เรื่องย่อ เจ้าของคณะละครสัตว์ แม็กซ์ เมดิซี่ (แดนนี่ เดอวีโต้) ขอให้อดีตนักแสดง โฮลท์ ฟาริเออร์ (โคลิน ฟาร์เรล) และลูก ๆ ของเขา มิลลี่ (นิโค พาร์คเกอร์) และ โจ (ฟินลีย์ ฮ็อบบินส์) ดูแลลูกช้างเกิดใหม่นาม ดัมโบ้ ที่ใบหูขนาดใหญ่กว่าปกติ ทำให้พวกเขาถูกหัวเราะเยาะในคณะละครสัตว์ที่สถานภาพไม่ค่อยจะสู้ดีอยู่แล้ว แต่เมื่อพวกเขาได้รู้ว่าดัมโบ้บินได้ คณะละครสัตว์ก็กลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อ จนเข้าตานักธุรกิจผู้คร่ำหวอดอย่าง วี.เอ. แวนเดเวอร์ (ไมเคิล คีตัน) ที่คอยสรรหาสัตว์ใหญ่ที่มีความแปลกประหลาดสำหรับ ดรีมแลนด์ อัครสถานความบันเทิงสุดยิ่งใหญ่แห่งใหม่ล่าสุดของเขา ดัมโบ้ทะยานไปสู่ความสำเร็จคู่ไปกับนักกายกรรมผาดโผนผู้มีเสน่ห์และฝีมือจัดจ้าน คอเลตต์ มาร์แชนท์ (เอวา กรีน) จนกระทั่งโฮลท์ได้รู้ว่าภายใต้ประกายสวยงามภายนอกของมัน ดรีมแลนด์ เต็มไปด้วยความลับอันดำมืด
หายไป 3 ปี ผู้กำกับสุดแนว ทิม เบอร์ตัน กลับมาอีกครั้งด้วยการรีเมค Dumbo แอนิเมชั่นช้างบินชื่อดังในอดีตของ ดิสนีย์ กลับมาทำในฉบับคนแสดง ซึ่งก็นับเป็นเรื่องแรกสำหรับโปรเจ็กต์รีเมคไลฟ์แอ็กชันของดิสนีย์ 4 เรื่องในปีนี้ ที่จะมีตามมาอีกทั้ง Aladdin, Lion King และ Maleficent: Mistress of Evil ในปีนี้ด้วย
ส่วนที่เห็นได้ชัดและคิดว่า อีห์เรน ครูเกอร์ มือเขียนบทจากหนัง Transformers ภาค 2-4 ทำได้ค่อนข้างดีคือการดัดแปลงเนื้อหาจากแอนิเมชั่นปี 1941 ที่เป็นเหล่าสรรพสัตว์ในคณะละครสัตว์ต่างพูดเจื้อยแจ้วดั่งมนุษย์ และมีความอคติกับลูกช้างที่เกิดมาผิดแปลกพิกลพิการอย่างดัมโบ้ มาสู่หนังที่ใช้ตัวละครมนุษย์ช่วยเล่าเรื่องแทน โดยสัตว์ทั้งหลายพูดไม่ได้แต่กระนั้นก็แสดงท่าทางอารมณ์ได้อย่างน่ารักน่าชัง ทั้งยังน่าสะเทือนใจในช่วงดราม่า ด้านความอคติต่อดัมโบ้นั้นก็ย้ายฟากมาสู่เหล่าผู้คน ทั้งเจ้าของคณะละครสัตว์ที่เชื่อว่าตนถูกโกงให้ซื้อลูกช้างพิการมาแทน ไม่เพียงเท่านั้นเหล่าคนดูต่างหัวเราะขบขันมากว่าจะมองด้วยความตื่นตาตื่นใจในเจ้าลูกช้างหูใหญ่ แม้จะเล่าได้ตามสูตรสำเร็จจนเดาได้หลาย ๆ อย่าง แต่มันก็น่าติดตามและน่าเอาใจช่วยลูกช้างดัมโบ้และตัวละครอื่น ๆ อยู่ดี ถือเป็นความสำเร็จของการเล่าเรื่องทางดราม่าแซมตลกมาก ๆ
ส่วนครอบครัวฟาริเออร์ นั้นก็ผูกปมความพิการไม่ต่างกัน ไว้ที่ตัวพ่ออย่าง โฮลท์ อดีตดาราดังของคณะ ซึ่งหลังกลับจากสงครามเขาได้สูญเสียแขนซ้ายไป ทำให้เขาต้องมากลายเป็นคนเลี้ยงช้าง และยังต้องดูแลลูก ๆ อีก 2 คน ซึ่งความเป็นผู้ชายและการห่างจากลูก ๆ ไปนาน เขาก็ดูเหมือนไม่รู้วิธีที่จะเข้าหาลูก ๆ อย่างไร ทำให้มองไม่เห็นว่าเด็ก ๆ เติบโตและมีความฝันความกล้ามากว่าที่เขาเข้าใจ การที่ดัมโบ้บินได้จึงเป็นการสะท้อนการพังทลายของกำแพงความเชื่อว่า เราไม่น่าจะทำได้ ของทั้งตัวดัมโบ้เองที่รู้สึกหูคือปมด้อยทำให้แม่ของเขาต้องจากไป ทั้งโฮลท์ที่แขนพิการสูญเสียความฝันการเป็นดาราคาวบอยอีกครั้ง ทั้งลูก ๆ ของโฮลท์ที่ถูกพ่อและผู้ใหญ่ปิดกั้นความฝันอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้วยการขบขันใส่ รวมถึงเหล่าผู้คนที่มารอดูดัมโบ้ ซึ่งตัวหนังวางเรื่องไว้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เพิ่งยุติ บ้านเมืองและผู้คนยังกำลังฟื้นตัวและแสวงหาความหวังนำทางชีวิตอยู่ การเห็นช้างบินได้ก็ช่วยจุดไฟในตัวว่าบางทีเราก็น่าจะท้าทายกรอบจำกัดของตัวเองได้เช่นกัน
ส่วนของงานสร้างนั้น เป็นงานของทิม เบอร์ตัน ที่ดูมีความเป็นดิสนีย์ แต่อย่างไรก็ยังคงไว้ด้วยจินตนาการดาร์กแฟนตาซีแบบทิม เบอร์ตันเช่นเคยแม้จะไม่มากเท่างานเก่า ๆ ทั้งเหล่าสมาชิกคณะละครสัตว์ที่ดูผิดแผกเป็นชนชายขอบของสังคม ไม่ว่าจะรูปร่าง หน้าตา และแม้แต่เชื้อชาติ ตลอดจนการทำชุดฉากเครื่องประกอบฉากสุดอลังการที่เสริมความเพลิดเพลินตามากเวลาชม ดารานักแสดงทั้งหมดไม่มีข้อควรติ ทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็ก แม้บางตัวจะขาดช่วงขยี้ที่มากพอแต่ด้วยบารมีความเก๋าของนักแสดงรุ่นเก่าอย่าง แดนนี่ เดอวีโต้ และ ไมเคิล คีตัน รวมถึง อีวา กรีน ก็สามารถทะลวงออกมาสร้างฉากจำของตนเองได้ดี และสุดท้ายที่ต้องชื่นชมมากสำหรับดิสนีย์คือการสร้างคาแรกเตอร์สัตว์ (หรือสิ่งที่ไม่ใช่คน) ให้ออกมาสมจริงแต่ยังคงมีเสน่ห์น่ารักน่าชังน่าเอาใจช่วย จนช้างน้อยดัมโบ้กลายเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่ผู้ชมจะต้องหลงรักน่าดูเชียวล่ะ
ช้างหูใหญ่ยังบินได้ ซื้อตั๋วง่าย ๆ แค่กดลิ้งก์รูปด้านล่าง อิอิ