[รีวิว] Werewolf by Night: เน้นมาขยายจักรวาลมาร์เวล แต่ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

Our score

6.0

Release Date

07/10/2022

ความยาว

52 นาที

Our score

6.0

Werewolf by Night

จุดเด่น

1. เปิดตัวละครซูเปอร์ฮีโรสายสัตว์ประหลาดของมาร์เวล มีการเชื่อมโยงกับเฟส 4 ของ MCU อย่างน่าสนใจ

จุดสังเกต

1. ถึงจะน่าสนใจในมุมแฟนมาร์เวล แต่หนังก็สอบตกในการเป็นหนังสยองขวัญที่มีกลิ่นบูชาหนังคลาสสิกทั้งหลาย

• บท

  6.5

• โปรดักชัน

  7.0

• การแสดง

  7.0

• ความสนุกตามแนวหนัง

  5.5

• ความคุ้มค่าการรับชม

  6.5

เรื่องย่อ: เมื่อสุดยอดของนักล่าสัตว์ประหลาดได้สิ้นชีพลง ได้มีคำเชิญไปยังนักล่าชั้นยอดให้มารวมตัวกันเพื่อรับสืบทอดมรดกที่แสนทรงพลัง ทว่าจะมีเพียงผู้เดียวที่ผ่านบททดสอบนี้ไปได้ โดยมีหนึ่งในนั้นเป็นอสุรกายจำแลงตัวมาด้วย

‘Werewolf by Night’ เป็นหนังยาวขนาดสั้น หรือหนังสั้นขนาดยาวก็ได้ ด้วยความยาว 52 นาทีมันก้ำกึ่งและ ถ้าบอกว่ามันเป็นตอนไพลอตสำหรับซีรีส์ที่ไม่ได้สร้างก็ยังดูเข้าเค้าพอสมควร เมื่อพิจารณาจากโปรดักชันของมัน

มนุษย์หมาป่า เป็นตำนานอสุรกายที่เก่าแก่และยังคงร่วมสมัยมากสุดเรื่องหนึ่งควบคู่มากับคู่ปรับอย่างแวมไพร์มาโดยตลอด ด้วยพลังมหาศาลและรูปลักษณ์ที่น่าหวาดกลัว ขณะเดียวกันก็ดูเท่และน่าหลงใหลไม่น้อย นอกจากนั้นยังมีมุมของคำสาปที่เลือกไม่ได้อันแฝงแง่มุมดราม่าให้เล่นได้อีกด้วย มนุษย์หมาป่าจึงเป็นต้นทุนในงานสื่อแขนงต่าง ๆ มาเสมอ

เช่นเดียวกันในจักรวาลมาร์เวลมนุษย์หมาป่าก็ถูกนำมาเป็นซูเปอร์ฮีโรตัวหนึ่งด้วยเช่นกัน โดยมีนามว่า แจ็ก รัสเซลล์ (Jack Russell) หรือ แวร์วูล์ฟ (Werewolf) ทั้งนี้ที่มาของพลังกลายร่างของเขาในฉบับคอมิกนั้น เป็นคำสาปที่เชื่อมโยงมาจากคัมภีร์ดาร์กโฮลด์ ซึ่งในจักรวาลหนังได้ปรากฏในเรื่องราวของวันดาทั้งในซีรีส์และหนังมาก่อนแล้ว และเขายังเป็นคู่ปรับที่น่าจดจำของอัศวินรัตติกาลจนลือว่าเกือบเคยไปโผล่ในซีรีส์ ‘Moon Knight’ (2021) มาแล้ว จะนับว่าเป็นหนึ่งในการขยายความออกไปจากเรื่องราวของจักรวาลเวทมนตร์ในหนังมาร์เวลก่อนนี้ก็ได้

แต่แทนที่จะเล่าถึงที่มาที่ไปให้ยืดยาว หนังเลือกที่จะจับเข้าช่วงเวลาหนึ่งที่ไม่มีที่มาที่ไปผ่านสายตาของนักล่าหนุ่มนาม แจ็ก (รับบทโดย กาเอล การ์เซีย เบอร์นัล (Gael García Bernal)) ที่ได้รับเชิญมางานศพของผู้นำตระกูลนักล่าอสุรกายระดับตำนานอย่าง ยูลิสเซส บลัดสโตน และยังเป็นวันที่เจ้าบ้านคนปัจจุบันต้องหาผู้เหมาะสมมารับสืบทอดอัญมณีทรงอำนาจที่ทำลายอสุรกายทั้งหลายได้ ซึ่งนักล่าปีศาจชั้นนำจากทุกสารทิศได้รับเชิญมายังปราสาทลับกลางป่าเพื่อเข้าการทดสอบเผชิญหน้ากับอสุรกายและพวกเดียวกันเอง โดยหนึ่งในผู้ชิงชัยนั้นคือทายาททางสายเลือดที่ถูกกีดกันจากตระกูลอย่าง เอลซ่า บลัดสโตน (รับบทโดย ลอรา ดอนเนลลี (Laura Donnelly)) นำมาซึ่งพิธีหาทายาทที่ดูมีปริศนาลับลมคมใน ทั้งแต่ละตัวละครต่างก็ไร้ภูมิหลังและยังซ่อนเจตนาที่แท้จริงเอาไว้ด้วย

จากหน้าหนังที่ทางมาร์เวลพยายามสื่อมาก่อนหน้า ทำให้เราลุ้นว่านี่จะเป็นหนังสยองขวัญลุ้นระทึกที่สุดของมาร์เวล เพราะเป็นตัวละครสายสัตว์ประหลาดและไม่มีซูเปอร์ฮีโรใดมาแจมเลย ถือว่าแยกเป็นเอกเทศและเล่าแบบรสชาติใหม่ได้เต็มที่ไม่ต้องกั๊กเหมือนตอน แซม ไรมี (Sam Raimi) ทำ ‘Doctor Strange in the Multiverse of Madness’ (2022) ที่ยังต้องเหยียบขาข้างหนึ่งให้กับฮีโรสายหลักของมาร์เวลด้วย และยิ่งการกล้าทำโทนขาวดำทั้งเรื่องก็ยิ่งทำให้เรารู้สึกเลยว่านี่จะเป็นหนังที่น่าสนใจมาก ๆ ในเดือนแห่งฮาโลวีน

ยิ่งเมื่อตัวอย่างเผยให้เห็นว่านอกจากแวร์วูลฟ์ และตระกูลบลัดสโตนแล้ว เรายังจะได้พบกับทั้ง แมนธิง (Man-Thing) และเหล่าคนในชุดผู้พิทักษ์เส้นเวลาจากซีรีส์ ‘Loki’ (2021) ด้วย ก็ทำให้แฟนมาร์เวลยิ่งตื่นเต้นและเริ่มสร้างทฤษฎีต่าง ๆ เชื่อมโยงกับหนังเรื่องอื่น ๆ ซึ่งว่ากันตามตรงหนังดูจะตั้งใจทำงานในฟังก์ชันขยายจักรวาลมาร์เวลมากกว่าจะวางตัวหนังให้สยองขวัญจริงจังเสียอีก

เพราะเอาเข้าจริงแล้วผู้กำกับ ไมเคิล จิอักชิโน (Michael Giacchino) ที่มีผลงานเด่นด้านทำดนตรี (composer) ให้หนังใหญ่มากมายก็ยังไม่ได้พิสูจน์ตัวในการกำกับหนังมาเท่าใดเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสยองขวัญยิ่งห่างไกลพอควรด้วย อาจเรียกได้ว่าถ้าตัดภาพขาวดำที่ช่วยคุมโทนสยองแบบโกธิก เสียงดนตรีโหมใส่ที่เขาบรรจงทำได้อย่างดี และหน้าหนังที่ว่าบูชาหนังอสุรกายคลาสสิกทั้งหลาย ที่ถือเป็นเปลือกนอกของหนังออกไป เนื้อในของมันก็แทบไม่มีอะไรที่เรียกได้ว่าหนังสยองขวัญอย่างที่ควรเป็นเลย ถึงขนาดว่าถ้ามันคือหนังบูชาหนังสยองขวัญมันก็เป็นคำดูถูกเสียมากกว่าสรรเสริญ เพราะมันหยิบมาแค่เปลือกเปล่าแต่ขาดหัวใจของความสยองขวัญอย่างสิ้นเชิง

โดยสรุปแล้ว ‘Werewolf by Night’ เป็นหนังมาร์เวลที่ดูเพลินอีกเรื่องหนึ่งและคงเหมาะกับแฟน ๆ ที่อยากจะหาการขยายต่อเชื่อมโยงเรื่องราวจากเรื่องราวเวทมนตร์และมัลติเวิร์สที่ปูมาก่อนหน้านี้เสียมากกว่าจะดูเพื่อหาความเคารพในงานสยองขวัญคลาสสิกอย่างที่พยายามขายหน้าหนังมาก่อนนี้ ซึ่งอาจด้วยเวลาที่ไม่อาจจัดได้ว่ามากหรือน้อย กับเนื้อหาที่ไม่แน่ใจว่าอยากจบในตัวหรือต้องการส่วนขยายอีกกันแน่ ก็ชวนสับสนเหมือนกัน

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส