[รีวิวเกม] Cooking Papa:Cookstar เกมร้านอาหารเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือได้ปรุงเอง!

Our score

8.0

[รีวิวเกม] Cooking Papa:Cookstar เกมร้านอาหารเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือได้ปรุงเอง!

จุดเด่น

เกมแนวทำอาหาร Simulation ที่เนื้อหาใกล้ตัว
เมนูอาหารหลากหลาย มีอิสระในการปรุงค่อนข้างมาก
บทสนทนาชวนขำ พบลูกค้าหลายประเภท
เล่นเพลิน ๆ ด้วยมือเดียว มีภาษาไทย

จุดสังเกต

แปลไทยยังไม่ค่อยเรียบร้อย

Cooking Papa:Cookstar สวมวิญญาณพ่อครัว ทำอาหารเอาใจลูกค้ากันเถอะ

วันนี้มีเกมทำอาหารอีกเกมมาแนะนำ นั่นก็คือ Cooking Papa:Cookstar เกมมือถือแนว Simulation สวมบทเจ้าของร้านอาหารคาวหวาน ที่คราวนี้เราจะรับบทพ่อครัวเองด้วยเลย ได้หยิบ จับ หั่น ปรุง กันเพลิน ๆ เหมือนเกม Cooking Mama แต่ฮากว่าเพราะลูกค้าแต่ละราย เรื่องเยอะไม่เบา

รับบทเจ้าของร้านอาหารพ่วงตำแหน่งพ่อครัว

เกมนี้จะแตกต่างจากเกมจีนแนวร้านอาหารอื่น ๆ ตรงที่ เนื้อเรื่องของเกม เราจะเป็นเจ้าของร้านอาหารอยู่แล้วและไม่ได้รับบทเป็นแค่ผู้จัดการร้านเท่านั้น แต่หน้าที่หลักคือเป็นพ่อครัวด้วย งานหลัก ๆ ของเราจะอยู่ในครัวทำอาหารเลย เกมนี้จึงเหมาะกับผู้เล่นที่เล่นเกมร้านอาหารแล้วคันไม้คันมือ อยากลงมาทำอาหารเอง ไม่ใช่กดจิ้ม ๆ สั่งพนักงาน ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว เพราะหน้าที่ของเราจะเป็นการเปิดร้าน รับลูกค้า รับออเดอร์ และเข้าครัวทำอาหารตามออเดอร์ของลูกค้า จนกระทั่งเสิร์ฟและคิดเงิน จะไม่ได้มีส่วนของการบริหารจัดการส่วนอื่น ๆ ภายในร้าน เพราะร้านอาหารของเราจะเป็นแนว Grab&Go ซื้อกลับบ้าน ทำเสร็จ ลูกค้าจ่ายเงินจบ ไม่ต้องคอยบริการและดูแลลูกค้าตามโต๊ะ

เกมแนวตั้ง เล่นสะดวก ทำอาหารเพลิน ๆ ด้วยมือเดียว

เกมนี้จะไม่ใช่แนว idle บริหารจัดการร้านเสียทีเดียว แต่จะมีความแอ็กชันตรงผู้เล่นจะได้จัดการวัตถุดิบและทำอาหารด้วยกรรมวิธีต่าง ๆ ตามที่เกมกำหนด ฟังดูเหมือนจะซับซ้อน แต่ความจริงมีความแคชวล ขั้นตอนไม่ยุ่งยาก เกมมี UI (User Interface) ที่เรียบง่าย เป็นแนวตั้ง สามารถเล่นชิลล์ ๆ ด้วยมือเดียวได้เลย เกมนี้จึงค่อนข้างเหมาะกับผู้เล่นทั่วไปในทุกระดับ

สำหรับเกมเพลย์ ตัวเกมจะมีร้านอาหาร 2 รูปแบบมาให้เราสลับ ๆ เล่นได้ตามใจชอบ ก็คือร้านอาหารว่างที่เป็นร้านเครป ซึ่งร้านเครปแบบจีนจะเป็นของคาวที่กินให้อิ่มท้องได้เลย กับร้านอาหารจริงจัง ที่จะมีเมนูกับข้าวต่าง ๆ ที่ลูกค้าจะมาสั่งซื้อกลับบ้าน แม้ระบบการทำอาหารของเกมนี้จะไม่ได้ยุ่งยากซับซ้อน แต่ก็มีความสมจริงสมจังแฝงอยู่ เช่น ตอนทำเครป เมื่อตอกไข่ใส่แล้วขยี้กวนให้ทั่ว ๆ แผ่นแป้ง เราจะได้เห็นอาร์ตเวิร์กตอนไข่กระจายไปทั่วตอนที่ยังดิบ และเริ่มสุก หรือตอนทำผัดหอยลาย ที่เราจะต้องควบคุมความร้อนของเตาและผัดจนฝาหอยลายค่อย ๆ ดีดเปิดออก เป็นสัญญาณว่าสุกแล้ว อะไรแบบนี้ อีกทั้งการจัดวางหน้าเครปต่าง ๆ ที่ค่อนข้างอิสระ จะวางยังไง วางตรงไหนของแผ่นแป้งก็ได้ ทำให้การทำอาหารในเกมนี้ค่อนข้างเพลิดเพลินและสร้างประสบการณ์เกินคาดพอตัว

ตัวเกมจะเป็นแบบเล่นจบ 1 วัน ขึ้นวันใหม่ โดยแต่ละวันจะสรุปรายได้ของวันนั้น ๆ ไว้ การเล่นก็ตามที่เกริ่นไปคือ รับออเดอร์จากลูกค้า ทำตามที่ลูกค้าต้องการแล้วรับเงิน ซึ่งเกมจะคำนวนต้นทุนใหม่ทุกครั้งที่เริ่มทำอาหารจานใหม่ ปริมาณการใส่วัตถุดิบต่าง ๆ ของเราจะถูกคิดเป็นต้นทุนหมด ถ้าใส่หนักมือก็จะได้กำไรน้อยหน่อย ถ้าใส่แถม ใส่เกิน มีขาดทุนแน่ ทำให้เราต้องกะปริมาณวัตถุดิบในทุก ๆ จานที่เราทำเพื่อที่ว่าเราจะยังได้ความพึงพอใจของลูกค้า (เพราะจะได้ทิปเพิ่ม) แต่ก็ต้องไม่แถมเยอะจนเกินไปจนเราขาดทุน ตรงนี้ชอบมากเลย มันทำให้เราทำอาหารออกมาแต่ละจานต้นทุนไม่เท่ากันเลย เป็นระบบที่แปลกใหม่ดี

นอกจากการทำอาหาร เงินแคชที่ได้มาก็สามารถนำมาปลดล็อกเมนูหรือวัตถุดิบใหม่ ๆ ซื้อของตกแต่งร้านต่าง ๆ แถมยังมีเควสต์ให้เราทำเพื่อรับของรางวัลด้วย เป็นอีกหนึ่งเกมที่เล่นเพลินแบบวางไม่ลงเลยล่ะ

พบกับบทสนทนาสุดฮาจากลูกค้า

เสน่ห์อีกอย่างของเกมนี้คือเราจะมีโอกาสได้พบกับลูกค้ามากหน้าหลายตา ทุกเพศทุกวัย และทุกอาชีพที่แวะเวียนมาอุดหนุนอาหารในร้าน บางรายมาสั่งอาหารด้วยข้อแม้ยาวเหยียด เช่น เป็นมังสวิรัติ แพ้ต้นหอม แพ้ผัก กินเผ็ดไม่ได้ และอีกมากมายที่จะทำให้พ่อครัวอย่างเรากุมขมับ ต้องค่อย ๆ ตั้งสติก่อนจะหยิบวัตถุดิบใส่ลงไปในอาหาร ไม่งั้นทำพลาดขึ้นมา คะแนนนิยมลด ได้เงินน้อย แถมจะโดนบ่นด้วยนะ บางทีใส่ไส้น้อยไปก็จะโดนตำหนิว่าขี้งกด้วย (ฮ่าฮ่า)

แต่ แต่ แต่ หากเราทำอาหารดี ๆ ถูกใจตรงตามเงื่อนไขลูกค้าทุกอย่าง ลูกค้าก็จะชมเราเทิดทูนจนตัวแทบลอยจากพื้นเลยล่ะ บางทีชมถึงขนาด เขาคิดว่าตัวเองน่าจะไปกู้ชาติมาเมื่อชาติที่แล้วถึงมีบุญได้กินอาหารของเราเลยนะ (เวอร์วังไหมล่ะ ฮ่าฮ่า)