[รีวิว] คน ทรง ผี: หนังผีไทยจากค่ายใหม่ มีดีมีด้อย แต่น่าเอาใจช่วย

Release Date

19/11/2020

ความยาว

93 นาที

Our score

7.0

คน ทรง ผี

จุดเด่น

1. โพรดักชันที่ดูดี โดยเฉพาะการออกแบบฉากต่าง ๆ ที่ได้ทั้งความสวยงามผสมความลึกลับ และทำให้ความเชื่อไทยโบราณพื้นบ้านดูสวยร่วมสมัยได้น่าสนใจ การออกแบบพวกผีก็น่าสนใจไม่เหมือนใคร

จุดสังเกต

1. เนื้อหาแม้มีความซับซ้อนบ้างแต่ก็เชยตามสูตร มีจุดที่ไม่สมเหตุสมผลอยู่พสมควร และปัญหาใหญ่น่าจะเป็นเรื่องของการลำดับภาพและการเล่าเรื่องที่ยังไม่ดีนัก

• บท

  6.0

• โพรดักชัน

  8.5

• การแสดง

  7.0

• ความสนุกตามแนวหนัง

  6.5

• ความคุ้มค่าการรับชม

  7.0

เรื่องย่อ ป้านวลจันทร์ (สุชาดา พูนพัฒนสุข จาก เพื่อน..ที่ระลึก) หญิงที่เคยเจ็บปวดกับบาดแผลในอดีต ทำให้เธอต้องกลายมาเป็นร่างทรงที่หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง วิถีชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความเคร่งครัดกดดันต่อ พลอย (ลัทธ์กมล ปิ่นโรจน์กีรติ จาก เกมปลุกผี, ตีสามคืนสาม 3D และอวสานโลกสวย) หลานสาววัยแรกรุ่นที่รักษาความบริสุทธิ์ของวัยสาวที่จะใช้ในพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์เพื่อสืบทอดการเป็นร่างทรงตามคำสอนของป้า

มีเพียง บัว (วิกาวี แซ่เบ๊) เพื่อนสนิทในวัยเด็กที่เข้าใจพลอยในหมู่บ้านแห่งนี้ จนกระทั่ง ตุลย์ (วรพล ตะเภาพงษ์ จาก Soulmates: The Series) เด็กหนุ่มหน้าตาดีที่จากหมู่บ้านนี้ไปในวัยเด็กได้หวนกลับมาหมู่บ้านนี้อีกครั้ง

ทีมสร้างหนังหน้าใหม่อย่าง ทำสตูดิโอ 19 ได้เปิดตัวด้วยหนังเรื่องแรกอย่าง คน ทรง ผี ถือเป็นเรื่องดีที่อุตสาหกรรมหนังไทยยังพอมีหวัง มีพื้นที่ให้ผู้เล่นหน้าใหม่ได้กล้าฝันกล้าลงแรงอยู่ เอาจริงก็อยากให้กำลังใจทีมงานสร้างคนไทยทุกคน เพราะอย่างที่รู้กันว่าการทำหนังไทยในยุคนี้ไม่ใช่แค่ลำบาก แต่โคตรยากโคตรลำบาก แต่อย่างไรก็ตามก็เช่นเดียวกับหนังที่เพิ่งตั้งไข่มี หนังเรื่องนี้ย่อมต้องมีจุดด้อย แต่ที่อยากพูดถึงเป็นพิเศษก็คือจุดเด่นและเอกลักษณ์บางอย่างที่น่าสนใจสำหรับตัวหนัง

จุดเด่นของหนัง อยู่ที่การจับความเชื่อแบบพื้นบ้านไทยที่ยังมีลมหายใจอยู่อย่างเรื่อง ร่างทรง มาเล่า หากแต่ไม่ใช่การทรงเจ้า แต่เน้นไปที่คนทรงผี คนเลี้ยงผีแทน โดยใช้ไอเดียการดีไซน์และออกแบบงานสร้างที่สวยงาม ปนลึกลับ แบบโบราณหน่อย ๆ การใช้เรื่องร่างทรงผีแบบโบราณนั้นก็ทำให้เห็นรากแห่งวิถีความเชื่อได้น่าสนใจขึ้น ในเรื่องของผี หรือวิญญาณบรรพบุรุษ ที่เป็นขนบฐานเดิมก่อนการมาของศาสนาพุทธในสุวรรณภูมิ

ความเด่นเด็ดดวงที่สุดของหนังคงเป็นงานภาพที่พิถีพิถัน ทั้งการจัดแสง และงานศิลป์ที่โดดเด้งเกินตัวหนังอย่างเห็นได้ชัด ฉากศาลผีปู่เจ้าที่นางเอกต้องมาประกอบพิธียามดึกท่ามกลางแสงเทียนสลัวตัดกับความมืดและเงาตะคุ่ม ๆ กลางป่า สร้างทั้งความขลัง สะกดสายตา และหวั่นใจประหม่าในเวลาเดียวกัน หรือจะฉากบึงบัวที่เข้าทางโทนโรแมนติก ด้วยประกายแสงต้องน้ำ และบัวสีสมพูสดจากกลีบยันก้านที่ตัดสีเข้มโคลน และผิวกายของหนุ่มสาวที่คลุกเคล้านัวเนียได้อย่างตรึงสายตา เป็นต้น ตรงนี้ชื่นชมจริง ๆ อย่างน้อยผู้สร้างก็ไม่คิดเอาเปรียบคนดูและตอบสนองผัสสะด้านศิลปะแก่ผู้ชมเป็นกำนัล

จุดด้อยของหนังที่เด่นชัดคงเป็นการเล่าเรื่อง อย่างยิ่งคือการลำดับภาพ ที่ชวนสับสนไม่ราบรื่นหรือเลี้ยงความเข้าใจของผู้ชมนัก และเห็นความพยายามขยายช็อตขยายฉากให้ยืดย้วยเพื่อเอาเวลาหนังอย่างไม่จำเป็น อารมณ์ของตัวละครโดดไปบ้างในบางครั้ง

และยิ่งแผลเปิดในส่วนของเนื้อหาที่แม้จะพยายามใช้เส้นเรื่องที่คนอ่านนิยายหรือการ์ตูนเล่มละบาทไทยน่าจะเข้าใจได้ไม่ยาก ว่าบ้านคนทรงคนเลี้ยงผีนี้ ใช้การสืบต่อกันทางทายาทคนโต จนเกิดปัญหาแบบบ้านคนจีนที่พี่สาวคนโตอาจไม่อยากรับช่วงจนเกิดเป็นความแค้น ต่อยอดมายังรุ่นลูกในปัจจุบัน โดยมีเรื่องรักสามเส้าในแต่ละรุ่นเป็นเชื้อไฟสำคัญ แต่ปัญหาที่หนังสร้างไว้คือ พลอย เด็กในรุ่นลูกที่โตมาในบ้านคนทรงด้วยการเลี้ยงดูของป้า ที่ฝังความเชื่อเรื่องผีและการรับหน้าที่คนทรงรุ่นต่อไป กลับปรากฏว่าพลอยตอนโตทำตัวเหมือนเพิ่งมาอยู่บ้านหลังนี้และเพิ่งเคยพบปรากฏการณ์ประหลาดเหล่านี้ขึ้นครั้งแรก ทำให้ขาดความสมเหตุสมผลไปนิด

ในส่วนความรักสามเส้านั้นก็ไม่ได้หวือหวาหรือแหกขนบนัก ยิ่งเปิดว่าเป็นความสัมพันธ์เพื่อนรัก 2 หญิง 1 ชายแล้ว คนดูแบบเรา ๆ ก็แทบทำนายตอนจบได้ไม่ยากเย็น ทำให้หนังขาดความน่าลุ้น น่าติดตามไปพอสมควร

โดยรวม คนทรงผี เป็นหนังไทยที่รู้สึกประทับใจกับงานสร้างที่ดูตั้งใจคิดตั้งใจทำ สามารถวางตัวเองสูงขึ้นมาจากหนังผีไทยมาตรฐานที่เคยฉายมาก่อนได้พอสมควร แต่ก็ยังมีปัญหากระท่อนกระแท่นที่ควรแก้ไขอยู่บ้าง และแน่นอนหากผู้สร้างยังได้รับโอกาสจากคนดูทั่วไป เราก็คาดหวังหนังที่จะว้าวเราด้วยพลอตเรื่องที่หนีจากสูตรสำเร็จให้มากกว่านี้ ก็อาจเป็นอีกหนึ่งค่ายที่น่าสนับสนุนต่อไป

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส