สนับสนุนเนื้อหาโดย Major Cineplex
อีกหนึ่งอนิเมชันแดนอาทิตย์อุทัยที่ดีกรีดูดีกว่าฟอร์มการ์ตูน (เหมือนจะ) เด็กทั่ว ๆ ไป สำหรับ Okko’s Inn (บอสวัยใสกับวิญญาณอลเวง) ซึ่งเป็นอนิเมชันที่ดัดแปลงมาจากนิยายดัง Waka Okami wa Shōgakusei! ของ เรโกะ ฮิโรโกะ ที่เพิ่งทำออกมาเป็นทีวีซีรีส์ 24 ตอนเมื่อปีที่แล้ว พอมาเป็นเวอร์ชันอนิเมะก็ได้ค่าย Madhouse เจ้าของงานคลาสิกอย่าง Perfect Blue และ Summer Wars มาฟอร์มทีมสร้าง ขณะที่ทีมกำกับนั้นนำโดย โคซากะ คิทาโร่ หนึ่งในศิษย์เก่าจาก Studio Ghibli มานั่งแท่นกำกับ ส่วนบทหนังนั้นหายห่วงเพราะได้ โยชิดะ เรย์โกะ จาก A Silen Voice มาพัฒนาบทให้แน่นขึ้นเมื่อมาเป็นอนิเมชัน โดย Okko’s Inn ถูกจับตามองตั้งแต่ไปคว้ารางวัลอนิเมชันแห่งปีจาก Japan Academy Prize ครั้งที่ 42 ได้ แถมยังคว้ารางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมและขวัญใจคนดูใน Bucheon International Animation Festival ครั้งที่ 20 ด้วย เรียกว่าดีกรีไม่ธรรมดาเลย
สำหรับเนื้อเรื่องของ Okko’s Inn นั้นเป็นเรื่องราวของ อ๊กโกะ เด็กสาวที่ต้องย้ายมาอยู่กับย่าที่เรียวกังที่ชื่อ ‘ฮารุโนยะ’ ซึ่งเป็นที่ตั้งของบ่อออนเซ็นที่ถูกเล่าขานกันว่ามีสรรพคุณในการรักษาเยียวยาสุขภาพ หลังจากที่พ่อและแม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ และระหว่างที่เธอปรับตัวให้เข้ากับชีวิตใหม่ที่เมืองนี้ อ๊กโกะก็พบว่าเธอเป็นคนเดียวที่สามารถมองเห็นวิญญาณรุ่นบรรพบุรุษสุดลึกลับที่อาศัยอยู่ในเรียวกังแห่งนี้!
อันที่จริงต้องบอกว่าเรื่องราวของ Okko’s Inn นั้นไม่ได้เบาสบายเหมือนกับลายเส้นการ์ตูนเลยแม้แต่น้อย จะว่าไปมันอาจดูขัดเขินเกินไปหน่อยด้วยซ้ำที่ ตัวเนื้อหากับลายเส้นไม่ค่อยเป็นไปในทางเดียวกันเท่าไหร่ แต่หากมองข้ามส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของการดีไซน์แคแร็คเตอร์ไปบ้าง ที่เหลือก็เป็นเรื่องของจุดแข็งของโครงบทล้วน ๆ ซึ่งทำให้หนังมีหลากหลายปมและประเด็นให้ขบคิดติดตามไปหาคำตอบ ภายใต้ลายเส้นสดใส แต่แคแร็คเตอร์แต่ละตัวเก็บซ่อนปมของแต่ละคนเอาไว้ในใจได้อย่างมีมิติ อย่าง อ๊กโกะ ตัวเดินเรื่องนั้น ส่วนตัวชอบเป็นพิเศษ ชอบที่ไม่ได้ออกแบบมาเป็นแค่สาวน้อยตาใสที่คิดดีทำดีอย่างเดียว แต่ตลอดทั้งเรื่อง เราจะได้เห็น อ๊กโกะ โต้ตอบ พร้อมไฟ้ว์กับทุกคน สิ่งที่เธอได้เรียนรู้จากคุณย่าเกี่ยวกับจิตวิญญาณของการทำธุรกิจบริการในแบบฉบับคนญี่ปุ่นดั้งเดิม และภายใต้เบื้องหลังเมสเซจการเรียนรู้และเติบโตของเด็กสาวแล้ว Okko’s Inn ยังถือเป็นอนิเมชันที่ทำหน้าที่โฆษณาการท่องเที่ยวผ่านวัฒนธรรมประเพณีเฉพาะถิ่น การแต่งกาย อาหารการกิน ขั้นตอนการแช่ออนเซ็น ตลอดไปจนถึงการบริหารงานในโรงแรมเรียวกัง เรียกว่าแว่บหนึ่งรู้สึกเหมือนกำลังดูสารคดีท่องเที่ยวญี่ปุ่นเลย
ข้ามกลับมาที่ เมนคอร์สของอนิเมชันเรื่องนี้ แม้ว่าบางช่วงบางตอน หนังอาจจะพาออกทะเล ใส่ฉากที่ไม่มีส่วนเชื่อมโยงกับตัวเรื่องเข้ามาอยู่เป็นระยะ แต่ก็ถือว่าประคับประคองมาได้ดี แต่ละพาร์ทก็มีวิธีเล่าที่ดูสนุก ไม่มีเนือย ทุกสิ่งทุกอย่างที่หนังนำพามาถึงจุดไคลแมกซ์มันก็คือปมในใจของเด็กสาววัยสะพรั่งที่ถูกคลี่คลายออก แต่แอบเสียดายอยู่เล็กน้อยที่หนังขยี้ความโศกเศร้าตรงนี้ไม่ค่อยสุดอย่างที่ควรจะเป็น อย่างไรก็ตามในอีกแง่มุมหนึ่ง อ๊กโกะ เป็นตัวละครที่ซ่อนอัตลักษณ์ของความเป็นคนญี่ปุ่นที่แท้ทรูเช่นกัน เมื่อถึงเวลาที่เธอทำนบแตก ฟูมฟายออกมาหนักหนาแค่ไหน แต่เธอก็จะรีบดึงสติขึ้นมาแล้วรับผิดชอบกับหน้าที่ รับผิดชอบกับความเป็นผู้สืบทอดกิจการเรียวกังแห่งนี้ ตัวละครตัวนี้มีมิติมากเสียจนรู้สึกตื้นตันที่น้องพยายามก้าวข้ามผ่าน coming of age ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตวัยรุ่น ขณะเดียวกันเหล่าดวงวิญญาณบรรพบุรุษที่ทยอยกันปรากฏตัวและผจญภัยเคียงข้าง อ๊กโกะ นั้นก็ยิ่งช่วยให้ตัวอนิเมชันออกรสออกชาติได้ลงตัวมาก ๆ
Okko’s Inn เป็นอีกหนึ่งอนิเมชันที่ครบรสปนเปกันไปทั้งรอยยิ้มและรอยน้ำตา ซึ่งนอกจากจะคุ้มค่าตั๋วแล้ว แนะนำว่าเป็นอีกหนึ่งการ์ตูนงานดีที่น่าซื้อเก็บไว้ดูอีก เพราะมันนี่คืออนิเมชันที่ไม่โอ๋คนดู แม้ว่าจะฟีลกู้ด แต่ขณะเดียวกันมันก็พยายามเดินเรื่องไปตามตรรกะต่าง ๆ บนโลกแห่งความจริงเช่นกัน