Release Date
01/10/2021
Runtime
111 Minutes
Director
James Wan
Cast
Annabelle Wallis Maddie Hasson George Young
Our score
6.6[รีวิว] Malignant ชั่วโคตรร้าย – เขาวานให้เจมส์ วานทำหนังทดลอง
จุดเด่น
- เป็นการทดลองผสมผสานระหว่างหนังแอ็กชันกับหนังสยองขวัญที่มีความน่าสนใจไม่น้อย
- 20 นาทีสุดท้ายของหนังคือความบันเทิงสุดโหดเลือดทะลัก
จุดสังเกต
- บทหนังยังมีช่องโหว่อยู่เยอะเกินไป
- งานกำกับการแสดงของเจมส์ วานยังมีปัญหายิ่งเด่นชัดกับหนังที่ใช้นักแสดงที่ไม่ได้มีชื่อเสียงด้านการแสดงเท่าไหร่
- งานดีไซน์ของปีศาจส่งผลให้ความน่ากลัวของมันลดลง
-
ความลงตัวของบทภาพยนตร์
6.5
-
คุณภาพงานสร้าง
7.0
-
คุณภาพนักแสดง
6.5
-
ความสนุกตามแนวหนัง
6.5
-
ความคุ้มค่าตั๋ว
6.5
ในบรรดาหนังที่เข้าฉายในปีนี้มีหนังที่เจมส์ วานเกี่ยวข้องฉายแล้วถึง 2 เรื่องได้แก่ ‘The Conjuring : The Devil Made Me Do It’ ในฐานะโปรดิวเซอร์และคนสร้างสรรค์เรื่องราวและผลงานล่าสุดต้อนรับโรงหนังเปิดทำการอย่าง ‘Malignant’ เรื่องนี้ก็มีชื่อของวานเป็นตัวเรียกแขกในเครคิตผู้กำกับ มันเลยกลายเป็นผลงานที่ได้รับการคาดหวังอย่างสูงลิ่วโดยเฉพาะสถานะเจ้าพ่อหนังผีบล็อกบัสเตอร์อย่างเขา
หนังเปิดเรื่องที่สถานพยาบาลเพื่อการวิจัยซีเมียน (Simion Research Hospital) ที่นั่นเราได้พบกับดร.ฟลอเรนซ์ วีฟเวอร์ (รับบทโดยแจคเกอลีน แม็คเคนซี Jacqueline McKenzie) กำลังจะทำการผ่าตัดคนไข้โดยเธอเรียกเขาว่า แกเบรียลหลังเกิดความผิดพลาดขึ้นเมื่อพลังของมันทำให้แกเบรียลหลุดจากการควบคุมและไล่ฆ่าเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลจน ดร.วีฟเวอร์ต้องใช้มาตรการขั้นเด็ดขาดเพื่อกำจัดภัยร้ายที่มีพลังจิตและความอำมหิตเป็นต้นทุน
หนังตัดไปให้เราทำความรู้จักกับ แมดดิสัน (รับบทโดย แอนนาเบล วอลลิส Annabelle Wallis) หญิงสาวท้องแก่ที่ต้องทนอยู่กับแฟนหนุ่มนิสัยเลวทรามและหลังจากเขาผลักเธอจนกระแทกกับข้างฝา ในคืนนั้นเองที่เธอต้องเผชิญภัยร้ายในรูปร่างปีศาจสีดำทะมึนบุกบ้านและฆ่าสามีของเธอ รวมถึงลูกในท้องของเธอเองก็ไม่รอดจากเหตุการณ์นี้ คดีนี้เลยเป็นที่สนใจของนักสืบชอว์ (รับบทโดยจอร์จ ยัง George Young) ที่มุ่งพิสูจน์ความจริงเกี่ยวกับเหตุฆาตกรรมสามีของแมดดิสันและคนที่เกี่ยวข้องให้ได้ก่อนที่มันจะทำร้ายชีวิตคนที่เธอห่วงใยไปจนหมดสิ้น
ต้องยอมรับว่าไอเดียตั้งต้นของหนังที่เจมส์ วานมีส่วนในการสร้างสรรค์นั้นน่าสนใจมากเมื่อมันถูกนำเสนอให้ชวนสงสัยว่าแท้จริงแล้วแกเบรียลเป็นปีศาจร้ายหรือแค่การสวมรอยของฆาตกร ซึ่งหนังก็หลอกล่อให้เราสงสัยและตีความไปต่าง ๆ นานา ก่อนจะหักมุมได้ชวนอึ้งตามสไตล์หนังของเจมส์ วาน รวมถึงการพยายามประสานรวมระหว่างตระกูลหนังสยองขวัญกับหนังแอ็กชันที่ทำให้ 20 นาทีสุดท้ายของหนังกลายเป็นช่วงที่มีทั้งแอ็กชันนองเลือดและความสยดสยองชวนแหวะถึงใจคอหนังสายโหด
แต่กระนั้นเมื่อพิจารณาในองค์รวม ‘Malignant’ กลับสอบตกอย่างรุนแรงในแง่ของการเร้าอารมณ์คนดู เจมส์ วานยังคงนำเสนองานวิชวลหรืองานภาพของหนังออกมาน่าตื่นตาตื่นใจและคงลายเซ็นไว้ได้อย่างดีเยี่ยม ทว่างานเทคนิคของหนังกลับนำเสนอให้ล้ำหน้าเพียงเพื่อจะกลบช่องโหว่ของบทหนังเสียมากกว่า ซึ่งบทภาพยนตร์และการกำกับของวานไม่ได้ชวนให้เราเอาใจช่วยแมดดิสันเท่าใดนัก ยิ่งมันนำเสนอทัศนคติของตัวละครที่บิดเบี้ยวอย่างการพยายามมีลูกแม้จะท้องกับคนเลวก็ยิ่งทำให้คนดูหงุดหงิดเกินกว่าจะเห็นใจเธอได้
ในด้านเนื้อเรื่องในส่วนที่เป็นการสืบสวนเราก็แทบไม่ได้เห็นความชาญฉลาดของตำรวจเท่าใดนัก ยิ่งเมื่อหนังดำเนินไปเรากลับเห็นความฉลาดของ ซิดนีย์ (รับบทโดยแมดดี แฮสซัน Maddie Hasson) เพื่อนสาวที่ดูเป็นห่วงเป็นใยเธอมากกว่าคนในครอบครัวแท้ ๆ เสียอีก ที่เป็นคนรวมหลักฐานและสืบหาความจริงจนนำไปสู่จุดหักมุมสุดช็อก ยิ่งตัวละครตำรวจในหนังถูกนำเสนอออกมาแห้งแล้งไร้เสน่ห์ด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ทุกฉากที่ตำรวจปรากฎตัวกลายเป็นช่วงชวนหาวอย่างไม่ตั้งใจ
สุดท้ายคือความคาดหวังของคนดูต่อการปรากฎตัวของแกเบรียลที่ดูเหมือนเจมส์ วานจะได้แรงบันดาลใจจากหนังไซไฟยุค 80s มากไปหน่อยยิ่งหนังมาเฉลยให้เห็นรูปร่างของมันชัด ๆ ในช่วงท้ายยิ่งทำให้มันดูตลกมากกว่าน่าสะพรึงกลัวไปซะอย่างงั้น เลยทำให้เราสรุปได้ว่า ‘Malignant’ เป็นหนังสยองขวัญที่มีไอเดียน่าสนใจแต่การนำเสนอของมันทั้งบทหนังที่ยังมีช่องโหว่ การกำกับที่ยังพลาดเรื่องแอกติงของเจมส์ วานไปจนถึงงานดีไซน์สัตว์ประหลาดทำให้หนังไม่น่าจดจำเท่าที่ควรสำหรับปี 2021
สูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส