[รีวิว] Willy’s Wonderland: นิโคลัส เคจ ใบ้ ในหนังเกรดบีเน้นสะใจ จะเกิดอะไรถ้าหุ่นผีปะทะคนเหล็ก

Release Date

25/02/2021

ความยาว

88 นาที

Our score

6.5

Willy's Wonderland

จุดเด่น

1. ไอเดียตั้งต้นที่น่าสนใจ บวกกับวิธีเจอกันแบบทัวร์นาเมนต์ก็แปลกและเน้นเอามันได้เลย หน้านิโคลัส เคจ กับบุคลิกประหลาด ๆ ของตัวละครมีเสน่ห์น่าติดตาม

จุดสังเกต

1. การสร้างตัวละครอื่น ๆ นอกจากตัวเอกไม่ค่อยน่าสนใจ ออกจะน่ารำคาญด้วย เนื้อเรื่องไม่ได้มีอะไรมากนักเดาไม่ยาก

• บท

  5.0

• โพรดักชัน

  5.5

• การแสดง

  4.5

• ความสนุกตามแนวหนัง

  8.5

• ความคุ้มค่าการรับชม

  7.0

เรื่องย่อ: นักซิ่งผู้เงียบขรึมต้องตกกระไดพลอยโจนมาเป็นภารโรงจำเป็น เพื่อหาเงินซ่อมรถในชนบทห่างไกลความเจริญ ทว่าสถานที่ที่เขาต้องอยู่โยงข้ามคืนทำความสะอาดนั้นกลับเป็นสวนสนุกที่มีตำนานลี้ลับซึ่งผู้คนที่เข้าไปต่างไม่เคยได้ออกมา แต่ตำนานที่ว่า จะต้องถูกเล่าใหม่เสียแล้วเมื่อมาอยู่ใต้การดูแลของภารโรงสุดแกร่งคนนี้ และอาจเป็นบรรดาผีที่น่าสงสารแทน

หน้าหนังขาย นิโคลัส เคจ แบบดึงความสนใจคนดูได้อยู่หมัด ด้วยบุคลิกแบบชายแกร่งที่ไม่พูดอะไรสักคำทั้งเรื่อง เหมือนพวกพระเอกหนังแอ็กชันหุ่นล่ำบึ้กยุคเก่าอย่าง อาร์โนลด์ หรือ สตอลโลน อย่างไรอย่างนั้น เมื่อบวกกับตัวหนังที่มาอารมณ์สยองขวัญเกรดบี ที่ชวนนึกถึงหนังอย่าง Child’s Play เพราะเล่นกับสวนสนุกสำหรับเด็กเป็นฉากหลัง แถมมีศูนย์กลางเรื่องราวเป็นหุ่นแฟนซีผีสิงที่ออกไล่ฆ่าคนอีก

คือถ้าใครเคยนึกเล่น ๆ แบบว่า ถ้าในหนังตระกูลชักกี้ ไม่ได้มีแต่เหยื่อโง่ ๆ ง่อย ๆ แต่กลายเป็นพวกแรมโบ้ หรือคนเหล็กแทนล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น หนังเรื่องนี้ทำหน้าที่ตอบคำถามที่โคตรน่าสนใจนี้อย่างไม่มีออมมือ เพราะแค่ 20 นาทีแรกก็พลิกทุกความเชื่อในหนังสยองขวัญราบคาบ และนั่นคือเหตุผลที่มากพอแล้วที่เราควรสละเวลาราว 1 ชั่วโมงครึ่งผลาญอะดรีนาลีนไปกับการหาคำตอบบ้า ๆ นี้

บทหนังเรื่องนี้เขียนโดย จี.โอ.พาร์สันส์ นักแสดงหนุ่มตัวประกอบที่หันมาลองเอาดีด้านงานเขียนเป็นเรื่องแรก ด้วยการตั้งต้นคำถามที่เกริ่นมาแล้วได้อย่างน่าสนใจพอ แล้วขยายเส้นเรื่องจากจุดนั้นออกไปให้มากพอจะเล่าเป็นหนังยาวได้ ซึ่งจะว่าไปมันก็ยืนพื้นฐานแบบหนังเกรดบีที่ไม่เน้นความซับซ้อนมาก แต่เปิดช่องให้ผู้กำกับอย่าง เควิน ลูวิส ได้ใส่ฉากบ้า ๆ ลุ้น ๆ มัน ๆ เข้าไปได้มากพอ

ที่ชอบมากคือวิธีคิดให้ตัวเอกต้องสู้กับหุ่นผีหลายสไตล์หลายตัวในระบบทัวร์นาเมนต์ คือเจอทีละตัวเป็นรอบ ๆ แบบเพิ่มความยากขึ้นเรื่อย ๆ ตามรอบเวรที่พระเอกต้องออกมาทำความสะอาดแต่ละครั้ง ซึ่งน่าสนใจไม่น้อย และเมื่อตัวเอกดูแข็งแกร่งแบบไม่น่าแพ้อะไรในโลกได้ เขาก็เลยเขียนจุดอ่อนให้พระเอกต้องพักดื่มเครื่องดื่มชูกำลังทุก ๆ รอบชั่วโมงทำงาน คล้ายพวกอุลตร้าแมนที่หากหมดเวลาต่อให้มีคนกำลังถูกฆ่าตรงหน้าพี่แกก็ไม่สนใจ ก็เป็นอะไรที่เหวอรับประทานดีเช่นกัน

แม้จะมีส่วนที่น่าสนใจพอสมควร แต่ถ้ามองจากผลงานการเขียนบทภาพรวมในระดับหนังเกรดบียุคเก่า พาร์สันส์เองก็ยังไม่ได้ทำให้หนังทวีความน่าสนใจขึ้นจากคำถามนำที่เป็นฐานแรกได้มากนัก ตัวละครรายทางบางตัวน่าสนใจ เช่น ตำรวจหญิงที่เก็บความลับบางอย่างไว้แบบเดาท่าทียากว่าเป็นคนดีหรือคนร้าย แต่ก็แค่นั้นเพราะตัวละครส่วนใหญ่ที่เหลือไม่ต้องใส่มาในหนังเลยจะดีกว่า

ยิ่งการโยนเหยื่อกลุ่มเด็กวัยรุ่นเข้าไปให้หนังได้มีคนอ่อนแอได้ถูกล่าให้ผู้ชมได้ลุ้น อาจมองว่าเป็นความคิดที่ก็ควรเป็นไปแบบนั้น ทว่าตัวละครกลุ่มเด็กที่ว่าก็ไม่ได้เป็นรสปรุงที่หลากหลายสร้างความน่าสนใจในตัวเองขึ้นมาได้เลย จะมีกี่คนก็ดูเป็นแค่เหยื่องี่เง่าที่พร้อมมาตายแบบไม่น่าลุ้นเอาใจช่วยเลยสักนิด เรียกว่าการออกแบบตัวละครนอกจากตัวพระเอก ที่เหลือคือพัง

สำหรับ นิโคลัส เคจ นี่ก็ไม่ได้เป็นหนังที่ยากอะไรสำหรับเขา คาแรกเตอร์เงียบใบ้ไร้ภูมิหลังก็ดูลึกลับน่าสนใจในตัวเองอยู่แล้ว ยิ่งได้ใช้บารมีใบหน้าชวนคิดถึงยุคทองของเขา กับฉากได้โชว์โหดยำตีนใส่เหล่าอสุรกายให้คนดูได้สะใจเต็มอิ่ม ถึงจะไม่ใช่หนังที่ดีเลิศแต่การได้ดูเคจทำอะไรมัน ๆ ง่าย ๆ แบบนี้ มันก็ฟินและผ่อนคลายความเครียดได้ดีนักแล ซึ่งว่ากันตามจริง เอาแค่นี้ล่ะ หนังเรื่องนี้ก็โคตรน่าดูพอแล้ว

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส