[รีวิว] Mr.Queen : ย้อนยุคสายฮา บ้าบอคอหอยพอก

Our score

8.0

[รีวิว] Mr.Queen : ย้อนยุคสายฮา บ้าบอคอหอยพอก

จุดเด่น

ให้คนแนนนางเอก ชินฮเยซอน เต็ม 10 ไปเลยจ้ะ ไม่มีบทนี้ก็ดราม่าธรรมดานี่เอง
สาระ ความบันเทิงและความน่ารักที่ใส่มา ทำให้ซีรีส์เป็นคอมเมดี้ที่สะอาดและฉลาดเอามาก ๆ สมกับความเป็นเกาหลีเค้าแหละ

จุดสังเกต

คาดหวังความฮาแบบตัวโยนตกเก้าอี้ ยังไม่ได้ขนาดนั้น แต่ฮาเรื่อย ๆ กรุบกริบ เบา ๆ บ้าบอคอหอยพอก มีตลอดไม่ขาดสายแบบไม่ต้องพักกันเลยทีเดียว

ความสมบูรณ์ของบท

7.0
คุณภาพงานสร้าง

8.0
คุณภาพนักแสดง

10.0
คุณภาพการเล่าเรื่อง

7.0
ความคุ้มค่าในการรับชม

8.0

เราจะเห็นซีรีส์ย้อนยุคเกาหลี ที่นางเอกบ้าง พระเอกบ้างวาร์ปไปยุคโชซอนกันมาก็หลายเรื่องแล้ว เรื่องนี้ก็วาร์ปเหมือนกันจ้ะ แต่จะเรียกว่านางเอกหรือพระเอกดี เพราะเป็นการย้อนยุคแบบสลับร่าง ที่เชฟหนุ่มสมัยปัจจุบันดันวาร์ปไปเข้าร่างมเหสีสมัยโชซอน วิญญาณเป็นหนุ่มเพลย์บอยแต่กายเป็นหญิงสูงศักดิ์ เป็นงงไปหมดแล้วววว

บงฮวาน (ชเวจินฮยอก) ทำงานเป็นเชฟอยู่ที่ทำเนียบของประธานาธิบดีเกาหลีใต้ เป็นเชฟที่มีพรสวรรค์สามารถบอกสภาพร่างกายและสภาพจิตใจของคนอื่นได้ จากการสังเกตว่าเลือกอะไรเป็นเครื่องเคียง หรือเลือกกินอาหารประเภทไหน มีความเป็นเพลย์บอย แต่วันหนึ่งเกิดข้อผิดพลาดจนได้รับอุบัติเหตุตกลงไปในสระน้ำ แล้ววาร์ปมาอยู่ในร่างของ คิมโซยง (ชินฮเยซอน) ว่าที่มเหสีในยุคโชซอน

ที่กำลังจะเข้าพิธีอภิเษกสมรส พระเจ้าชอลจง (คิมจองฮยอน) ราชาหุ่นเชิดที่ภายนอกอ่อนโยนและเข้ากับคนง่าย แต่ในความเป็นจริงกลับแข็งแกร่งและแอบกระทำการบางอย่างลับ ๆ เพราะ พระนางซุนวอน (แบจองอ๊ก) อดีตพระมเหสีของกษัตริย์ซุนโจ เป็นผู้กุมอำนาจในขณะนั้น โดยมี คิมจวากึน (คิมแทอู) น้องชายของพระนางซุนวอน เป็นผู้ทรงอิทธิพลและคอยช่วยเหลือกันอยู่เพื่ออำนาจหลังราชบัลลังก์ หนำซ้ำพระเจ้าชอลจงยังมีรักแรกพบอยู่กับ พระสนมโจฮวาจิน (ซอลอินอา) อีกด้วย เรื่องวุ่นวายก็เกิดขึ้นหลังจากนี้จ้ะ

เมื่อเชฟหนุ่มมาอยู่ในร่างสาวงามผู้สูงศักดิ์

เรื่องนี้อดไม่ได้ที่จะขอปรบมือดัง ๆ ให้กับ ชินฮเยซอน ที่สวมบทบาทเป็นชายในร่างหญิงได้อย่างเยี่ยมยอดมาก ๆ จนเรารู้สึกเชื่อไปกับการแสดงของเธอได้เลยว่า เธอคือผู้ชายที่วิญญาณออกจากร่างแล้วมาอยู่ในร่างของผู้หญิง แถมยังเป็นผู้หญิงในยุคโบราณที่ต้องแต่งงานกับผู้ชายอีกต่างหาก ความกระอักกระอ่วน และจริตของความเป็นชายที่ส่งออกมาจากร่างของผู้หญิง ทำให้เรียกความฮาได้ง่าย ๆ โดยไม่ต้องมีบทพูดเลยด้วยซ้ำ แล้วตัวตนที่แท้จริงของเชฟหนุ่มที่ตกสระจนมาโผล่ที่โชซอน ก็เป็นหนุมเพลย์บอยที่มั่นใจในตัวเองสุด ๆ ซะด้วยสิ เขาคิดว่าเขาหล่อมาก เท่มาก เห็นสาวแล้วตาวาว ชินฮเยซอน ก็สวมบทบาทในส่วนนี้ได้ดี ไม่ธรรมดาเลยค่ะนักแสดงคนนี้

เมื่อเห็นสาวสวยก็ต้องวางมาดกันซะหน่อย/**พระมเหสีคิมโซยง** (ชินฮเยซอน) Mr.Queen

เรื่องนี้ไม่ใช่คอมเมดี้แบบโบ๊ะบ๊ะปล่อยมุกกันขำก๊าก แต่ทำเนื้อเรื่องให้มีความคอนทราสท์ในอารมณ์เข้าไปแทน ทุกคนในโชซอนคิดว่ามเหสีที่ฟื้นขึ้นมาความจำเสื่อม แต่ความจริงแล้ววิญญาณออกจากร่างไปไหนแล้วไม่รู้ กลายเป็นเชฟหนุ่มจากสมัยปัจจุบันเข้ามาแทน ฮาเริ่มแรกที่ซีรีส์ทำก็คือ เมื่อเชฟตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองวาร์ปมาอยู่ในร่างใหม่ที่ไม่ต้องการ ฮีพยายามจะกลับไปจ้ะ ด้วยการโดดสระลงไปอีกครั้ง แต่….ไม่เป็นผลสำเร็จ สระแห้งไปแล้วเรียบร้อยด้วยคำสั่งของพระพันปีหลวง

**พระมเหสีคิมโซยง** (ชินฮเยซอน)-**พระเจ้าชอลจง** (คิมจองฮยอน)

บทยังยึดเรื่องราวความวุ่นวาย การเก่งแย่งชิงดีในราชสำนักอย่างที่เราเห็นในซีรีส์เรื่องอื่น ๆ แต่ใส่ความเข้าใจผิดลงไปจนกลายเป็คคอมเมดี้ที่กลมกลืน โดยให้ตัวละครอื่น ๆ ในเรื่องเขาจริงจังกับชีวิตในสมัยนั้นกันหมด พระราชากับสมุนคนสนิทต่างสุมหัวกันกระทำการบางอย่างลับ ๆ อย่างจริงจัง ข้างฝ่ายพระเมหสีวิญญาณปลอม ก็จริงจังกับเขาเหมือนกัน แต่จริงจังกันคนละเรื่อง คนละแบบ จริง ๆ แล้วถ้าใครที่เป็นแฟนซีรีส์จีน อาจจะคุ้น ๆ กับพล็อตเรื่องที่ทางจีนทำออกมาก่อนหน้านี้แล้วในเรื่อง Go Princess Go บันทึกรักข้ามภพ หรือ ย้อนอดีตไปเป็นฮองเฮา ที่ตัวเอกในเรื่องก็วาร์ปไปในทำนองเดียวกัน แล้วไปแบบเซ็กซี่สุด ๆ ซะด้วยสิ (ขอบอกว่าเรื่องนั้น จี๊ดจ๊าดมาก) ก็รีเมกมาอ่ะแหละ แต่แตกต่างตรงที่เนื้อหาและความสามารถของตัวเอกในเรื่อง ที่มีมากกว่าความเป็นเพลย์บอย

ซีรีส์ขายคอมเมดี้แต่ไม่ทิ้งสาระเลยนะจ๊ะ

ถามว่าระหว่าง Go Princess Go กับ Mr.Queen สองเรื่องนี้เรื่องไหนฮากว่ากัน ก็บอกว่ามันคนละแบบ Go Princess Go นี่เน้นไปทางคอมเมดี้แบบไม่สนสาระใด ๆ ฮาอย่างเดียวเลยและมีฉากเซอร์วิสมากมาย กิ๊วก๊าวน่าดู กว่าจะเจอเนื้อหาแบบจริงจังก็นู่นละจ้ะ ผ่านไปแล้วครึ่งเรื่อง แถมยังเป็นการย้อนยุคแบบฟิวชัน แต่ Mr.Queen ต่างออกไปจะออกแนวน่ารักปนฮามากกว่าและผสมสาระกับความฮามาตั้งแต่เริ่มแรก เริ่มจากการที่สอดแทรกวัฒนธรรมการแต่งกายด้วยชุดฮนรเยบก คือชุดแต่งงานที่ใช้ในพระราชพิธีของผู้หญิง ที่เปิดเผยว่ามีขั้นตอนเยอะสิ่งเพียงใด จนเห็นแล้วเหนื่อยแทนเลยว่า ไอ้ชุดที่เราเห็นชุดนี้ มันน่าจะใส่สบายที่ตรงไหน

ซีรีส์ไม่ลืมตัวตนเดิมของพระมเหสี โดยการให้พระมเหสียังอยากจะออกไปร่ำสุราเคล้านารี แล้วโดนพระราชาเข้าใจผิดคิดว่าไปแอบฟังความลับ ก็คนเขาเป็นเพลย์บอยมาก่อนอ่ะ ก็อยากจะไปนัวเนียสาว ๆ เพื่อผ่อนคลายของเขาบ้าง ฝ่าบาทไม่ควรคิดเป็นอื่นนะเพคะ

เอาจริง ๆ ตอนนี้อิชั้นก็ยังสับสนนะคะว่าจะเรียกนางว่านางเอกหรือพระเอกดี เพราะจริง ๆ แล้วนางเป็นผู้ชายแต่มาอยู่ในร่างหญิง เดาไม่ถูกเหมือนกันว่าตอนจบจะจบแบบ Go Princess Go รึเปล่า เพราะซีรีส์สร้างตัวละครตัวหนึ่งขึ้นมาคือพระสนมโจฮวาจิน ซึ่งเป็นรักหวานซึ้งของพระราชา ที่สวยหวานอ่อนโยน เข้าอกเข้าใจกัน เข้าวังมาเพื่อจะช่วยพระราชาคานอำนาจพระพันปี แถมพระราชาก็ยังรังเกียจนางเอกซะด้วยสิ แต่เดี๋ยวนางเอก (เรียกนางเอกละกันนะ) จะมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างให้พระราชาประหลาดใจ

เพราะเท่าที่เห็นตอนนี้พระมเหสีก็ลงมือเป็นแม่ครัว ทำอาหารถวายพระพันปีหลวงด้วยตัวเองไปซะแล้ว ทุกคนก็จะได้เห็นสกิลการทำอาหารขั้นเทพอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในราชสำนัก สร้างความประหลาดใจให้ข้าราชบริพารหลายคน ส่วนตัวเชื่อว่าซีรีส์จะเน้นไปที่การทำอาหารของนางเอกนะจ๊ะ เพราะเท่าที่ผ่านมาก็ปาไป 4 เมนูอลัง ๆ กันไปแล้ว นี่ไม่รู้ว่าดูแดจังกึมอยู่รึเปล่าซะด้วยซ้ำ

และจะมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่จะค่อย ๆ เปิดเผยมาเรื่อย ๆ ว่าต่างฝ่ายต่างเข้าใจผิดในกันและกัน เและส่อแววว่าความฮาแบบกรุ้มกริ่มก็กำลังจะมาในไม่ช้า เพราะมเหสีกำลังจะมีภารกิจใหญ่คือ คัดเลือกนางสนมให้กับพระราชา ว้ายยย เอาเพลย์บอยมาเลือกสาว ๆ อยากรู้เหมือนกันว่า ชินฮเยซอน จะแสดงออกมาได้ตลกขบขันขนาดไหน กระซิบอีกนิดว่าเรื่องนี้เรตติ้งทางฝั่งเกาหลีทะลุไป 11.5% แล้วนะจ๊ะ ถึงแม้ว่าจะมีดราม่ามาตั้งแต่ตอนแรกว่า ซีรีส์เรื่องนี้มีการพูดถึงเรื่องอย่างว่าโจ่งแจ้งเกินไป แต่เท่าที่ดูมา 4 ตอน ก็ไม่เท่าไหร่นี่ จิ๊บ ๆ มาก

ซีรีส์เรื่องนี้ไม่ได้ฮาท้องคัดท้องแข็ง แต่เรียกได้ว่ามันเป็นความตลกแบบลุ่มลึกซะมากกว่า ไม่ได้ฮากันโต้ง ๆ หรือใช้มุกพร่ำเพรื่อ ไม่เฝือแต่ไม่ถึงกับฮาก๊าก แต่ถ้าดูเนื้อเรื่องแล้วไหลไปตามบทที่สองฝั่งต่างทำในสิ่งที่ตัวเองคิดไปคนละทาง อันนี้ถือว่าฮาเอามาก ๆ แบบหัวเราะหึ ๆ แล้วร้องว่า ไอ้บ้าเอ๊ยยยย มันจะบ้าบอไปถึงไหนเพี้ยนกว่านี้มีอีกป่าว