Our score
7.9เสื้อสมุทร
จุดเด่น
- การแสดงของ ภิญญาพัชญ์ พงศ์พิชาธนาพร คือตรึงคนดูได้อยู่หมัด
- ประเด็นที่เล่น ร้อนแรง น่าสนใจ แปลกใหม่ มากในวงการละครเวทีไทย
- ใช้ประโยชน์จากการออกแบบเวทีแบบ มินิมอลลิซึม ได้ทรงพลังมาก
จุดสังเกต
- มีคำหยาบ และเนื้อหาเรื่องเพศเยอะ ไม่เหมาะกับเยาวชน
-
ไอเดียของเรื่องราว
8.0
-
คุณภาพงานออกแบบเวที
7.5
-
คุณภาพนักแสดง
8.0
-
ความสนุกน่าติดตามเรื่องราว
8.0
-
ความคุ้มค่า
8.0
เทศกาล Bangkok Theatre Festival 2019 หรือ BTF 2019 เริ่มจัดแสดงมาตั้งแต่ต้นเดือน พฤศจิกายน โดยนอกจากการแสดงที่น่าสนใจจากทุกมุมโลกแล้ว ก็ยังมีงานของนิสิตที่ได้รับคัดเลือกมาจัดแสดงในโปรแกรมการแสดงนี้ด้วย ซึ่งวันนี้ผมได้มีโอกาสชมการแสดงจาก ภิญญาพัชญ์ พงศ์พิชาธนาพร นิสิตสาว คณะดนตรีและการแสดง มหาวิทยาลัยบูรพา เรื่อง เสื้อสมุทร (กำกับโดย จตุรชัย ศรีจันทร์วันเพ็ญ) ที่น่าสนใจตั้งแต่โปสเตอร์ที่จงใจเล่นกับโพสแนวแฟชั่นเซ็กซี่แต่อิริยาบถคือกำลังสับปลาด้วยอีโต้ เพื่ออ้างอิงถึงตัวละครผีเสื้อสมุทรในวรรณคดีชื่อก้องอย่าง พระอภัยมณี เป็นตัวแทนบอกเล่าเรื่องราวของผู้หญิงที่ไม่เคยถูกพูดถึงมาก่อน
โดยการแสดงเป็นรูปแบบโซโล หรือการแสดงเดี่ยวโดย ภิญญาพัชญ์ พงศ์พิชาธนาพร ที่มุ่งนำเสนอเรื่องราวคู่ขนานระหว่างความในใจ ความเจ็บปวด จากความรักของ ผีเสื้อสมุทร กับมุมมองความรัก ความสัมพันธ์ ของผู้หญิง ต่างวัย ต่างสถานะทางสังคม ได้อย่างน่าสนใจ โดยมีเรื่องราวที่น่าสนใจดังนี้
ผีเสื้อสมุทร – ใครก็หาว่าเธอเป็นแค่ยักษ์
ตัวละครแนะนำตัวเองเพียงแค่ชื่อ หมุด สั้น ๆ ได้ใจความ โดยความชาญฉลาดอยู่ที่บทละครเลือกหยิบจับใช้องค์ประกอบต่าง ๆ ที่เรารู้อยู่แล้วเช่น ปี่ของพระอภัยมณี มากลายเป็น วัตถุกระตุ้นอารมณ์ทางเพศ (Fetish Object) ได้อย่างชาญฉลาดและชวนจั๊กกะจี๋ เป็นอย่างยิ่ง โดยเรื่องราวจะดำเนินไปเป็นสเต็ป ตั้งแต่ตกหลุมรัก ปรนนิบัติ ไปจนถูกผู้ชายนอกใจ และปฏิบัติกับเธอราวเป็นปีศาจ ที่แม้การแสดงของ ภิญญาพัชญ์ จะเรียกเสียงฮาแค่ไหน แต่เรากลับสะอึกกับมุมมองที่ละครนำเสนอคู่ขนานไปกับเรื่องราวอื่น ๆ ในละครได้อย่างกลมกลืนและชวนฉุกคิดเป็นอย่างยิ่ง.
สก๊อยใจง่าย – มุมมองเรื่องเพศสัมพันธ์กับการผูกมัดในวัยรุ่น
ตัวละครสก๊อยใจง่าย ถูกนำเสนอด้วยคอสตูมเรียบง่ายอย่างการนำ แจ๊กเก็ตสีแดง มาคลุมชุดเดรสขาวเดิม แต่บทสนทนากลับแซ่บไฟลุก แบบใครไม่เตรียมใจมาก่อนมีผงะกันได้ เพราะกลายเป็นว่า ภิญญาพัชญ์ ได้พาเราเข้าสู่ห้องนอนของวัยรุ่นชนชั้นล่างที่การทำกิจกรรมเข้าจังหวะกลายเป็นเรื่องสามัญประจำห้อง แค่เปิดมาด้วยสาวสก๊อยบ่นเรื่องแฟนหนุ่มของเธอทำรุนแรงกับอวัยวะเพศ เราก็ทั้งขำและอดเขินอายไม่ได้ แต่พอตัวละครเข้าสู่บทสรุปของช่วงที่หญิงสาวขอชายหนุ่มไปพบพ่อแม่เธอเป็นการแลกเปลี่ยน เรื่องราวก็กลับเข้าสู่โหมดดาร์กอีกครั้ง เพราะแม้เธอจะยอมหลับนอนกับเขากี่ครั้งก็ไม่ได้เป็นเครื่องการันตีว่า เธอจะได้มีครอบครัวที่มั่นคงอย่างที่เธอต้องการ
ขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์ – มุมมองเซ็กส์ไลฟ์สไตล์ของสาวในออฟฟิศ
ภิญญาพัชญ์ สวมแว่นและเสื้อสูทคลุมเดรสสีขาวเดิม เธอนั่งไขว่ห้องและสาธยายกระทู้ถามความเห็นบนโลกออนไลน์ ที่ตัวละครของเธอถามถึงประสบการณ์เซ็กส์กับเพื่อนร่วมออฟฟิศ และขอคำแนะนำว่าจะไปบอกกับหนุ่มรุ่นน้องยังไงว่าเธอพร้อมสนองความใคร่กับเขาแบบไม่ผูกมัด ซึ่งนอกจากจะไม่มีคำตอบแล้วสังคมออนไลน์ยังเต็มไปด้วยคำตัดสินและตีตราผู้หญิงใจง่ายให้เธออีก ซึ่งความน่าสนใจเบื้องหลังบทตอนนี้คือ ภิญญาพัชญ์ ใช้การทดลองทางสังคมด้วยการโพสต์กระทู้พันทิป ในนามแฝงเพื่อสังเกตความเห็น จนประหนึ่งว่าบทในตอนนี้มีผู้ร่วมเขียนออนไลน์ที่บริจากความเห็นจนเกิดบทชิ้นนี้ออกมา ซึ่งถือเป็นวิธีการอันชาญฉลาดและช่างคิดจริงๆ
พร่ำรักหน้าฮวงซุ้ย – ในวัยโรยรา..ความห่วงหายังไปถึงอีกฝั่งหรือไม่?
ตามกฎเกณฑ์ของละครเวที นักแสดงควรหันหน้าเข้าหาคนดู แต่ภิญญาพัชญ์ ขอท้าทายด้วยการหันหลัง ปล่อยให้คนดูเห็นแค่ผ้าคลุมไหล่เนื้อแพร อาศัยเพียงเสียงที่ถูกดัดให้กลายเป็นหญิงชราชาวจีน ที่มาพูดคุยกับหลุมของชายคนรัก ที่บอกได้เลยว่าใครมีปมเรื่องครอบครัว หรือ เพิ่งสูญเสียญาติผู้ใหญ่ที่เป็นคนชราไปอาจมีน้ำตาซึมเลยทีเดียว ซึ่งการแสดงด้วยน้ำเสียงของ ภิญญาพัชญ์ ก็ทำให้เราเชื่อและคล้อยตามไปกับเรื่องตลกที่แอบเศร้าที่ อาม่าในเรื่องกำลังพร่ำพรรณาด้วยความคิดถึงชายคนรักที่อยู่ในปรโลกได้อย่างน่าประทับใจ
โดยเสื้อสมุทรยังเหลือรอบการแสดงวันพรุ่งนี้อีก 2 รอบ ณ. ห้อง 401 ชั้น 4 หอศิลปะวัฒนธรรมกรุงเทพมหานคร
วันที่ 17 พ.ย. 62.รอบเวลา 13.00 และ 14.30 น.
ราคาบัตร
บุคคลทั่วไป : 300 บาท
นักเรียน-นักศึกษา : 250 บาท
จองบัตรหรือสอบถามเพิ่มเติมได้ที่
เพจเฟซบุ๊ค : DD Theatre
หรือ โทร : 0646121689
พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส