[รีวิว] TEA BOX ชายชรากับหมาบ้า : ถ้าเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ ก็ควรค่าแก่การเสียเงินดู

Our score

10.0

[รีวิว] TEA BOX ชายชรากับหมาบ้า : ถ้าเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ ก็ควรค่าแก่การเสียเงินดู

จุดเด่น

แคสติ้งตัวแสดงได้เหมาะสมมาก การเอาชาคริตมาเป็นอาหนิง นิรุตติ์ในวัยหนุ่ม ทำให้ดีดนิ้วได้เลย นึกถึงใครไม่ได้อีกแล้ว
บทและการดำเนินเรื่องสื่อความหมายที่อยากจะส่งถึงผู้ชมได้อย่างชัดเจน
การตีบทแตกของอาหนิง สมราคาดาราอาวุโสที่ต้องยกนิ้วให้และเข้ากันได้ดีกับ จี๋ สุทธิรักษ์

จุดสังเกต

ซีรีส์ 4 ตอนจบ ดูรวดเดียวได้สบาย

ความสมบูรณ์ของบท

10.0
คุณภาพงานสร้าง

10.0
คุณภาพนักแสดง

10.0
คุณภาพการเล่าเรื่อง

10.0
ความคุ้มค่าในการรับชม

10.0

เรื่องราวระหว่างชายชราผู้สิ้นหวังในการมีชีวิตอยู่ กับชายหนุ่มผู้ล้มเหลวในชีวิต โดยมีกล่องชาเป็นสื่อกลาง เรื่องนี้เป็นละครชุด อย่า อยู่ อย่าง อยาก The Series เรื่องที่ 3 ของ Thai PBS หลังจากปล่อยมาให้ชมกันไปแล้ว 2 เรื่อง คือ อวสานมนุษย์เงินเดือน และ จอห์นนี่เดินเยี่ยงไก่ เป็นซีรีส์สั้น ๆ 4 ตอนจบ ซึ่งตอนนี้ก็ จบแล้วจ้ะ

วิชัย (นิรุตติ์ ศิริจรรยา) ชายชราอายุ 70 ปี ที่หลังจากภรรยาเสียชีวิต ก็อยู่อย่างโดดเดี่ยว ใช้ชีวิตคนเดียวไปวัน ๆ แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้พบกับ เจเจ (จี๋-สุทธิรักษ์ ทรัพย์วิจิตร) เด็กหนุ่มข้างบ้านวัย 20 กว่า ๆ มาขโมยมะม่วงสุดแหนหวงของลุงแกเข้า เจเจเป็นคนล้มเหลวในชีวิตแทบทุกด้าน ไม่มีงานทำ แฟนทิ้ง แถมเงินเก็บก็ใกล้จะหมด ต่างกับลุงวิชัยที่เมื่อครั้งยังหนุ่ม เป็นคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตแทบทุก ๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่การงานและชีวิตครอบครัวที่อบอุ่น มีภรรยาที่น่ารักคอยเคียงข้างเป็นกำลังใจ ประหนึ่งคู่ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ

เจเจ แอบสอยมะม่วงของลุงวิชัยที่ล้ำเข้ามาในบ้าน ทำให้ลุงวิชัยโกรธมาก เรื่องราวไปไกลถึงขั้นขึ้นโรงพัก แต่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ทั้งคู่ได้รู้จักกันมากขึ้น ตำรวจไทยก็ใจดี๊ดีค่ะ พยายามไกล่เกลี่ยโดยให้เจเจไปรดน้ำต้นไม้ที่บ้านลุงวิชัยเพื่อเป็นการไถ่โทษ เจเจมารดน้ำต้นไม้ตามสัญญา และเสนอตัวช่วยลุงวิชัยหลายอย่าง แต่ต้องจ่ายค่าจ้างนะลุง ลุงแกก็ไม่เต็มใจหรอกจ้ะ แต่ก็ยอมจ่าย อาจเป็นเพราะลุงแกไม่มีใครแล้วจริง ๆ ทั้งคู่สื่อสารกันผ่านการเขียนโน้ตใส่ไว้ในกล่องชา โต้ตอบกันไปมาจนมิตรภาพต่างวัยเริ่มก่อตัว

ซึมเศร้าวัยเกษียณ

สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัด ๆ ในซีรีส์เรื่องนี้ก็คือ สิ่งที่เห็นอาจไม่เป็นอย่างที่คิด อารมณ์ความรู้สึกของใครบางคนที่แสดงออกมา อาจไม่ใช่ความจริงเสมอไป คนหนึ่งคนเคยประสบความสำเร็จ เป็นวิศวกรมากความสามารถ มีภรรยาคู่คิดคอยจัดการเรื่องหยุมหยิมทุกอย่างในชีวิตให้ เปรียบเสมือนครึ่งหนึ่งของชีวิต แต่เมื่อมาถึงวันหนึ่งที่ครึ่งชีวิตที่มีได้หายไป หนำซ้ำทั้งสองคนไม่มีลูกกันซะด้วย คนที่เคยแข็งแกร่งเป็นหัวหน้าครอบครัวที่องอาจ ก็ไม่รู้จะองอาจไปเพื่อใครอีกต่อไปแล้ว ลุงวิชัยแกเศร้าหนักค่ะเมื่อต้องสูญเสียภรรยาอันเป็นที่รัก

ไหนจะโรคต่าง ๆ ที่รุมเร้า ความสิ้นหวังในชีวิตก็มาเยือนลุงวิชัยอย่างไม่รู้ตัว จนภาวะซึมเศร้าแทรกซึมอย่างเงียบ ๆ เงียบชนิดที่คนภายนอกมองไม่ออก ว่าในหัวใจของชายชรากำลังบาดเจ็บ การสื่อสารส่วนนี้เหมือนจะปั้นบุคลิกให้ลุงวิชัยเป็นชายแก่ขี้หงุดหงิด ขวางโลก ปากร้าย แต่ในความจริงแล้วมันเป็นปกติวิสัยของผู้สูงวัยหลาย ๆ คนเลยทีเดียวค่ะ ที่มักจะหงุดหงิดกับตัวเอง ที่ทำอะไรได้ไม่คล่องแคล่วเหมือนแต่ก่อน เขาไม่ได้โกรธคนอื่น แต่โกรธตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้อย่างใจต่างหาก

อาหนิง นิรุตติ์ ถ่ายทอดตัวละครลุงวิชัยออกมาได้อย่างหมดจด ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ที่โกรธเกรี้ยว แต่แฝงไว้ด้วยความใจดีอย่างผู้อาวุโสที่เห็นโลกมาก่อนในยุคเก่า หรืออาการของคนเป็นโรคพาร์กินสันที่แอกติ้งเนี้ยบซะจนไร้ที่ติ มากไปกว่านั้นคือการถ่ายทอดอารมณ์ระทมทุกข์ที่บอกกับคนดูอย่างชัดเจนเลยว่า ผู้ชายคนนี้กำลังหมดหวังในชีวิตชนิดที่ไม่มีอะไรเหลือ จนอยากจะ “พอแล้ว” กับลมหายใจของตัวเอง

ณ จุดนี้ต้องบอกว่าทีมงานถ่ายทอดออกมาได้สมจริงมาก ๆ ในสภาวะที่ประเทศไทยกำลังเข้าสู่สังคมของผู้สูงอายุ มีผู้สูงอายุเป็นจำนวนมากที่ต้องใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังในวัยที่ถดถอย ถึงแม้ว่าจะรายล้อมด้วยลูกหลานก็ตาม แต่บางส่วนก็ถูกละเลยเพราะความคิดไม่ถึง เป็นการเตือนสติใครหลายคนได้อีกว่า โปรดระวังผู้สูงอายุในบ้านไว้ให้ดี เพราะบางคนที่เราเห็นเขายิ้ม หัวเราะ หรือมีแรงบ่นลูกหลาน เขาอาจมีอาการซึมเศร้าแอบแฝงอยู่ก็เป็นได้ และการมีใครสักคนอยู่เคียงข้างคือสิ่งที่สำคัญมากกว่าเงินทอง

มิตรภาพต่างวัยกับความหมายของชีวิต

การชูเรื่องมิตรภาพต่างวัยและความเข้าใจความหมายของชีวิต ที่ต่างวัยต่างก็มีความรู้สึกแตกต่างกัน ทำให้เกิดตัวละคร เจเจ หนุ่มข้างบ้านที่มีชีวิตอย่างผู้แพ้ ตกงาน จับจดไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน โดนแฟนบอกเลิกเพราะความไม่เอาอ่าวของตัวเอง เจเจสับสนในชีวิตและอยากจะค้นหาตัวเองว่าเขาอยากจะทำอะไรกันแน่ จนได้มาเจอลุงวิชัยเพราะเหตุขโมยมะม่วง ซีรีส์สื่อให้เห็นว่าสองคนไม่ได้อยากคุยกันหรอก จึงสร้างการสื่อสารสุดคลาสสิกมาให้ด้วยการ เขียนมันลงไปในกล่องชาและวางไว้ที่รั้วติดกัน

ซีรีส์นำเสนอความต่างระหว่างวัย ในเรื่องของความคิด ธรรมเนียมปฏิบัติ แนวทางในการดำเนินชีวิตของคนสองวัยที่ต่างกันคนละขั้ว ความหมายในชีวิตของคนหนุ่มสาว อาจเป็นการเดินตามความฝัน บางคนยังวนเวียนอยู่กับหารหาความหมายของชีวิตที่ไม่รู้ว่าจะเจอเมื่อไหร่ แต่เมื่อมีใครสักคนเป็นแบบอย่างและมีพลังมากพอที่จะทำให้ “เขา” ลุกขึ้นเปลี่ยน ทำให้บางครั้งการลงมือทำอาจทำให้ความหมายของชีวิตที่ตามหา ชัดเจนขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ เหมือน เจเจ ที่พยายามเปลี่ยนตัวเองและลุกขึ้นมาทำอะไรเพื่อใครสักคน ถึงแม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นเพียงแค่ชายแก่ข้างบ้านก็เถอะ

แต่เมื่อความสัมพันธ์ก่อตัวขึ้นและดีขึ้นเรื่อย ๆ มิตรภาพต่างวัยที่ไม่คาดคิด ก็ทำให้ชีวิตมีจุดมุ่งหมายมากยิ่งขึ้นกว่าแต่ก่อน ซีรีส์ทำให้เห็นชัด ๆ เลยว่า มนุษย์เราต้องการใครสักคนอยู่เคียงข้าง ใครที่เป็นใครก็ได้ ที่มีคุณค่ามากพอจนสามารถเป็นแรงบันดาลใจให้ระลึกถึง

ความเข้าใจที่สอดแทรกอย่างกลมกลืน

ความลุ่มลึกของซีรีส์เรื่องนี้ที่มีมากขึ้นไปอีกก็คือ การใส่ความรู้ความเข้าใจในด้านต่าง ๆ มาในซีรีส์อย่างตั้งใจ และเป็นความตั้งใจที่อยากบอกอย่างกลมกลืนชนิดที่จับมือมองตากันซะอีกด้วย เริ่มจาก ความเข้าใจของบริการทางการแพทย์ในโรงพยาบาลรัฐ ที่เป็นเรื่องยอดฮิตติดเทรนด์ประเทศ ผ่านมุมมองของเจเจที่พาลุงวิชัยไปหาหมอ ว่าเรื่องฉุกเฉินของเราเป็นมุมมองของเราเท่านั้น แต่การวินิจฉัยเบื้องต้นสำคัญขนาดไหนและความจริงแล้วไม่เคยมีใครถูกเลือกปฏิบัติ แต่จะถูกปฏิบัติไปตามเหตุปัจจัยที่สมควรแก่ทุกชีวิตมากกว่า

สิ่งที่ใส่มาอีกอย่างคือ การวางแผนชีวิตที่หลายคนยังละเลยและเห็นว่าเป็นการตีตนไปก่อนไข้ ซีรีส์สร้างให้ลุงวิชัยมีภรรยาที่รอบคอบและตั้งอยู่บนความไม่ประมาท เป็นสตรีขี่ม้าขาวมาช่วยลุงวิชัยไว้ได้ในยามคับขันอย่างคาดไม่ถึง จะบอกว่าซีรีส์กำลังขายของบางอย่างก็อาจจะใช่แบบขำขำ แต่สิ่งที่ทำออกมานั้นมันดันจริงซะอีกแน่ะ ทำให้ป้านิด ภรรยาลุงวิชัยเป็นแบบอย่างของอภิตชาติเมียที่สมบูรณ์แบบที่สุดคนหนึ่ง จนไม่แปลกที่ลุงวิชัยจะโหยหาและหมดอาลัยตายอยากในชีวิตเมื่อภรรยาจากไป

เมื่อครั้งที่เราอยู่ในวัยทำงาน เราอาจจะใช้ชีวิตกันอย่างเต็มที่ ให้รางวัลกับชีวิตทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะกิน เที่ยวหรือการหาความสุขใส่ตัวตามถนัด แต่สิ่งหนึ่งที่หลายคนละเลยไปคือการวางแผนอนาคตเมื่อถึงวัยเกษียณ ซีรีส์ไม่ได้บอกให้เราตื่นตระหนก แต่กำลังบอกให้เราเตรียมตัว และสร้างเคสตัวอย่างให้เราเห็นภาพชัดขึ้น ว่าเราไม่มีทางรู้ว่า อนาคตข้างหน้าเราจะยังมีแรงหาเงินได้อย่างทุกวันนี้หรือเปล่า เพราะฉะนั้น การเริ่มวางแผนชีวิตตั้งแต่วันนี้ จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม

ขอเพียงมีใครสักคน ชีวิตก็ไม่ไร้ความหมาย

ทั้ง เจเจ และ ลุงวิชัย เป็นตัวแทนของคนที่ไม่มีใคร คนหนึ่งหมดหวังในชีวิต คนหนึ่งไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะหวังอะไร แต่สุดท้ายมิตรภาพก็ไม่เคยเลือกวัยจริง ๆ ค่ะ ในชีวิตจริงเราอาจจะไม่ได้พบเจอ เพื่อนข้างบ้านที่เป็นอย่างเจเจและลุงวิชัย หรืออาจจะไม่เจอเลยจนตลอดชีวิต แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีถ้าเพียงแต่เราจะเปิดใจมอง การเปิดใจรับใครสักคนเข้ามาในชีวิตจึงไม่ใช่เรื่องที่น่าเสียหายอะไรนัก ถ้าเขาคนนั้นจะเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่จะทำให้เรา อยากมีชีวิตอยู่

ในตอนท้ายของเรื่อง สามารถบอกความสำคัญของการมีใครสักคนออกมาได้อย่างพรั่งพรู ในฉากนี้ก็บอกเลยว่าน้ำตาซึมอย่างไม่รู้ตัว มันซึ้งมาก เป็นละครมิตรภาพที่ซาบซึ้งโดยไม่มีพระเอกนางเอก แต่มีตัวเอกที่เป็นตัวแทนของซีกความรู้สึก บอกออกมาอย่างชัดเจนเลยว่า ขอเพียงมีใครสักคน ชีวิตก็ไม่ไร้ความหมาย ใครคนนั้นอาจเป็นมิตรภาพข้างรั้วอย่างตัวแสดงในเรื่อง หรือใครคนนั้นอาจเป็นคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คุณในตอนนี้ เป็นคนในครอบครัว ในชีวิตที่คุณนึกไม่ถึง ถ้าเพียงคุณมองเขาให้ลึกซึ้งอีกสักนิด ชีวิตก็ยังไปต่อได้อีกยาว