บทความของผมทั้งหมดในเว็บ “แบไต๋ hitech” มุ่งเน้นส่งสารไปยังคนทำเพลง , คนฟังเพลง หรือทุกคนที่อยากรู้เรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับวงจร “ธุรกิจเพลง” เป็นหลัก นำมาบอกเล่าจากประสบการณ์ส่วนตัวของผม ที่ลงสัมผัสจริง ทั้งในมุมของคนสร้างเพลง และคนเสพเพลง – ในเวลาเดียวกัน .. ได้สาระน้อยมากอย่างไร ก็โปรดนำไปคิดต่อ พิจารณาซ้ำกันอีกที ได้ความอย่างไร นำกลับมาบอกเล่ากันบ้าง โต้แย้งกันได้ เขียนแสดงความคิดเห็นกลับมาตรงๆได้ตลอด ..ผมยินดีเปิดใจรับฟังในทุกกรณีที่สร้างสรรค์
เรื่องราวในบทความนี้ ผมเคยพูดกับน้องๆศิลปินในค่าย Classy Records มาตลอด 2 ปีเต็ม หากเราเริ่มมีผลงาน และเปิดใช้ facebook ของเราเอง และหวังจะใช้ให้มัน เป็นอีกหนึ่งช่องทางสำคัญในการนำเสนอผลงาน อย่างแรกเลยที่เราต้องปรับเปลี่ยนก่อน คือ “ทัศนคติ” ในการเล่น facebook นี่เองที่สำคัญที่สุด
ทำไมต้องทำเช่นนั้น ?
เอาเป็นว่า ถ้าใครไม่ได้ตั้งใจจะใช้ facebook ส่วนตัว เพื่อประชาสัมพันธ์ผลงานเพลงของตน มั่นใจว่ามีวิธีอื่นที่ดีกว่า ถนัดกว่า หรือไม่ใช้มันในการนี้ ด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม ก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาอ่านเนื้อหาต่อจากนี้ มันจะเสียเวลาของคุณ แต่ถ้าอยากจะเปิดใจลองอ่านดู .. ก็ไม่ว่ากัน
ลำดับแรก ต้องเข้าใจก่อนว่า คนส่วนใหญ่ เปิด facebook เล่นด้วยอารมณ์สนุก ไม่จริงจังใยดีกับมันมาก แค่ทักทายเพื่อน เขียนข้อความบ้าๆบอๆ ลงรูปสวยๆของตัวเอง หรือเพียงมีเอาไว้เล่นเกมส์แก้เซ็ง ก็ตามที .. แต่หากเราหวังจะใช้ facebook ส่วนตัว เป็นเครื่องมือในการประชาสัมพันธ์ผลงานเพลงของเราด้วย อยากให้ผลงานของเรา เป็นที่รู้จักมากขึ้น .. มีกลุ่มแฟนเพลงติดตาม ถามหา และ สนับสนุน ..เจ้า facebook นี้ ก็สามารถตอบสนองได้มากเท่าที่คุณต้องการได้ หรืออาจจะมากกว่าที่คุณคาดหวัง สำคัญคือ คุณจะเอาจริงหรือเปล่าเท่านั้นเอง
ถ้าเอาจริง จงเริ่มต้นเสียตั้งแต่วันนี้ เป็นที่รู้กันว่า facebook ส่วนตัวของทุกคน ถูกระบบตั้งไว้ให้รองรับเพื่อนได้จำกัดเพียง 5,000 คน .. จริงๆต้องเขียนว่า รับได้ตั้ง 5,000 คน มันมากกมายพอที่เราจะให้สังคมคน 5,000 คน ที่มาอยู่เป็นเพื่อนร่วมความคิดกับเรา เข้าใจ สนใจ และ เห็นคล้อยไปในรสนิยมเดียวกับเรา .. แต่การจะเกิดเรื่องเช่นนี้ได้ ต้องใช้เวลาในการจัดสรร บริหารจัดการ องค์กร facebook ของเราให้ดี ต้องตั้งหน้าตั้งตาทำอย่างต่อเนื่อง เรียนรู้ ใส่ใจพฤติกรรมของเพื่อนสมาชิก อย่างรอบคอบ – รัดกุม
บางคนเรียก facebook ส่วนตัวว่า “บ้าน” แท้จริงแล้วจะเรียกใช้คำไหน ก็ย่อมได้ทั้งนั้น สำคัญที่สุด คือเราต้องรับคนเข้าบ้าน หรือไปเชิญใครมาเข้าบ้าน ให้ไปในแนวทางความคิด และรสนิยมเดียวกัน .. หรืออย่างน้อย จงอย่านำคนเข้าบ้าน ที่เต็มไปด้วย “ทัศนคติที่เป็นพิษ” ต่อกัน หรือไม่เข้าใจในสิ่งที่เราเป็น จะนำมาซึ่งความขัดแย้งทางความคิด จะไม่เป็นผลดีต่อการประชาสัมพันธ์ผลงานของเราเอง
นอกเสียจากคุณจะทดลองใช้ “ความคิด” จงใจเขียนสะท้อนไปให้เกิดความ “ขัดแย้ง” เพื่อจะส่องดูว่า ใครกันที่ผิดแผก ไม่ใช่สิ่งที่คุณเป็น .. เขาจะเปิดเผยตัวออกมาทางความคิด และการเขียนแสดงความคิดเห็น แล้วคุณก็สามารถนำเขาออกจากความเป็นเพื่อนได้ (.. หรือไม่ก็เขาก็เอาคุณออกไปก่อนแล้ว 555 .. ) นี่ก็เป็นอีกกรณีหนึ่ง
หากเราต้องการให้คนที่อยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับเรา เป็นเพื่อนเป็นสมาชิกของเรา มีความคิดเห็น รสนิยม ไปในแนวทางเดียวกันทั้งหมด เรียกว่า “ทั้งหน้า ทั้งหลัง” มัดกันไปตลอด ไม่มีบิดเบี้ยว แปลกปลอม กรณีเช่นนี้ อาจจะหายากสักหน่อย เพราะคนส่วนใหญ่ มองว่า ไม่ใช่สิ่งจำเป็น ที่ต้องเฟ้นหาแต่สมาชิกที่เป็น “เนื้อเดียวกัน” แบบนี้ทั้งหมด และมันก็ยาก และเสียเวลามากเกินไป
แต่เคยมีนักดนตรี และ ศิลปินในแนวทาง แร็พ และ “เดท ร็อก” อยู่บางวง ที่รับเฉพาะคนแบบเดียวกันเข้า facebook ทั้งความนึกคิด และการกระทำ ?! .. สังคมในบ้าน “เดท ร็อก” เช่นนี้ คุณจะเห็นว่าเหนียวแน่น เหมือนกันหมดแม้กระทั่งการแต่งตัว และพฤติกรรมการใช้ชีวิตประจำวัน
เราจำเป็นต้องมีเพื่อน หรือจะเรียกว่าสมาชิกก็ได้ เพิ่มใหม่ขึ้นเรื่อยๆ นี่คือเรื่องสำคัญ และจำเป็นมาก การที่ต้องการใช้ facebook เป็นอาวุธในการประชาสัมพันธ์ผลงานเพลงด้วยแล้ว การมีสมาชิกหยุดนิ่งอยู่เท่าเดิม ย่อมไม่ใช่ผลดี
แม้จะมีสมาชิกครบ 5,000 แล้วก็ตาม ก็ต้องคอยติดตามวิเคราะห์ดูว่า มีสมาชิกใด ที่เป็น “สมาชิกเงา” คือมีแต่ชื่อเป็นเพื่อน แต่ตัวและใจได้เปลี่ยนและหายไปจากเราแล้ว ไร้การปฏิสัมพันธ์ต่อกัน ก็สามารถส่งข้อความไปถามความ หรือตัดสินใจนำออกจากความเป็นเพื่อน(ไปก่อน)ได้เลย .. เพื่อให้พื้นที่ที่เหลือ รับสมาชิกใหม่ ที่พร้อมจะไปกับเรา ย่อมมีคุณประโยชน์มากกว่าในทุกฝ่าย
และ ต้องตระหนักไว้ว่า การเปิด facebook ส่วนตัวของคุณ คุณต้องเข้าใจก่อนว่า นี่เป็นสังคมเปิด เป็นเรื่องสาธารณะ เพียงแต่คุณเป็นคนขับเคลื่อน ถือบังเหียนบังคับให้ไปซ้ายไปขวาได้ แต่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวของคุณคนเดียว
เมื่อเข้าใจแล้วว่าเป็นสังคมเปิด ก็อาจมีความคิดเห็นที่คล้อยตาม หรือขัดแย้งกันบ้าง คุณต้องใจกว้างรับให้ได้ กล้ารับฟังความเห็นต่าง.. ถ้าทัศนคติของคุณเข้าใจได้ถึงเรื่องตรงนี้ ที่เหลือก็ง่าย ในการจะปรับรูปแบบไปตามสิ่งที่คุณเป็น คุณเปิดเผยตัวตนของคุณเป็นแบบใด ให้จำไว้ว่า คุณก็จะได้คนแบบนั้นมาเป็นเพื่อน มาเป็นสมาชิก เรื่องนี้จริงที่สุด .. หรืออย่างน้อยก็เป็นเปอร์เซ็นต์ที่อยู่ในระดับที่มากเลยทีเดียว เพราะคนทุกคน ย่อมตามหาคนในแบบที่เขาเชื่อ ตามความรู้สึกนิยมชมชอบ..ของเขาเอง
ถ้าคุณไม่ใส่ใจผลงานของคุณ คุณก็อย่าหวังจะให้สมาชิกของคุณใส่ใจ หรือเชื่อว่าคุณใส่ใจผลงานของคุณจริงๆ ความถี่ในการลงผลงาน แปะลิ้งเพลง ร้อยเข้ากับงานเขียนสั้นๆ ที่อ่านแล้วเกิดมุมมองความรัก ความใส่ใจ รวมกันเป็นทัศนคติ ที่มีต่อเรื่องราวของคุณ ผลงานของคุณ หรือแรงบันดาลใจในการสร้างผลงานต่างๆ .. อาจสอดรับ หรือเปรียบเทียบเข้ากับสภาพสังคมต่างๆ แม้แต่จะโยงเข้ากับการเมืองในเชิงวิพากษ์วิจารณ์ หากสะท้อนถึงความจริงที่เกิดขึ้น ก็สามารถกระทำได้ และเป็นสิ่งที่จะบ่งบอก ว่าคุณเป็นคนลักษณะใด ตรงนี้สำคัญมากๆ ต่อการประชาสัมพันธ์งาน
ทั้งหมดล้วนเรียกว่าเป็นการ “ขายความคิด” แสดงว่าคุณเป็นคนมีอุดมคติ มีความละเอียดอ่อน ช่างสังเกต มีความแยบคายในทุกสถานการณ์ ย่อมเป็นที่ดึงดูดและได้รับความสนใจจากเพื่อนสมาชิกมากว่า รวมถึงผู้พบเห็น ในกรณีที่ผลงาน หรือข้อความเชิงทัศนคติของคุณ ถูกแชร์ไปยังที่ต่างๆ ก็อาจจะมีคนตามมาขอเป็นเพื่อนได้เสมอๆ
ความจริงเกี่ยวกับตัวคุณ ยิ่งปรากฏชัดเจนมากขึ้น ก็จะยิ่งสร้างพื้นที่ของคุณเองให้มั่นคงมากขึ้น คุณไม่ต้องกังวลอีกต่อไป ว่าจะยืนอยู่ลำบาก คุณผ่านช่วงเวลา “งงๆกับชีวิต” มาไกลมากแล้ว ตอนนี้คุณกำลังยืนอยู่บนสนามหญ้านิ่มๆที่หน้าบ้านของคุณ หันไปทางไหน ก็มีแต่คนที่พร้อมจะเดินไปกับคุณ แม้อาจไม่ทั้งหมด แต่พิสูจน์แล้ว ว่าคือคนส่วนใหญ่
ในทางกลับกัน คนที่ไม่ใช่ ไม่ชอบ ไม่เชื่อ ไม่อยากข้องแวะกับสิ่งที่คุณเป็น เขาจะไม่ทนอยู่ ทนดู ทนอ่าน ทนเห็นสิ่งที่คุณแสดง เพราะมันแสลงใจ ?! .. เขาจะเปิดเผยความคิดในใจของเขาให้คุณได้เห็น ในรูปแบบต่างๆ ทั้งข้อเขียน หรือการค่อยๆหายหน้าจากคุณไป ทีละน้อย จนคุณรู้สึกได้เอง .. เรื่องเช่นนี้ ก็ยังถือเป็นข้อดีที่ได้จากการสร้างตัวตน อย่างน้อยความชัดเจนในตัวของคุณเอง ก็คือ “เครื่องกรองของเสีย” ที่คุณไม่ต้องการ ให้ออกไปจาก “โลก งาน ชีวิต” ของคุณ โดยที่คุณไม่ต้องลงมือกำจัดเขาออกไป
แฟนเพจ ไม่ใช่สิ่งจำเป็น หากคุณใส่ใจบริหารจัดการ facebook ส่วนตัวของคุณให้ดี ละเอียดอ่อน และตั้งใจในการใช้งาน ตั้งใจคิด ตั้งใจเขียน จริงใจกับทุกเรื่องราว ที่คุณลงเกี่ยวกับผลงานของคุณ ให้คนได้สัมผัสกับมันอย่างลึกซึ้ง และมั่นคง
เมื่อคุณเต็มที่กับสิ่งที่คุณทำแล้ว คนดู คนพบเห็น ก็จะเชื่อตาม แพ้ใจคุณ ยอมรับคุณ คุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่เก่งในการสร้างผลงานมากก็ได้ แต่คุณก็สามารถข้ามผ่านความยากต่างๆในระดับแรกไปได้ อย่างไม่ยาก ขอแค่คุณเต็มที่กับบ้านหลังนี้ บ้าน facebook ของคุณเอง
ถึงเวลานั้น เมื่อ facebook ของคุณเติบโต ค่อยคิดเปิด แฟนเพจ ก็ย่อมได้ ในมิติที่กว้างขวางขึ้น แต่ตราบที่ทัศนคติต่อ facebook และ พฤติกรรมของคุณยังคับแคบ ปิดใจ ไม่จริงจังต่อการประชาสัมพันธ์ผลงานของคุณเอง ผ่านหน้า facebook ส่วนตัว การเปิด แฟนเพจ ก็ย่อมจะเป็นการเสียเวลา เพราะผลลัพธ์และคุณประโยชน์ที่ได้ ย่อมไม่ต่างกัน ..กลับจะเป็นผลเสีย เพราะทัศนคติของคุณยังไม่ถูกจัดการ ก็ยากจะจัดการในเรื่องอื่นๆ ที่ต้องใช้ความขยันและอดทนเพิ่มมากขึ้นตามมา
ลืมแฟนเพจไปเสียเถิด อย่าไปสนใจมัน มันเป็นเรื่องแค่ภาพสวยๆ ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรนักหรอก ขืนคุณเปิดแฟนเพจ แต่หาก “หัวใจของคุณ” ยังไม่พร้อมจะใส่ใจเข้าไปดูแลมัน .. การไหว้วานให้ แอดมิน เป็นคนจัดการให้ ทำอย่างไรก็ไม่ขลังเท่ากับตัวคุณลงสนามเล่นเอง มันดูน่าเชื่อถือและจริงใจกว่า เพราะ แฟนเพจ ที่มันร้าง มันก็เหมือน หน้าตาบริษัทของเรา ทั้งรก ทั้งเก่า ดูไม่มีชีวิตชีวา เป็นภาพลักษณ์ที่ไม่ดีเอาเสียเลย ตรงนี้ที่เขาเรียกว่า เป็นดาบสองคม หากยังไม่มีความเข้าใจ และความกระตือรือร้นที่จะดูแล จำไว้ว่า อย่าริเปิดแฟนเพจของตัวเอง
