ต้องบอกว่าหนังเรื่องนี้เคยเป็นกระแสโด่งดังในอินเตอร์เน็ตเมื่อหลายปีก่อน หากใครยังพอจำได้ ตอนนั้นเทรลเลอร์หนังซอมบี้ที่มีฉากหลังเป็นสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นอย่าง ผีห่ารัตนโกสินทร์ ที่ทำโดยทีมทองม้วนฟิล์ม เรื่องนี้ เรียกว่าสร้างกระแสแชร์ต่อคลิปกันมากมายและเป็นที่ชื่นชมในความคิดสร้างสรรค์และฝีมือของเด็กๆที่รวมทีมจากนักศึกษาสาขาภาพยนตร์ปี 3 เทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง ในตอนนั้นอย่างมาก แม้ว่าจะเป็นเพียงเทรลเลอร์หนังที่ไม่มีตัวหนังเต็มๆ ออกมาก็ตาม
ตัวอย่างที่โด่งดังในตอนนั้น
ซึ่งความโด่งดังของมันก็ทำให้ค่ายหนังหลายค่ายสนใจทีเดียว แต่ด้วยความบังเอิญที่ขณะนั้นทางสหมงคลฟิล์มเองก็มีโปรเจคหนังที่พัฒนาอยู่แล้วในธีมใกล้กันมากอย่าง ผีห่าอโยธยา ซึ่งก็กลายมาเป็นดราม่าเล็กๆว่าใครลอกใครกันมาอยู่พักหนึ่ง แต่ผู้กำกับหนังทั้งสองเรื่องก็เคลียร์กันจบลงด้วยดี และตัวผมเองที่ตามเฟซบุคของคุณชายอดัม ผู้กำกับผีห่าอโยธยา มาแต่เดิม ก็พอจะบอกได้ว่าโปรเจคผีห่าอโยธยานี้ของคุณชายนั้นริเริ่มและพัฒนามาก่อนหน้าที่จะมีผีห่ารัตนโกสินทร์ค่อนข้างนานแล้วทีเดียว เพียงแต่ยังไม่ได้เสนอค่ายและเป็นรูปเป็นร่างมากเท่านั้นเอง ก็จบไปสำหรับดราม่านะ
ผีห่าอโยธยา หนังใกล้เคียงที่โดดเด่นด้วยคาแรกเตอร์ที่ดีไซน์แปลกตา และเอฟเฟกต์ต่างๆที่ดูลงทุนกว่า
กลับมาดูที่ผีห่ารัตนโกสินทร์กันต่อ ตัวหนังฉบับเต็มความยาวกว่าครึ่งชั่วโมงนั้น ได้ผลิตออกมาในที่สุดและได้ออกฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 14 กันยายน 2558 ในโครงการ เด็ก ดัน หนัง ที่ฉายผลงานหนังเด่นจากรั้วลาดกระบัง 3 เรื่อง 3 รส โดยมีผีห่ารัตนโกสินทร์อยู่ในนั้นด้วย โดยจัดฉายรอบเดียวที่ เอสพลานาด ซีนีเพล็กซ์ รัชดาภิเษก ครั้งนั้นมีผู้กำกับชั้นนำของไทยหลายคนที่ได้ไปชมหนังสั้นและก็ชื่นชมในความตั้งใจของเด็กๆ แต่กระนั้นตัวหนังฉบับเต็มนี้ก็ไม่เคยออกฉายวงกว้างเลย จนกระทั้งเมื่อไม่กี่วันก่อนนี้เองที่ได้มีการปล่อยลงยูทูบให้ได้ชมกัน
หนังเล่าเรื่องเกี่ยวกับหมอรัน ชายหนุ่มนักเรียนแพทย์ที่ฝึกฝนกับครูแผนไทยและบาทหลวงฝรั่งเอาเอง ที่โชคชะตาของเขามีอันต้องพานพบกับโรคห่าถึงสองครั้งสองครา ครั้งแรกคือเมื่อครั้งยังอยู่กับครูแผนไทย ตอนนั้นหมอฝรั่งจากบริเทนเป็นคนเอายาตัวใหม่มาทดลองใช้รักษาแต่ก็ไม่เป็นผล ทำให้เขาต้องเสียหญิงที่เขาชอบไปด้วยโรคห่า กาลเวลาผ่านไปเขาเติบใหญ่ขึ้นเป็นแพทย์เต็มตัว คราวนี้ก็มีเสียงลือมาจากหัวเมืองว่าคนที่ตายจากโรคห่าออกมาอาละวาดไล่กัดกินคน และนั่นคือจุดเริ่มต้นการต่อสู้กับโรคห่าครั้งที่สองของหมอรัน
คุณหนูพิมพ์จัน และหมอรัน คู่พระนางของเรื่อง
จุดเด่นก่อนเลยนะ บทจากการเขียนของ กรกนก คงปรีพันธุ์ จัดว่ารอบด้านและไม่โง่ ซับพล็อตอย่างเรื่องชนชั้นที่มักสอดแทรกในหนังแนวนี้ก็ถูกวางไว้อย่างแยบยลไม่สะดุด แถมเพิ่มรสในการชมมากขึ้นด้วย บางทีฉากการสนทนาหรือทุ่มเถียงกันของตัวละครบางฉากมีความน่าสนใจมากกว่าฉากผีห่าบุกด้วยซ้ำ ที่มาของซอมบี้และเหตุผลในการดำเนินเรื่องต่างๆทำได้ดีเลยล่ะ รวมถึงตัวละครก็แก้ปัญหาอย่างมีวุฒิภาวะและหาทางออกที่เรารู้สึกโอเค ต้องขอชื่นมชมในการคิดละเอียดมาในจุดนี้
บรรยากาศที่กดดันและการเดินเรื่องที่สมเหตุสมผล ทำให้หนังดูสนุกขึ้นมาก
จุดเด่นอื่นก็คงเป็นความตั้งใจของน้องทีมงานทุกคน ที่พยายามทำหนังย้อนยุคที่ฉาก พร๊อพและเครื่องกายจัดว่ายาก แถมมีธีมซอมบี้ที่ต้องใช้เอฟเฟกท์ทั้งแต่งหน้าและซีจีเข้าอีก กลายเป็นยากกำลังสอง แต่น้องๆพยายามออกมาได้ค่อนข้างดูดีทีเดียว การกำกับของ ธนกฤต สุดาจิตร ในภาพรวมของหนังถือว่าสอบผ่านสำหรับงานยากๆ นี้ และถ้าเทียบจากตอนที่เป็นเทรลเลอร์ก็นับว่ามีพัฒนาการอย่างมากทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นการแคสติ้งนักแสดงเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น และการใส่รายละเอียดให้ตัวละครมีมิติมากขึ้นด้วย
ผู้กำกับ กับทีมงานที่มีความตั้งใจและพยายามสูง วงการหนังไทยต้องการคนแบบนี้ล่ะครับ
การแต่งหน้าที่เป็นอีกจุดแข็งของหนังครับ น้องๆนี่ฝีมือไม่เบากันทีเดียว
จุดด้อยบ้างละ ก็ตามทุนที่จำกัดล่ะนะ งานภาพกับการเกรดสียังไม่เนี้ยบเท่าไร การกำกับการแสดงและการแสดงของนักแสดงส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยดีนัก มีดีเป็นบางคนและบางฉากเท่านั้นเอง ก็เสียความอินความเชื่อในหนังจากจุดนี้ไปพอสมควร และในช่วงหลังที่เป็นไคลแมกซ์ของหนังการกำกับและการตัดต่อเริ่มหลุดๆ ไปพอสมควร ทำให้รู้สึกความโดดของซีนมีชัดเจนมาก แต่ก็พอให้อภัยได้เพราะยังดูรู้เรื่องอยู่
สรุป
เป็นหนังที่ดูเพลินๆ เอาความแปลกใหม่ และดูความตั้งใจของเด็กไทยได้เลยล่ะ ควรลองจัดสักรอบกันนะครับ ไม่รู้สึกอืดและเยิ่นเย้อแน่ๆ
ขอแสดงควมชื่นชมทีมงานน้องๆเหล่านี้ครับ
รับชมหนังเต็มๆได้ที่นี่เลยครับ
ขอบคุณภาพจาก เฟซบุค ผีห่ารัตนโกสินทร์