“นาโช” คือชื่อเสียงเรียงนามของเจ้าเหมียวส้มตัวร้าย หลุยส์ คาร์เตอร์ เจ้าของนาโช เล่าว่าเขาเอานาโชมาเลี้ยงตั้งแต่ยังเป็นลูกแมว แล้วนาโชก็ติดเขามาก นาโชชอบคิดว่าตัวเองเป็นหมา ซึ่งหลุยส์ก็ปล่อยไปตามนั้น อยากจะเป็นอะไรก็เป็นไป
“บุคลิกของเจ้านาโชนี่แปลก ๆ ดีครับ แต่ผมก็ช่างมันนะไม่ไปยุ่งอะไรเค้า เขาชอบตามผมไปทั่วบ้านเลย เลียผมบ้าง คลอเคลียผมบ้าง แล้วก็ชอบมานอนบนหลังคอผม มันเป็นแมวที่ขี้อ้อนมาก”

นาโช เจ้าเหมียวส้มตัวร้าย

นาโช เจ้าเหมียวส้มตัวร้าย

แต่นาโชก็ไม่ได้เป็นสัตว์เพียงตัวเดียวในบ้าน หลุยส์ยังเลี้ยงหมาไว้ด้วยอีกตัวหนึ่ง
“นาโชก็เข้ากับหมาได้ดีนะ นี่ละมั้งที่ทำให้เค้าคิดว่าเค้าก็เป็นหมา ก็เล่นกันดีแต่ถ้าเจ้าหมามาใกล้นาโชมากเกิน หรือวิ่งไล่จนนาโชจนมุม นั่นล่ะจะทำให้นาโชเคืองมาก”

จนเมื่อเร็ว ๆ นี้ล่ะ ที่หลุยส์เริ่มสังเกตเห็นว่ามีหลุมเล็ก ๆ ในสนามหญ้ารอบบ้าน แน่นอนว่าหลุยส์ต้องคิดว่าเป็นฝีมือเจ้าหมาที่ทำเรื่องซนเช่นนี้ หลุยส์ก็ต้องออกแรงไปกลบหลุม แต่แล้ววันรุ่งขึ้นหลุมใหม่ก็ถูกขุดอีกแล้ว ทำให้หลุยส์เลยต้องเฝ้าสังเกตการณ์ เพื่อจะดุเจ้าหมาน้อยที่สร้างเรื่อง แต่กลับกลายเป็นว่า เจ้าหมาน้อยดันเป็นแพะที่โดนใส่ความเสียงั้น

 

เมื่อหลุยส์พบความจริงว่า ตัวการในเรื่องนี้กลับกลายเป็น…เจ้านาโช

ส่วนเจ้าหมาน้อยตกเป็นแพะทั้งที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ ทั้งสิ้น
“ผมเริ่มเฝ้ามองพฤติกรรมของเจ้านาโช พอเค้าออกไปนอกบ้านผมก็แอบตามไปดูแล้วผมก็จับเค้าได้คาหนังคาเขา ทำให้ผมหายสงสัยว่าทำไมทุกครั้งที่นาโชกลับเข้าบ้านมา เนื้อตัวถึงได้มอมแมมนัก”

โฉมหน้าเจ้าตัวร้าย

โฉมหน้าเจ้าตัวร้าย

ถึงแม้หลุยส์จะไม่สามารถหยุดนาโชจากกิจกรรมขุดหลุมรอบบ้านได้ แต่อย่างน้อยหลุยส์ก็บอกว่าเขาสบายใจที่รู้ตัวการที่แท้จริงหลังจากโทษว่าเป็นความผิดเจ้าหมาน้อยอยู่นาน ต่อไปนี้หลุยส์ก็มีงานเพิ่มกับการกลบหลุมรอบบ้านทุกวัน เขาบอกว่าการได้เห็นนาโชที่ขมักเขม้นขุดหลุมอย่างกับหมา ก็ดูน่ารักดี

“เขาจะขุดหลุมรอบบ้านแล้วก็วิ่งพล่านไปทั่วสนามหญ้าอย่างสนุกสนาน”
นี่ละครับ ความสุขของพ่อหมาพ่อแมวตัวจริง มองพฤติกรรมซน ๆ ของหมาแมวในบ้านให้เป็นเรื่องน่ารัก

 

อ้างอิง