Keys to the Heart งานหนังดรามาคอเมดีครอบครัวที่พูดถึงเรื่องราวความสัมพันธ์ของสองพี่น้องต่างพ่อ เมื่อจังหวะที่ชีวิตที่ทำให้ โจฮา (อีบยองฮอน) อดีตแชมป์มวยเวทเธอร์เวทผู้กำลังตกอับ ต้องระหกระเหินกลับมาอยู่บ้านแม่ (ยวน ยู จุง) ที่เคยทิ้งเขาไปเมื่อครั้งยังเด็ก และที่นี่ทำให้เขาได้พบกับ จินแท (ปาร์ค จองมิน) น้องชายผู้เป็นออทิสติกระดับ 2 ซึ่งทั้งสองมีแบ็คกราวน์การใช้ชีวิตที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว ทำอย่างไรความสัมพันธ์ที่เคยสร้างรอยแผลและปมในใจจะถูกเยียวยากลับมาได้ดังเดิม?
สำหรับหนังเรื่องนี้ได้พระเอกนักบู๊อย่าง อีบยองฮอน ที่ปกติมักจะเห็นงานแอ็คชันของเขาจากฟากฮอลลีวูดบ่อย ๆ คราวนี้พลิกบทบาทมาเล่นดราม่าเต็มตัวเลย ขณะที่ หนุ่ม ปาร์ค จอง มิน เองเรื่องนี้น่าสนใจมาก ๆ กับบทบาทของเด็กออทิสติก แต่กลับซ่อนพรวรรค์ในเรื่องความเป็นอัจฉริยะในการเล่นเปียโน ซึ่งบอกเลยว่าสองพี่น้องนี้แคสมาถูกตัวอย่างยิ่ง พอมาจับแต่งองค์ทรงเครื่องแล้ว อินเนอร์ได้ตั้งแต่แรกเห็น
Keys to the Heart พลอตเรื่องง่าย ๆ แต่มีดีที่เล่าเรื่องสนุกปนน่ารัก หนังเผยให้เห็นนิสัยของ โจฮา และ จินแท ที่มาจากการเลี้ยงดูที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนมาก ๆ เรียกว่าคนน้อง ดูเนิร์ดหน่อมแน๊ม แต่คนพี่นี่หยาบเถื่อน แข็งกระด้าง เนื้อตัวมีแต่รอยแผลและความหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา ซึ่งเมื่อหนังเดินไปเรื่อย ๆ ความแตกต่างตรงนี้ก็กลายเป็นความสนุกที่ยิ่งดูก็ยิ่งน่าค้นหา อยากรู้อยากเห็นว่า โจฮา จะโหดกับน้องแค่ไหน เมื่อไหร่จะใจอ่อนกับน้องบ้าง แล้วจะดูแลน้องยังไงในเมื่อน้องช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ถ้าแม่ไม่อยู่ด้วย
อีกหนึ่งจุดที่ Keys to the Heart กลายเป็นหนังที่ดูแล้วเพลิน ส่วนหนึ่งก็คือได้นักแสดงสาวสวยที่มาสมทบในเรื่องอย่าง ฮัน จี มิน คิม ซอง รยอง และสาวน้อย ชอย รี ด้วย ทุกคนน่ารัก งานดีมาก ดูแล้วสบายตา มาเติมเต็มให้หนังดูซอฟต์และน่ารักขึ้นเป็นกอง
ถ้าไม่นับเรื่องความเป็นอัจฉริยะด้านเปียโนของ จินแท ที่อาจจะดูเวอร์วังไปนิด ที่เหลือนั้นคือดีงาม ไม่ว่าจะเป็นการเดินเรื่อง การพัฒนาของตัวละคร มิติความสัมพันธ์ของแต่ละตัวละคร แคสติ้ง เพลงประกอบ ไปจนถึงจังหวะจะโคนในการเปลี่ยนคอเมดี้มาเป็นพาร์ทดราม่าในครึ่งหลัง ที่ต้องบอกว่าจากขำน้ำตาเล็ด ปรับอารมณ์มาเป็นเศร้าหมองชนิดคั้นน้ำตาออกมาเป็นลิตร ๆ ระดับน้อง ๆ The Departure หรือ Tokyo Tower ตามสไตล์หนังเกาหลีขยี้น้ำตา
เมจเซจในหนังเรื่องนี้ดูแล้ว คุณจะมีความอดทนกับคนในครอบครัวหรือคนรอบข้างมากขึ้น คุณจะเข้าใจและอดทนกับความผิดพลาดของคนอื่นมากขึ้น รู้จักการให้อภัยมากขึ้น จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่เพียงแค่ครอบครัวหรอก แต่เป็นความสัมพันธ์ทุกรูปแบบที่มันจะต้องมีความอดทน ความเข้าใจและเรียนรู้ซึ่งกันและกันตลอดเวลา เคารพในความต่างกันของแต่ละคน ก็จะลดอัตตาลงไปได้