[TGS Interview] เบน ชลาทิศ กับมุมมองที่มีต่อเกมและเหตุใดทำไมถึงถ้วยแพลตเยอะจัง!?

เกมเมอร์ท่านใดที่ติดตามกระแสโซเชียลเป็นประจำ ก็น่าจะได้เห็นว่า ‘เบน ชลาทิศ ตันติวุฒิ’ คือหนึ่งในศิลปินที่ชอบเล่นเกมที่ไม่ธรรมดา เก็บถ้วยแพลตไปตั้งเยอะเลยจ้า! แต่เอาจริง ๆ ในเรื่องของเกม เขาก็มีหลากหลายแง่มุมมองความคิดที่น่าสนใจ และเป็นประโยชน์ให้กับบรรดาเกมเมอร์

(มีการเปิดเผยเนื้อหา ‘The Last of Us Part II’)

• ถ้าถามว่านิยามตัวเองว่าเป็นเกมเมอร์ได้ไหม ผมมองว่า ผมวางตำแหน่งของตัวเองว่าเป็นคนที่ชอบเล่นเกมมากกว่า แล้วก็ใช้เกมในการผ่อนคลาย ใช้เวลาว่างเล่นเกมเป็นงานอดิเรก อะไรแบบนี้ แต่ถ้าถามว่าเป็นเกมเมอร์แบบจริงจังไหม หรือถ้าถามว่า ผมต้องเก็บ Platinum ทุกเกมไหม ผมว่าไม่ใช่ เพราะผมเล่นแค่เพื่อผ่อนคลาย เพราะผมรู้สึกว่า ถ้าเกมไหนเล่นยากเกินไป ตายเยอะเกินไป ผมก็จะเปลี่ยนเกม

• Platinum เกมไหนเก็บยากสุด จริง ๆ ผมก็ไม่ได้เป็นสายเก็บ Platinum นะครับ หลัง ๆ ที่คนจะเห็นว่าผมเริ่มเก็บ Platinum เพราะว่ามันเป็นช่วงโควิด-19 พอดี แล้วผมก็มีเวลาว่าง เกมที่สำหรับผมคิดว่า ใช้เวลาเก็บ Platinum นานที่สุดก็จะมีอยู่ 2 เกม ที่เล่นล่าสุดก็คือ ‘Days Gone’ กับ ‘Horizon Zero Dawn’

• ตัวผมเองเป็นสาย Console มาตั้งแต่เด็กเลยครับ ที่บ้านเคยเป็นร้านตู้เกม แล้วก็จะมีเกมพวก ‘Galaga’ อะไรแบบนี้ครับ แล้วพอมาถึงยุค Atari และ Famicom ผมก็จะเริ่มเล่น ‘Mario’ เหมือนเด็ก ๆ ทั่ว ๆ ไป แต่พอเข้ามายุค Super Famicom หรือ Sega Saturn ช่วงนั้นแม่จะแบนไม่ให้เล่นเกม เพราะว่าจะเน้นให้ไปเรียนพิเศษ แต่ว่าพอเราเอาเวลาที่เรียนพิเศษไปเล่นเกม แม่ก็จะรู้ แล้วก็เอาไม้ไปไล่ตี (หัวเราะ)

• เอาจริง ๆ เกมที่ทำให้ผมรู้สึกว่าชอบเล่นเกม เล่นเกมได้เป็นวัน ๆ แบบหลายชั่วโมง เกมแรกก็คือ ‘Resident Evil 1’ ที่ตอนนั้นเป็น ‘Biohazard’ ตอนนั้นกลัวที่สุดคืองูยักษ์ เป็นเกมแรกที่จุดประกายที่ทำให้เรารู้ว่าชอบเล่นเกมจริง ๆ (ทีมงาน – ได้เล่นภาค 3 ไหมครับ) เล่นครับ ตื่นเต้นที่ได้เล่น หลายคนชอบด่ามากเลยว่าเกมสั้นมาก อะไรแบบนี้ เกมสั้นก็เล่นซ้ำสิ (หัวเราะ)

• สำหรับผม ถ้าพูดถึง ‘Ghost of Tsushima’ อย่างแรกเลยที่ทำให้ผมตื่นเต้นสุดเลยก็คือ ตอนเปิดตัวในงาน E3 ผมรู้สึกว่ามันเป็นเกมที่มีความสวยงามมาก แล้วก็รู้สึกตื่นเต้น รอคอยที่จะได้เล่นเกมจริง ๆ แต่พอถึงวันที่เล่นจริง ถ้าเอาความรู้สึกส่วนตัว แบบว่าผมไม่ได้เป็นผู้รู้หรืออะไรนะครับ ความรู้สึกส่วนตัวของผมคือ ภาพมันไม่ได้สวยหรือไม่ได้ว้าว เหมือนตอนที่ดูตัวอย่างครั้งแรก ก็เลยมีความรู้สึกแย่นิด ๆ

• ผมมีความรู้สึกว่า ตั้งแต่เจอเกม ‘The Last of Us Part II’ มุมมองของเกมมันเปลี่ยนไปเยอะเลย กลายเป็นว่าเกมอื่น ๆ กลายเป็นเกมดาษดื่นสำหรับผมไปเลย ตอนที่ผมเขียนอยู่ในเพจของผม เป็นช่วงที่เกมเพิ่งออกใหม่ ๆ แล้วผมคิดว่าหลายคนยังไม่ได้เล่น ผมก็เลยไม่อยากจะเอาความรู้สึกชอบหรือไม่ชอบส่วนตัวไปใส่ในนั้น แต่ว่าผมจะพูดแบบกลาง ๆ

• แต่วันนี้ผมคิดว่าหลาย ๆ คนน่าจะได้ลองเล่นแล้ว ส่วนคนที่ไม่ได้เล่น ก็คือคนที่ไม่อยากเล่น เพราะฉะนั้น ผมจะบอกว่า ส่วนตัวผมชื่นชอบและรักในเกมนี้ จริง ๆ ผมรักมาตั้งแต่ภาคแรกแล้ว แล้วพอเจอภาคนี้เข้าไป มันคือ Masterpiece จริง ๆ ไม่รู้ว่าใครจะเกลียดยังไง แต่ว่าถ้ามีกี่ดาวผมก็ให้หมดเลย

• (ทีมงาน – ตอนโจเอลตายถึงกับใจสลายเลยนะครับ) ผมก็ใจสลายครับ ตอนที่เห็นครั้งแรกคือ… (นิ่งเงียบ) เก็บอาการไม่ได้เพราะว่า Live อยู่ แล้วถ้าสังเกตก็คือ ผมจะไม่เล่น Live อีกเลย เพราะความรู้สึกส่วนตัวของผมมันหายไป แทนที่เราจะได้ด่า เราก็ทำไม่ได้ เพราะคนกำลังดูเราเล่นอยู่ ตอนนั้นเราก็เลยใจสลาย แล้วก็ตกใจมาก

• ตอนข็อตที่โดน Shotgun ยิง แล้วผมก็จะพยายามเพ่งว่า มันแหว่งเข้าไปเลยเหรอ นี่มึงทำแหว่งเลยเหรอวะ แล้วในหัวเราก็คิดว่า เราจะรักษาโจยังไงวะ ตอนที่ยังไม่ตาย แล้วก็แบบ…จะทำยังไงดีวะ ต่อจากนี้โจจะต้องเป็นคนขาด้วนเหรอวะ หรือยังไง ผมคิดล่วงหน้าไปแล้วว่าจะรักษาโจยังไง แล้วอีกสักพักก็ถือไม้กอล์ฟออกมา เราก็ อ๋อ โอเค คงจะไปแล้วล่ะ

• แต่ถ้าไม่ทำขนาดนั้น ผมก็คงไม่รู้สึกขนาดนี้นะ ไม่รู้สึกว่าต้องติดตามแอ็บบีขนาดนี้ว่า ไหน มึงเลวขนาดไหน บางครั้งผมบังคับให้แอ็บบีเดินไปให้ King Rat หักคอ

• รู้สึกอย่างไรที่ได้เป็นคุณแม่แห่งวงการเกม ไม่ขอรับได้ไหม เพราะว่าตั้งแต่ที่โชว์ถ้วย ก็จะมีเกมเมอร์สายฮาร์ดคอร์จะบอกว่า พี่ไปเล่นโหมด Hard สิ เราก็เลยบอกว่า ผมเป็นสายชิลล์ เล่นเกมเพื่อความผ่อนคลาย เล่นเกมแล้วไม่เครียด ถ้าเล่นเกมแล้วเครียด ไปทำงานให้เครียดดีกว่า เพราะได้เงินด้วย

• คิดอย่างไรกับสังคมที่โทษแต่เกม จริง ๆ มันก็มีสื่อมากมายยกให้เราเป็นจำเลย เวลาที่เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นมา หรือมีการใช้ความรุนแรง ก็จะหาเรื่องโทษหนัง โทษเกม หาเรื่องโทษการ์ตูน โทษอะไรต่าง ๆ เพราะว่าสื่ออะไรพวกนี้เป็นสิ่งที่อยู่ในช่วงเวลาส่วนตัวของเราจริง ๆ เวลาเราว่าง เราก็จะเล่นกับมัน เราใช้มันเพื่อความผ่อนคลาย ในมุมมองของคนปกติ มันก็มีไว้เพื่อผ่อนคลาย ไม่ว่าเราจะไปยิง ไปฆ่า หรือผ่าน Mission อะไร มันก็เป็นไปเพื่อความผ่อนคลาย

แต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่ไม่ปกติ มันเป็นสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ ถ้าสมมติว่าไม่ใช่เกม คุณก็จะหาจำเลยอื่น ไม่ว่าจะเป็นหนัง การ์ตูน หรือละครอยู่ดี ยังไงก็เหมือนกัน ทุกคนพยายามหาเหตุผลมารองรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ผมคิดว่าเกมที่ดี ที่สร้างสรรค์ก็มีเยอะ ถ้ามองไปถึงธุรกิจเกม ก็สร้างอาชีพเยอะ เป็นธุรกิจที่เติบโต ผมว่าถ้าเราศึกษากันจริง ๆ ก็จะรู้ว่าเกมก็เป็นวงการที่ใหญ่อีกวงการหนึ่ง ซึ่งประเทศของเราอาจจะยังล้าหลังที่ยังมองไปไม่ถึงตรงนั้น

• 5 อันดับเกมที่ชอบตลอดการของเรา เกมแรกก็คือ ‘Resident Evil’ เพราะเอาเวลาในชีวิตเราไปเยอะมาก (หัวเราะ) รองลงมาก็ ‘Uncharted’ ทั้ง 4 ภาค ชอบหมด แต่ว่าภาค 2 คือภาคที่ผมชอบมากที่สุดสำหรับผม ‘God of War’ (ทีมงาน – ภาค Original หรือ Reboot ครับ) ชอบหมดเลย จนกระทั่งภาคล่าสุดที่มี Atreus ก็ชอบมาก ตอนแรกเราซึ้งในกับบทพ่อกับลูก ลูกหยิ่งผยอง เจอ The Last of Us เข้าไป God of War นี่ห่วยไปเลย (หัวเราะ)

• อันดับที่ชอบต่อมาก็คือ ‘Tomb Raider’ จริง ๆ แล้วสำหรับผม เป็นเกมที่พอเล่นจบแล้วผมเล่นซ้ำน้อยมาก แต่ตามทุกภาคเลย ไม่รู้ทำไม ไม่รู้ว่า ‘Lara Croft’ มีเสน่ห์อะไรในตัว ผมก็เล่นทุกภาคนะ แต่ก็จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่ Lara Croft นมแหลม ๆ เสือปลอม ๆ มีเสือตุ้งแช่ Jump Scare นั่นเป็นความทรงจำที่ผมจำได้ว่า ผมมีความสุขกับการเล่น Lara Croft และสุดท้ายที่ชอบที่สุดคือ ‘The Last of Us’ โดยเฉพาะภาคแรกเป็นเกมที่ผมเล่นซ้ำมากที่สุดในชีวิต ผมน่าจะเล่นซ้ำเป็น 10 ครั้ง

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส