Andy Serkis อธิบาย Motion Capture ยกระดับเขาจาก “นักแสดงธรรมดา” เป็น “ยอดฝีมือ” ด้านการแสดง

ตอนที่เราเริ่มสร้าง 'The Lord of the Rings' จริง ๆ นั้น ผมได้เข้าฉากพร้อมชุดรัดรูปที่บางมาก ซึ่งตอนนี้ทุกคนรู้จักชุดนี้เป็นอย่างดีแล้ว ตอนนั้น ปีเตอร์ แจ็กสัน มองผมสวมบทเป็นกอลลัม แล้วคลานไปมารอบ ๆ ห้อง และเขาก็เกิดความคิดว่า "เราจะถ่ายการเคลื่อนไหวของแอนดี้" จากนั้นทีมแอนิเมเตอร์ก็จะลอกเลียนการเคลื่อนไหวเพื่อวาดภาพกราฟิกขึ้นมาซ้อนทับ

แต่ถ้าเป็นฉากที่ต้องโคลสอัปตัวละคร ผมต้องสวมชุดโมชันแคปเจอร์แล้วแสดงแบบเดิมซ้ำ 2 รอบ (นั่นคือ การแสดงคนเดียวเพื่อให้ทีมงานเก็บภาพการเคลื่อนไหว และการเข้าฉากร่วมกับนักแสดงคนอื่น ๆ) มันเป็นเทคโนโลยีใหม่มากในตอนนั้น เป็นการจับภาพการเคลื่อนไหวเบื้องต้น ซึ่งเรายังใช้งานมันไม่คล่องเลย

ผมมาดูฉากที่ถ่ายทำไปแล้วบนจอ ผมเห็นตัวเองกำลังยกมือ จากนั้นผมก็ได้เห็นกอลลัมกำลังยกมือ มันเหมือนกระจกวิเศษที่ผมต้องเรียนรู้การทำงาน ผมต้องเป็นทั้งหุ่นเชิดและคนควบคุมหุ่นเชิดไปพร้อมกัน เราค่อย ๆ พัฒนากระบวนการนี้ไปทีละขั้น จนกระทั่งในการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องที่ 3 นั่นคือ 'The Return of the King' เราก็สามารถถ่ายทำโมชันแคปเจอร์บนฉากจริงไปพร้อมกันได้

หลังการถ่ายทำได้เสร็จสิ้นลง ผมคิดว่าต้องกลับไปแสดงบทเดิม ๆ ซ้ำต่อไป จากนั้น ปีเตอร์ แจ็กสัน ก็ติดต่อให้ผมไปแสดงเป็นคิงคอง ซึ่งผมคิดว่า "มันเหลือเชื่อมาก ผมได้แสดงเป็นผู้คลั่งแหวนที่มีส่วนสูงเพียง 3 ฟุตครึ่ง แล้วตอนนี้ผมก็จะได้เป็นกอริลลายักษ์ขนาด 25 ฟุต ซึ่งหมายความว่าผมไม่ต้องแสดงบทที่ซ้ำซากอย่างเช่นในอดีตอีกต่อไป มันเป็นโอกาสอันน่าเหลื่อเชื่อมากสำหรับผม

นี่คือเครื่องมือแห่งศตวรรษที่ 21 ที่สามารถทำให้นักแสดงกลายเป็นตัวละครใดก็ได้ และสร้างสรรค์ฉากให้กลายเป็นสถานที่แห่งใดก็ได้