ฮาซาชิ (ทาเครุ ซาโต้) ช่างซ่อมเครื่องยนต์ขี้อายตกหลุมรัก มาอิ (ทาโอะ ซึจิยะ) กุ๊กสาวจิตใจดีจนถึงขั้นขอแต่งงาน แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกเมื่อมาอิ ล้มป่วยจากภูมิต้านทานเป็นพิษจนส่งผลต่อสมองทำให้เธอต้องนอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่หลายปี แม้ครอบครัวของมาอิจะพยายามผลักไสไม่ให้เขาดูแลมาอิ แต่ความรักแท้ของเขาจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นถึงปาฏิหาริย์
จุดขายหลักของ The 8- Years Engagement คงหนีไม่พ้นต้นทุนจากเรื่องจริงอันเป็นข่าวโด่งดังเมื่อปี 2014 ที่ชายหนุ่มได้แต่งงานกับหญิงสาวที่เขารักแม้เธอจะล้มป่วยอยู่ถึง 8 ปี กลายเป็นเรื่องจริงที่พิสูจน์ให้เห็นว่ารักแท้ไม่ได้มีแต่ในนิยายเพ้อฝันเท่านั้น ซึ่งพอเป็นหนังสิ่งที่ต้องชื่นชมลำดับแรกคือบทของมันเลือกทางเดินที่เน้นความสมจริงมากกว่าโรแมนติกดราม่าน้ำตาแตก (แม้หนังจะวางตัวเองเป็นหนังเรียกน้ำตาก็เถอะ) แต่เลือกปูพื้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกันโดยแอบหยอดกิมมิกของ “การดูแลกัน” ไว้ตั้งแต่ซีนที่มาอิ มอบแผ่นเจลร้อนแก้ปวดท้องกับฮาซาชิ ก็กลายเป็นเหมือน ลางบอกเหตุว่าถึงที่สุดแล้ว ฮาซาชิ เองก็ต้องกลับมาเป็นฝ่ายดูแล มาอิ บ้างเพียงแต่ใช้ระยะเวลานานนับ 7-8 ปีก็ตาม ซึ่งอุปสรรคของ ฮาซาชิ ก็ยากขึ้นตามลำดับตั้งแต่เรื่องครอบครัว มาอิ กีดกันและหวังให้เขาถอนหมั้นในช่วงแรกที่เธอล้มป่วย ไปจนถึงเหตุการณ์ช่วงท้ายที่เขาอาจกลายเป็นคนไม่มีตัวตนในความทรงจำของ มาอิ เมื่อเธอตื่นขึ้นมา ซึ่งการนำเสนอของหนังก็เน้นให้เราเห็นสภาพอันน่าหดหู่ชวนเห็นใจเมื่อได้มอง มาอิ ในยามป่วยและในขณะเดียวกันมันยังทำให้เราเห็นความรัก ความห่วงใยที่ ฮาซาชิ มอบให้ มาอิ อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
จะว่าไปหากหนังวางตัวเองในฐานะหนังเรียกน้ำตา จุดที่หนังน่าจะสะดุดขาตัวเองที่สุดก็อาจหนีไม่พ้น การวางอุปสรรคให้ตัวละครที่ส่วนตัวมองว่าอุปสรรคในเรื่องมันเกิดง่ายจบง่ายเกินไป อย่างตอนพ่อแม่กีดกันก็กินเวลาแค่ 2 ซีน แล้วสุดท้ายพอ ฮาซาชิ กลับมาเฝ้า มาอิ แม่ก็ยอมรับในตัวเขาขึ้นมาซะงั้น หรือแม้กระทั่งการนำเสนอเพียงด้านสว่างของ ฮาซาชิ ที่ดูๆไปก็ได้แต่สงสัยว่าการดูแลผู้ป่วยทุพพลภาพขนาดนั้นไม่ส่งผลต่อจิตใจเขาบ้างเลยหรือ เพราะต่อให้เขาเป็นคนดีแค่ไหนแต่มนุษย์ก็ย่อมมีด้านมืดหรือมีขีดจำกัดของความอดทนบ้างไม่มากก็น้อยแต่พอหนังเสนอด้านเดียวความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่เลยดูแบน คาดเดาง่าย แม้หนังจะต้องเล่าตามเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงก็ตาม
ทาเครุ ซาโต้ สวมบท ฮาซาชิ ได้อย่างมีเสน่ห์ด้วยบุคลิกขี้อายและแววตาใสซื่อ แม้บทฮาซาชิจะถูกเขียนออกมาแบนๆ แทบไม่มีด้านมืดอะไรแต่เวลา ทาเครุ ซาโต้ อยู่บนจอเขาก็สามารถเปล่งประกายและถ่ายทอดความรักที่มุ่งมั่นของชายหนุ่มได้อย่างลึกซึ้ง ส่วน ทาโอะ ซึจิยะ ในบท มาอิ ก็ทำให้ตัวละครจากบุคคลจริงมีเสน่ห์น่ารักแต่ไม่แบ๊วจนน่ารำคาญ และทำให้หัวใจของเรื่องอย่างความรักมั่นคงแม้ร่างกายไม่สมบูรณ์สามารถสัมผัสใจผู้ชมที่แม้จะเคยได้ยินเรื่องราวน่าประทับใจนี้มายาวนานแล้วก็ตาม
สรุปแล้ว The 8 -Years Engagement ถือเป็นหนังรักที่สามารถดึงสติให้คนดูอยู่กับสัจธรรมความไม่แน่นอนของชีวิต เชื่อว่าภาพอาการเจ็บป่วยของมาอิน่าจะพอทำให้เราเข้าใจทั้งมุมมองคนป่วยและญาติได้เป็นอย่างดี แต่หากมองมุมกลับเราจะพบความงามในเรื่องเลวร้าย ในฐานะบทพิสูจน์รักแท้ที่ไม่ได้มีแต่เทพนิยายที่เคยได้ยินก่อนนอน
ใครอยากดูไม่ต้องรอถึง 8 ปีเพราะหนังฉายแล้ว คลิ๊กที่รูปด้านล่างเพื่อจองตั๋วเลยจ้า