รีบหันมาดู facebook ส่วนตัว บ้านน้อยๆหลังเล็กๆของคุณหลังนี้ดีกว่า คุณปัดกวาดเช็ดถู ทำความสะอาด ต้อนรับขับสู้ใส่ใจคนในบ้านดีพอหรือยัง ?! .. รักและกล้าหาญในการนำผลงานของคุณให้สมาชิกในบ้าน ร่วมรับรู้ ตื่นเต้นดีใจไปกับคุณหรือยัง ?! ถ้ายัง..ก็อย่าหวังว่าจะได้อะไรจาก facebook , ถ้ายัง.. ก็อย่าหวังว่าสมาชิกจะซาบซึ้งไปกับผลงานของคุณ และ ถ้ายัง..ก็อย่าไปบอกใครว่า จะใช้ facebook ในการประชาสัมพันธ์ผลงานของคุณเอง
หันกลับไปเล่นเกมส์ และอยู่กับโลกส่วนตัวของคุณแบบเดิมดีกว่า ลืมประโยชน์นานานับประการที่จะได้จากมันไปเสีย คุณสมบัติในตัวคุณยังมีไม่มากพอ ที่จะได้รับสิ่งดีดีจากมันในเชิงลึก
แฟนเพลงของผมท่านหนึ่ง โทรเข้ามาที่ Classy เพื่อจะสั่งซื้อผลงานอัลบั้มชุดล่าสุด “less is more” ผลงานลำดับที่ 10 ของค่าย โปรดิวซ์โดย คุณโจ้ (นรินทร์พันธุ์ ปัณฑรวงศ์) ผมเป็นคนรับสาย และต้นทางไม่รู้มาก่อนว่าผมเป็นใคร สิ่งที่เขาพูด จับใจความได้ประมาณนี้… “…… เอ่อ สวัสดีครับ ผมโทรมาก็แค่อยากขอชื่นชมหน่อย ผมเป็นเพื่อน facebook กับคุณ แจ็ค รัสเซล ตามอ่านที่เขาเขียนเรื่องการเมืองเป็นหลัก เพราะชอบใจ และกด Like แฟนเพจ Classy และศิลปินหลายๆคนในเวลาต่อมา .. เชื่อไหม ผมไม่เคยซื้อ CD เพลงไทยฟังนานมากๆแล้ว แต่เห็นคุณแจ็ค เขาลงเพลงของ Classy บ่อยๆ ลงจนผมสงสัย ว่ามีดีอะไรวะ .. วันหนึ่งก็เลยคลิกฟัง ฟังแล้วก็ชอบ จึงหาฟังเรื่อยๆ หลายๆชุด ที่สุดก็ออกไปซื้อ CD มาฟัง นี่เป็นครั้งแรกนะครับ ที่โทรมาขอสั่งซื้อ อยากขอบคุณ Classy ที่ทำเพลงดีดีออกมา ให้คนฟังที่ถอดใจกับเพลงไทยไปแล้วแบบผม ได้ฟังนะครับ จะขอสนับสนุนตลอดไป …..”
แค่หนึ่งในหลายตัวอย่าง ที่ faceboook ส่วนตัว บวกกับความ “จริงจังต่อเนื่อง” ของผม ในการประชาสัมพันธ์ผลงานเพลงของตัวเอง ซึ่งผมไม่มี แฟนเพจ (และไม่เคยคิดจะมี) ด้วยซ้ำ ?! ..ให้ผลลัพ์ที่ดี ที่มีค่ามากกว่าเงินทองเสียอีก
โลกสร้างเครื่องมือประชาสัมพันธ์ราคาถูกมาให้ คุณจะเอามันไว้แค่ลงรูป เล่นเกมส์ ทักทายผู้คน เขียนภาษาบ้าๆบอๆปัญญาอ่อน – เท่านั้น หรือจะใช้มันให้เกิดประโยชน์ในการทำงาน ต่อยอดผลงานการสร้างสรรค์ของคุณให้เกิดประโยชน์ เหมือนที่คุณวาดฝันเอาไว้ เหมือนที่คุณบอกว่าคุณรักผลงานของคุณ ก็ต้องคิดให้เร็ว ไม่เลือกวิธีนี้ ก็ควรมีวิธีอื่น ที่สามารถทำให้เห็นผลได้จริง ในโมเดลที่ไม่ต้องลงทุนเช่นเดียวกัน ..ซึ่งส่วนตัว ผมยังมองไม่เห็นวิธีไหน ?!
นอกจาก facebook ครับ
(โดย แจ็ค รัสเซล)