบนเครดิตของซีรีส์ดังแห่งยุคอย่าง ‘Beverly Hills, 90210’, ‘Melrose Place’ และแน่นอน ‘Sex and the City’ ที่ปรากฎพร้อมกับตำแหน่งครีเอเตอร์และเอ็กเซ็กคูทีฟโปรดิวเซอร์มาโดยตลอด ชื่อของสตาร์หายไปพักใหญ่ก่อนจะกลับมาในซีรีส์ ‘Emily in Paris’ ของ Netflix ที่ฉายมาแล้ว 2 ซีซันและกำลังถ่ายทำอีก 2 ซีซัน

หลังจากพาเราไปปารีส สตาร์พาแฟนคลับกลับมาที่เกาะแมนฮัตตัน ในมหานครนิวยอร์กอีกครั้งกับซีรีส์ของ Netflix เรื่อง ‘Uncoupled’ ซีรีส์โรแมนติกคอมเมดี้ 8 ตอนจบ (ตอนละ 30 นาที) ที่เล่าเรื่องของไมเคิล (นีล แพทริก แฮร์ริส – Neil Patrick Harris) เกย์หนุ่มนายหน้าอสังหาวัย 40 กว่า ที่ถูกคอลิน (ทัก วัตกินส์ – Tuc Watkins) แฟนหนุ่มใหญ่วัย 50 ปีบอกเลิกแบบสายฟ้าแลบ เก็บของย้ายออกไปโดยไม่บอกสาเหตุใด ๆ ไมเคิลจึงต้องเผชิญกับภาวะ “ไร้คู่” อย่างไม่ทันตั้งตัวเป็นครั้งแรกในรอบ 17 ปี เขาพยายามหาทางออกด้วยการมองหาคนใหม่เพื่อเริ่มต้นความสัมพันธ์อีกครั้ง แต่ในขณะเดียวกันก็มักเกิดเหตุการณ์ที่เข้ามาสะกิด “แผลสด” จนทำให้จิตใจของเขาหวนกลับไปหมกมุ่นกับคนรักเก่าอยู่ตลอดเวลา

แน่นอนว่าคนที่แบกซีรีส์ไว้มากที่สุดคือหนุ่มแฮร์ริส นักแสดงวัย 49 ที่บริหารเสน่ห์ได้ดีเช่นเคย โชคดีที่เขาเป็น “ที่รัก” ของคนดูอยู่แล้วนับตั้งแต่ซีรีส์ ‘How I Met Your Mother’ จึงไม่ยากที่ตัวละครไมเคิลจะตกเราได้ตั้งแต่ตอนแรก ๆ (ยกเว้นว่าคุณจะไม่ชอบเขาเป็นทุนเดิม นั่นจะกลายเป็นความน่ารำคาญไปในทันที) ผงชูรสของซีรีส์ต้องยกให้ ทิชา แคมป์เบล (Tisha Campbell) ในบทซูซาน เพื่อนสาวคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอารมณ์ดีที่ทำธุรกิจร่วมกับไมเคิล คาแรกเตอร์ของเธอเต็มไปด้วยสีสัน สร้างเคมีกับแฮร์ริสได้ดี แบบที่ไม่ล้นจนเกินไปและยังมีพื้นหลังของตัวละครที่จับต้องได้ นอกจากนี้ยังมี บรูกส์ แอชแมนสกาส์ (Brooks Ashmanskas) ในบท สแตนลีย์ และ เอเมอร์สัน บรูกส์ (Emerson Brooks) ในบทบิลลี สองเพื่อนเกย์ในก๊วนของไมเคิลที่ทั้งคอยปลอบประโลม แดกดัน และสร้างเสียงหัวเราะ สุดท้ายคือนักแสดงรุ่นใหญ่ มาร์เซีย เกย์ ฮาร์เดน (Marcia Gay Harden) ในบทแคลร์ ไฮโซสาวใหญ่ที่เพิ่งถูกสามีทิ้งและกลายมาเป็นลูกค้าของไมเคิล แคลร์เป็นทั้งตัวแปรและตัวแปลก (แยก) ที่เข้ามาสร้างสมดุลให้กับกลุ่มตัวละครหลัก ฮาร์เดนเล่นแบบนิ่ง ๆ น้อย ๆ แต่มีพลัง

‘Uncoupled’ ใช้สูตรสำเร็จของสตาร์แบบไม่ต้องเสียวัดชั่งตวงใหม่ หรือพูดให้ชัดเจนคือเดินตามรอยสูตรสำเร็จของ ‘Sex and the City’ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครเอกที่เป็นชนชั้น Upper Class (มีอันจะกิน แต่ไม่ได้รวย) กลุ่มเพื่อนสามสี่คน บทพูดที่เต็มไปด้วยมุกตลกสัปดน (แต่ไม่อุจาด) ผสมกับมุกตลกที่อัดแน่นด้วยวัฒนธรรมป๊อป และลีลาการตอบโต้แบบ [ทำมือเป็นเครื่องหมายคำพูด] “นิวยอร์กเกอร์” และแน่นอนบรรยากาศของเมืองแมนฮัตตัน ที่เสมือนเป็นตัวละครสำคัญของซีรีส์เช่นเดียวกับ ‘SATC’ (หรือนครปารีส ใน ‘Emily in Paris’) ผลที่ออกมาแม้ไม่เกินความคาดหมาย แต่ก็ไม่ถือว่าน่าผิดหวัง ‘Uncoupled’ เป็นซีรีส์ที่สร้างความบันเทิงได้ดี หลายฉากทำให้คุณปล่อยเสียงฮาดังลั่นแบบไม่ตั้งตัว ด้วยความยาวตอนละครึ่งชั่วโมง ดูเพลิน ๆ แป๊บเดียวก็จบซีซันแล้ว แต่สิ่งที่ต้องพัฒนา (หากจะสร้างซีซัน 2) คือบทที่วนอยู่กับที่ ไม่ไปไหน ถือเป็นจุดอ่อนเดียวกับ ‘EIP’ ที่เส้นเรื่องหลักไม่เดินไปไหน มีแต่การเล่าเส้นเรื่องรอง การเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่าง ๆ ไปวัน ๆ (แต่อย่างน้อยตัวละครใน ‘Uncoupled’ ก็มีความรู้สึกนึกคิดที่ “ฉลาด” กว่า – ขอโทษนะ – เอมิลี)

หากตัดเรื่อง “เกย์” ออกไป ใคร ๆ ก็ดูซีรีส์ชุดนี้และหัวเราะไปกับมันได้ (ถ้าคุณดูผู้ชายจูบกันได้) เพราะเอาเข้าจริงก็คือเรื่องราวความรักของคนคนหนึ่งที่พยายามก้าวออกจากความสัมพันธ์ที่เพิ่งจบลง อีกประเด็นที่ซีรีส์พูดถึงพอ ๆ กับเรื่องเกย์คือเรื่อง “วัย” เพราะไมเคิลและตัวละครรอบข้างล้วนอยู่ในวัย 40-50 ปี ดังนั้นการ Move On จากอดีตที่บอบช้ำและเริ่มต้นใหม่จึงไม่ง่ายเหมือนกับคนวัย 20-30

จนถึงการตั้งคำถามว่า “เราจำเป็นต้องเริ่มต้นใหม่ไหม?” หรือ “เราจะอยู่คนเดียวต่อไปแบบนี้?” นั่นก็เป็นสิ่งที่ตัวละครครุ่นคิด ในเมื่อเราพยายามจะตามหาอะไรมาทดแทนสิ่งที่ขาดหายไป ท้ายที่สุดแล้วหากมันไม่สามารถทดแทนกันได้ เรายังจำเป็นต้องมีมันอยู่หรือไม่

แน่นอนว่า ‘Uncoupled’ ยังห่างไกลจาก ‘SATC’ อยู่หลายขุม แต่ก็ดูเพลินได้เหมือน ‘EIP’ เหมือนคุณได้กลับไปกินอาหารจานโปรดสูตรเดิม ในร้านอาหารใหม่ โดยเชฟคนใหม่ และใช้วัตถุดิบใหม่ อาจไม่เอร็ดอร่อยเหมือนเดิม แต่ก็รู้สึกดีที่ได้กิน