หากช่วงที่ต้องกักตัวอยู่บ้าน ไม่สามารถออกไปไหนได้หรือต้อง Work from Home ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาดของเชื้อไวรัส Covid-19 การจะเลือกดู Pornhub ที่แจกฟรีแพ็คเกจพรีเมียมมาให้ได้ดูกันแบบฟรี ๆ ในสไตล์ของ “แค่หยุดอยู่บ้านก็ช่วยชาติได้” ช่วงต้อง Social Distancing อาจจะรุนแรงเกินไป อีกทางเลือกหนึ่งในตอนนี้ที่เบาลงมาหน่อยก็คือ Fifty Shades Freed (2018) ภาคปิดท้ายของไตรภาคหนังอีโรติกโซ่แส้กุญแจมือที่มีสตรีมมิงอยู่บน Netflix และยังติดอันดับ Top Ten ที่ผู้ชมชาวไทยชมบนสตรีมมิงมากที่สุดมาหลายวันแล้ว วันนี้ What the Fact ขอนำเกร็ดเบื้องหลังการถ่ายทำอันวาบหวามที่หลายคนไม่เคยรู้ เกี่ยวกับวิธีการถ่ายทำหนังอีโรติกแบบนี้มาฝากกัน
ในยุค 80s ถึงต้นยุค 90s หนังแนวอีโรติกและพิศวาสซาดิสม์ ถือเป็นหนึ่งในหนังที่มีการสร้างเยอะและได้รับความนิยมอย่างมาก โดยในหนังจะมีฉากวับ ๆ แวมๆ หรือฉากที่อล่างฉ่างแบบเห็นไว ๆ ก็มีมาให้เห็น เป็นต้นว่า Fatal Attraction (1987), Basic Instinct (1992), Body of Evidence (1993), Silver (1993), Disclosure (1994) และ Showgirls (1995) เทียบกับหนังกระแสหลักในยุคปัจจุบันที่แทบไม่ค่อยมีให้เห็น การมาถึงของไตรภาค Fifty Shades (2015-2018) จึงกลายเป็นหนังที่น่าตื่นเต้นและตื่นตาสำหรับผู้ชมยุคใหม่
Basic Instinct (1992)
Silver (1993)
Disclosure (1994)
สิ่งที่น่าสนใจก็คือ เบื้องหลังฉากร่วมรักในหนังเหล่านั้น เขาถ่ายทำกันอย่างไร สื่ออย่าง The New York Times จึงได้ไปสัมภาษณ์เหล่าผู้กำกับและผู้อยู่เบื้องหลังงานสร้างของหนังอีโรติกหลาย ๆ เรื่องอย่าง Judd Apatow จาก Trainwreck (2015), Adrian Lyne จาก Fatal Attraction (1987) และ Indecent Proposal (1993), Jean-Marc Vallée จาก Dallas Buyer Club (2013) และ Seamus McGarvey ผู้กำกับภาพของ Fifty Shades of Grey (2015) เกี่ยวกับเบื้องหลังฉากเซ็กซ์ในหนังที่พวกเขาเคยทำ
“ผมเก็บฉากเซ็กซ์แจ่มแจ้มไว้ถ่ายทำในสัปดาห์สุดท้าย และบางฉากที่คนดูได้เห็นกันในหนังก็มาจากคอมพิวเตอร์กราฟิก เราต้องปกป้องนักแสดงนำอย่าง Jamie Dornan ต้องปิดบริเวณอวัยวะเพศชายของเขา Dakota Johnson จะมีแผ่นปิดบริเวณหัวหน่าวของเธอ และรอบอวัยวะตรงนั้นทั้งหมด ในขั้นตอนหลังการถ่ายทำคงต้องใส่ขนในที่ลับเข้าไป เรามีนักแสดงไว้ถ่ายก้นแทน Dakota ด้วย และอีกอย่างที่ผมต้องเตรียมคือ ผมรู้สึกยินดีที่ได้คัดเลือก “ก้นซึ่งไม่มีรอยสัก” มาแสดงแทนในฉากนั้น ” McGarvey บอก
Fifty Shades of Grey (2015)
ในยุคก่อนที่คอมพิวเตอร์กราฟิกยังไม่ได้รับความนิยมมากนัก เหล่าผู้กำกับและตากล้องต้องหาอุปกรณ์หรือวิธีมาเพื่อช่วยนักแสดงในฉากเซ็กซ์เช่น การใช้อวัยวะยาง ใช้หมอนมากั้นระหว่างนักแสดง หรือใช้ถุงน่องที่สวมทั้งร่างกาย แต่เมื่อต้องเคลื่อนไหวร่างกายในฉากนั้นแล้ว ส่วนใหญ่นักแสดงก็มีสปิริตมากพอจะใช้การเล่นจริง
“ถ้าเราซ้อมมากเกินไป หรือคิดฉากละเอียดมากเกินไป มันจะกลายเป็นหนังโป๊เรต R แย่ ๆ ทางช่อง Cinemax (ช่องที่ฉายแต่หนังเก่า) ถามว่าผมเขินไหม ตอนทำ The 40-Year-Old Virgin (2005) ผมเขินมาก ๆ กับฉากอะไรแบบนี้” ผู้กำกับ Judd Apatow บอก
Trainwreck (2015)
MaGarvey ยังกล่าวเสริมสัมทับมาอีกว่า “เราซ้อมกันก่อนเพื่อให้นักแสดงสบายใจในช่วงแรก ๆ เพื่อให้เห็นว่าเราจะถ่ายภาพฉากเหล่านี้ออกมายังไง วิธีนี้ก็เหมาะในช่วงฉากมีเซ็กซ์แรก ๆ เท่านั้น เพื่อให้พวกเขาเขินกันเองน้อยลง แน่นอนว่ากล้องก็จะอยู่ห่างออกไป ส่วนในฉากห้องสีแดง เมื่อมันเร่าร้อนมากขึ้น ก็จะมีการกำหนดท่าทางให้นักแสดงน้อยลง บางครั้งเราใช้กล้องถ่ายจากเหนือศีรษะที่ควบคุมจากระยะไกล เพื่อนักแสดงจะได้มีอิสระในการเล่นได้อย่างเต็มที่”
Fifty Shades Darker (2017)
“ผมไม่เคยเห็นนักแสดงชายคนไหนแข็งตัว ในหนังทุกเรื่องและทุกฉากเซ็กซ์ที่ผมกำกับ แต่ไม่ได้แปลว่าผมไม่เคยเห็นทีมงานเกิดอารมณ์ขึ้นมานะ มันเป็นการใช้เทคนิคช่วย อย่างผมเองก็ตื่นเต้นในฐานะคนทำหนัง แต่ไม่ได้ตื่นเต้นเพราะเกิดอารมณ์ขึ้นมา” ผู้กำกับ Jean-Marc Vallée บอก
Dallas Buyer Club (2013)
ต่างกับที่ผู้กำกับ Adrian Lyne บอกว่าการเกิดอารมณ์ของนักแสดงนั้นเป็นสิ่งจำเป็น “ฉากเซ็กซ์คงไม่เผ็ดเลย ถ้าพวกเขาไม่รู้สึกมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาจริง ๆ เราไม่ได้จะให้สอดใส่ร่างกายกัน แต่พวกเขาทั้งคู่ต้องเกิดอารมณ์ มันจำเป็น ไม่อย่างนั้นฉากนั้นก็ใช้การไม่ได้”
Fatal Attraction (1987)
แล้วเมื่อมีการถ่ายทำกัน ผู้กำกับบางคนเลือกจะถ่ายแบบเงียบ ๆ (เช่น Jean-Marc Vallée) ส่วนผู้กำกับบางคนก็จะคอยกระซิบให้กำลังใจนักแสดง (เช่น Adrian Lyne) ส่วนผู้กำกับอย่าง Joe Wright จาก Atonement (2007) และ Darkest Hour (2017) ที่ McGarvey เคยทำงานมาด้วย บอกว่า
“ใน Atonement จะมีฉากที่ Keira Knightley กับ James McAvoy มีเซ็กส์กันในห้องสมุด เราถ่ายทำฉากนั้นโดยเปิดเพลง Come to Me ไปด้วย มันมีทำนองที่เนือย ๆ และฟังดูเย้ายวนและเซ็กซี่ ในขณะที่กล้องของเราก็แฮนด์เฮลด์ไปตามจังหวะเพลงและการแสดงของพวกเขา”
Atonement (2007)
พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส