[รีวิวเกม] One Piece: World Seeker เนื้อเรื่องชั้นดี กับสรรพสิ่งที่ทำลายความดีของเนื้อเรื่อง

Our score

6.6

One Piece: World Seeker

จุดเด่น

1. เนื้อเรื่องสนุก มีความซับซ้อน
2. เควสต์ย่อย ปริศนาต่าง ๆ ทำได้ดี มีความเกี่ยวเนื่องกับเนื้อหาหลัก
3. ถ่ายทอดความเป็นวันพีซได้ดี
4. กราฟิกค่อนข้างสวย

จุดสังเกต

1. เกมเพลย์ การควบคุม มุมกล้อง....(เติมคำหยาบได้ตามใจ)
2. เสียงพากย์มีไม่ครบ ขาดความสมจริง
3. ศัตรูไม่ค่อยฉลาด
4. โมเดลตัวละครซ้ำซาก
5. ตัวละครหลักเยอะ แต่เล่นได้แค่ลูฟี่ตัวเดียว

• เนื้อเรื่อง

  9.0

• กราฟิก

  7.0

• การควบคุม มุมกล้อง

  4.5

• ความสนุกแบบโลกเปิด

  6.5

• ความคุ้มค่า

  6.0

ปกติเกมตระกูล One Piece นี้มักทำรูปแบบเกม Fighting ออกมาเสียมากกว่า ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของมังงะแนวโชเน็นจากนิตยสารจัมป์ที่มักเอามาป้อนตลาดนักสู้เสียเป็นหลัก ดังนั้นการเปิดตัว One Piece: World Seeker ที่เป็นเกม Open World หรือ โลกเปิด นั้น นับได้ว่าเป็นความทะเยอทะยานที่แฟน ๆ รอคอยมากที่สุดแล้ว เพราะอย่างไรเสียเรื่องราวการผจญภัยของแก๊งโจรสลัดจากฉบับมังงะ หรือแม้แต่แอนิเมชั่นทั้งทีวีซีรีส์และหนังโรง ก็ไม่อาจเติมเต็มหัวใจแห่งการผจณภัยสู่โลกกว้างได้ด้วยเกมแนวต่อสู้อย่างแน่นอน ทว่าในฐานะแฟนคอนเทนต์ดั้งเดิมนั้นก็ต้องยอมรับแบบเปิดใจว่า น่าเสียดายที่เกมไปไม่สุดทาง ทั้งที่มีปัจจัยดี ๆ มากมายเหลือเกิน แต่การไม่สุดก็ไม่ใช่ว่าเกมนั้นไม่ดี หากแต่ว่าเรายอมรับส่วนดี-ส่วนไม่ดีได้มากขนาดไหน และนี่คือสิ่งที่เราจะรีวิวให้ฟังในวันนี้ครับ

เกมแนวโลกเปิดมันช่างเหมาะอย่างยิ่งกับเนื้อหาแฟนตาซีผจญภัยโลกกว้าง ที่โด่งดังมากที่สุดเรื่องหนึ่งของโลกอย่าง มังงะและแอนิเมชั่นนาม One Piece ที่ปลุกกระแสโชเน็นยุคโจรสลัดขึ้นทั่วโลกในห้วง 20 กว่าปีที่ผ่านมา และอย่างยิ่งว่าตัวเกมได้รับการดูแลด้านเนื้อหาจาก เออิจิโระ โอดะ อาจารย์เจ้าของเนื้อหาเองด้วย ก็รับประกันความแน่นของเนื้อหาที่สอดคล้องกับโครงหลัก เรียกว่าสมบูรณ์เทียบได้กับ แอนิเมชั่นฉบับภาพยนตร์ ภาคทางการภาคหนึ่งเลยทีเดียว

เนื้อเรื่องเปิดมาว่า ลูฟี่ พระเอกของเราถูกทหารเรือจับตัวได้และกำลังถูก ไอแซก หัวหน้าผู้คุมนำตัวใส่กุญแจมือหินไคโรมาคุมขังยังเกาะเรือนจำ ซึ่งรัฐบาลโลกได้ปรับปรุงเกาะอัญมณีมาทำคุกขังนักโทษพิเศษ โดยมีเรือนจำทั้งเกาะลอยฟ้า หอคอยใต้น้ำ และหอคอยยักษ์บนบกด้วย เหล่าเพื่อนร่วมแก๊งโจรสลัดหมวกฟางของลูฟี่จึงต้องบุกเข้ามาช่วย แต่ไอแซกนั้นก็เป็นมนุษย์ไซบอร์กที่ติดตั้งหินไคโรไว้ตามอุปกรณ์ต่าง ๆ ทั้งยังมีพลังสูงส่งจนซัดเหล่าโจรสลัดหมวกฟางทั้งหมดต้องแตกกระสานซ่านเซ็นกระจายไปทั่วเกาะ

ลูฟี่ ได้รับการช่วยเหลือจากสาวชาวบ้านนามว่า จีน ที่จะพาลูฟี่ออกไปรู้จักโลกใบใหม่นามว่า เกาะเรือนจำ และระหว่างตามหาพวกพ้องที่กระจัดกระจายกันไปนั้น จีน ก็พาให้ลูฟี่เข้าสู่กลางสนามความขัดแย้งอันแสนซับซ้อน ของเหล่าชาวเมืองที่แบ่งเป็นสองฝักฝ่าย ทั้งกลุ่มต่อต้านทหารเรือ และกลุ่มสนับสนุนทหารเรือ นอกจากนั้นยังมีกลุ่มมือที่สามที่เข้ามาแทรกแซงเกาะแห่งนี้อีกหลายกลุ่มทั้ง โจรสลัดแก๊งต่าง ๆ และมือลึกลับที่เข้ามาควบคุมความเป็นไปเพื่อหวังทำลายทั้งเมืองให้สิ้นซาก ซึ่งเรื่องราวนั้นจะเชื่อมโยงกับอดีตยาวนานของเกาะอัญมณีที่ถูกแปรเปลี่ยนมาเป็นเรือนจำดั่งละครโศกนาฏกรรม นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวปริศนาความลับทรงพลังจากโลกยุคโบราณ และผู้บงการลึกลับที่ดึงตัวละครต่างฝักต่างฝ่ายภายนอกเกาะมารวมกันอย่างมากมายจนนึกไม่ถึง ซึ่งอยากจะบอกใจจะขาด แต่บอกไม่ได้เพราะจะสปอยล์ บอกได้แค่ว่าสำหรับแฟนวันพีซ จะรู้สึกคุ้มโคตร ๆ เลยครับ สมแล้วที่อ.โอดะมาผูกเรื่องให้ แถมตัวละครที่สร้างขึ้นมาใหม่สำหรับเนื้อหาเกมโดยเฉพาะก็มีมิติดราม่าทรงพลังเช่นเดิมเลย

จุดที่ทำได้ดีมากอย่างไม่ต้องสงสัยจึงคือ เนื้อเรื่องนี่ล่ะครับ โครงเรื่องหลักที่มี 17 Chapter นั้นเรียบเรียงมาได้ดีมาก การถ่ายทอดบุคลิกและเสน่ห์ของตัวละครเก่าและใหม่ก็ทำออกมาได้ดีมาก เสียงพากย์ก้ยังได้ทีมจากแอนิเมชั่นมาให้เสียงด้วย แม้จะมีติงบ้างว่าส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่เนื้อเรื่องคัทซีนหลักจะพากย์มาแค่เสียงสบถ 2-3 คำแทนทั้งทั้งประโยค จนดูไม่สมจริงก็เถอะ แต่คือเล่าเรื่องได้เหมือนชมแอนิเมชั่นขนาดยาว ดี ๆเรื่องหนึ่งเลย

และที่ทำให้มันแน่นขึ้นอีกก็เพราะพวกเนื้อหาเสริมหรือ Side Quest ต่าง ๆ ก็ทำหน้าที่เสริมเนื้อหาในโครงเรื่องหลักไปด้วย มันทำให้เราอยากทำเควสต์เสริมต่าง ๆ เพื่อดูเรื่องราวของตัวละครอื่น ๆ ที่วิ่งมีเรื่องราวของตัวเองแบบคู่ขนานไปกับเนื้อเรื่องหลักด้วย หรือบางอันอาจจะดูไม่มีความสำคัญแต่ก็ช่วยเผยตัวละครเสริมจากมังงะ หรือหลาย ๆ เควสต์อาจจะทำให้รู้สึกว่าคล้าย ๆ กันแต่ก็จะไม่รู้สึกว่าไม่อยากทำ เพราะมันมีการล่อลวง เอ้ย ล่อใจเราให้อยากรู้อยากเห็นรายละเอียดที่ซุกซ่อนอยู่ และระบบเก็บเปอร์เซ็นต์ความสัมพันธ์ที่ชื่อ Karma ที่ว่าเราเล่นพาร์ทของกลุ่มไหนหรือตัวละไครไหนได้กี่เปอร์เซ็นต์แล้วด้วยนั้นก็จูงใจให้เราขวนขวายเล่นเพื่อเก็บเนื้อหาของตัวละครแต่ละตัวให้ครบด้วย จึงเป็นความสมบูรณ์ของการเล่าเรื่องที่เห็นความใส่ใจเลยล่ะครับ

กราฟิกของเกมเป็นลักษณะ Cell Shading ซึ่งเป็นเทคนิคเรนเดอร์ภาพโมเดลสามมิติให้ออกมาเหมือนการ์ตูนซึ่งเกมและแอนิเมชั่นยุคนี้เอามาใช้กันเยอะมาก โดยเฉพาะที่นำมังงะมาดัดแปลงด้วยแล้ว เพราะทำให้ได้ความรู้สึกแบบดูการ์ตูนจริง ๆ ตรงนี้ก็ทำออกมารวม ๆ ได้ดีครับ มีติงเรื่องการแสดงผลบางครั้งเส้นขอบตัดดำมาไม่ครบ โดยเฉพาะเส้นจมูก ก็จะทำให้หน้าดูโล้น ๆ ไปบ้าง

ส่วนโมเดลตัวละครหลักนั้นโดดเด่นสมจริงเก็บรายละเอียดดีมาก (โดยเฉพาะ นามิ กับโรบิน ประทับใจมาก 555) แต่ที่น่าจะบกพร่องหรือไปไม่สุดคือพวกตัวละครชาวบ้านตามเมืองต่าง ๆ และพวกทหารเรือ รวมถึงโจรสลัดนั้น เรียกว่าแทบจะโคลนนิ่งกันมาใช้ ซึ่งมากเกินไปจนเป็นปัญหา เพราะเอาเข้าจริงแต่ละเมืองก็ไม่ได้มี NPC พลุกพล่านมากมายอะไรเลย ลานเมืองกว้าง ๆ ยืนกัน 4-5 คนเอง ซึ่งดูศักยภาพถ้าจะมีตัวประกอบแค่เท่านี้ปั้นโมเดลเฉพาะแยกไปเลย ยังอาจพอให้รู้สึกชดเชยการที่มีคนในฉากน้อยได้มากกว่า นี่ปั้นโมเดลมา 4-5 แบบแล้วใช้เปลี่ยนสีเปลี่ยนพร็อพเปลี่ยนทรงผมนิดหน่อยเอา คืองานเผามากไปนิด ถ้าจะโคลนนิ่งแล้วทำให้เมืองมีคนเดินเยอะ ๆ ก็ยังพอรับได้ แต่นี่คือเลือกทางง่ายทั้งสองทางทั้งไม่หลากหลายและทั้งจำนวนไม่มาก ทำให้เวลาออกสำรวจหรือทำเควสต์ย่อย มันจะรู้สึกหงุดหงิด ๆ หน่อยที่เมืองกว๊างกว้างมีคนแค่เนี้ย หรือเวลาต้องคุยทำเควสต์ก็จะแบบ เคยเจอกันแล้วนี้ เอ้าเจออีกละ แต่ชื่อไม่ใช่นี่หว่า อะไรแบบนั้น

ว่ากันเรื่องฉาก สถานที่ต่าง ๆ ออกแบบเกาะแต่ละเกาะเชื่อมโยงกันได้ดีเลย มีความหลากหลายและเอกลักษณ์เฉพาะโซน อย่างเมืองที่ทหารคุม เมืองโจรสลัดคุม เมืองท่า เหมืองอัญมณี คุกใต้น้ำ คุกบนดิน เกาะลอยฟ้า กองทัพเรือ ป่า ทะเลสาบ ทะเล ฯลฯ มันสำรวจสนุกแม้จะไม่ได้กว้างเว่อวังอะไร ยิ่งกราฟิกพวกต้นไม้ใบหญ้านี่สวยมาก ฉากทุ่งหญ้ากว้าง ๆ โดนแสงอาทิตย์นี่ปลิวไสวมีประกายสวยเลย แต่ส่วนที่ธรรมดาก็เป็นพวกอาคารต่าง ๆ ยิ่งพวกตึกสูงนี่คือดูแบนมาก จืดชืด ซ้ำซากพอประมาณเวลาต้องทำเควสต์ในเมืองจะรู้สึกไม่อภิรมย์นิด ๆ 55

มีทั้งที่ดีมาก กับเฉย ๆ กลาง ๆ มาหลายส่วน มาดูปัญหาหลักของเกมที่ทำให้บางคนเรียกว่าเกมกากอย่างเต็มปากเต็มคำกันบ้าง นั่นคือเรื่องพื้นฐานอย่างเกมเพลย์นี่ล่ะ เรียกว่าตกม้าตายแบบไม่น่าเชื่อมาก ๆ เพราะมันน่าจะเป็นส่วนแรกที่ต้องทำให้ดีก่อนไปคิดเรื่องอื่น ๆ และว่ากันตามจริงระบบเกมเพลย์ลักษณะนี้มีการบ้านให้ลอกเต็มไปหมดโดยเฉพาะ เกมตระกูล Batman: Arkham ที่จัดว่าใกล้เคียงมากที่สุดแล้วกับการยิงลวดเพื่อโหนตัวหรือปีนขึ้นชั้นต่างระดับเมื่อเทียบกับลูฟี่ยืดมือออกไปคว้าแล้วถีบตัว

ปัญหาของ World Seeker คือการเดินทางผ่านพื้นที่ในเกมแนวโลกเปิดปกติมันกว้างมาก การเดินหรือวิ่งผ่านครั้งแรกมันอาจโอเค แต่ถ้าต้องวิ่งไปมาอยู่บ่อย ๆ จะเริ่มน่าเบื่อ การมี Fast Travel เมืองที่เคยผ่านมาแล้วก็ช่วยได้จุดหนึ่ง แต่อย่างไรก็ตามมันก็จำเป็นที่ต้องวิ่งหาของหรือคนในจุดที่ห่างกับจุดวาร์ปอยู่ดี เครื่องทุ่นแรงอย่างการเกาะกระโดด ร่อน บิน มันช่วยให้เสียเวลาตรงนี้ลดลง ทว่าในเกมเรากลับสามารถยืดแขนไปเกาะได้จำกัดมาก ๆ คือจับได้เฉพาะที่เป็นลักษณะอาคารสิ่งปลูกสร้าง กับยอดไม้ เท่านั้น ก้อนหินแง่นผา อะไรเทือก ๆ หินนี่เกาะไม่ได้จับไม่ได้ แล้วสัดส่วนที่เป็นภูเขาในเกมนี่ก็ไม่ได้น้อย ๆ นะ ทำให้การสำรวจใด ๆ มันช่างน่าหงุดหงิดพอสมควรเลย แล้วเมื่อถึงบางช่วงเกมจะบังคับห้ามวาร์ป Fast Travel ด้วย นี่ล่ะครับความน่าเบื่อขั้นแม็กส์

ส่วนย่อยที่อยากบ่นของการสำรวจคือ การเก็บไอเท็มนั้นขาดความรู้สึกอยากสำรวจเพื่อเอาไปคราฟต์ของหรือเสื้อผ้า ยิ่งช่วงแรก ๆ คือแทบไม่รู้ว่าจะเก็บเอาไปทำอะไร จนถึงแชปเตอร์กลาง ๆ นู่นล่ะถึงจะเริ่มได้ใช้ ซึ่งความอยากล่าของมาคราฟต์ก็ไม่ได้เยอะอะไรขนาดนั้นล่ะนะ

มุมกล้องสุดท้าทาย นี่ก็เป็นหัวใจแห่งปัญหาของการเล่นอีกประการ มุมกล้องของเกมไม่ได้ช่วยให้รู้สึกสนุกเลย แถมบางทีทำให้งานง่าย ๆ กลายเป็นเรื่องยากไปอีก เช่นการพุ่งร่อนตัวนี่ เราต้องคุมมุมกล้องเองแทนที่จะปรับให้อัตโนมัติ นิ้วหนึ่งจะกดพุ่งนิ้วหนึ่งจะกดกระโดดต่อ นิ้วหนึ่งจะกดบิน อ่าวมุมกล้องยังเงยขึ้นฟ้ามองไม่เห็นเลยว่าจะลงตรงไหน ปล่อยนิ้วจากบินที่กดรัว ๆ มาควงมุมกล้องแทน อ้าวร่วงลงพื้นตกน้ำตาย เนี่ยอะไรของมันแบบเนี้ย เวลาต่อสู้ก็ไม่ต่างกันยิ่งมีศัตรูหลายตัว ยิ่งถ้าบินวนไปมารอบตัวได้ด้วยนะ คุณเอ้ย มุมกล้องน่าหงุดหงิดมากกกกก ก.ไก่ ร้อยตัว

ความน่าหงุดหงิดถัดมา การกดออกท่าทำได้ทีละอย่าง เช่นคุณกดต่อย แล้วจังหวะนั้นเห็นศัตรูอีกตัวจะวิ่งมาฟัน กดหลบทันทีไม่ได้จ้า ต้องรอให้พี่แกต่อยเสร็จก่อน ซึ่งก็ไม่ทันละ แล้วปัญหานี้ก็มีกับการโหนต่าง ๆ ด้วย ถ้าระหว่างร่อนจะจับที่ใหม่กระโจนก็ทำไม่ได้ทันทีต้องกดย้ำยกเลิกการร่อนก่อน แล้วมุมกล้องเจ้ากรรมก็จะเล่นงานคุณพร้อมกันอีก จากนั้นคุณก็จะร่วง โชคดีลงพื้น โชคร้ายลงน้ำ คือต้องฝึกจังหวะประหลาด ๆ พวกนี้สักพักถึงจะเริ่มเล่นคล่องขึ้น แต่ก็ยังรู้สึกว่าเป็นปัญหาการออกแบบมากกว่าความตั้งใจท้าทายผู้เล่นอยู่ดี การทำได้ทีละอย่างยังส่งผลไปถึงการโจมตีต่อเนื่องใส่ศัตรูที่ล้มด้วย ถ้าศัตรูล้มไปเราจะโจมตีไม่เข้าด้วย ต้องรอพี่แกลุกขึ้นมาก่อน จะสุภาพบุรุษแบบคนล้มไม่ซ้ำก็ไม่น่าเอามาทำลายความไหลลื่นของการต่อสู้สิ เกมนี้จึงไม่มีคอมโบยาว ๆ สวย ๆ จูงใจให้ต่อท่า หรือบิน ๆ อยู่ถ้าโดนยิงคือร่วงอย่างเดียวไม่สามารถกดบินใหม่ได้ และเป็นเรื่องน่าหงุดหงิดรำคาญใจกับการเล่นและการต่อสู้แต่ละครั้งอยู่เหมือนกัน

จะมองว่าการออกแบบเกมเพลย์คือศัตรูตัวจริงของเกมก็ได้นะ คารวะเลย

ส่วนที่ดีในการต่อสู้ก็มีไม่ใช่ว่าไม่มี คือการผสมผสานหลากหลากการต่อสู้ทั้งการบู๊ซึ่งหน้าที่มีให้ 2 โหมด คือ เน้นความว่องไว และแบบเน้นพลังโจมตี ทำให้สามารถปรับประยุกต์การเล่นได้ แต่จะดีกว่านี้ถ้าสามารถเปลี่ยนโหมดได้ไวและใช้เชื่อมโยงทำคอมโบได้ต่อเนื่องด้วย เพราะทั้ง 2 โหมดมีจุดแข็งจุดอ่อนต่างกัน น่าจะท้าทายการเล่นได้มากขึ้น นี่ยังรวมไปถึงการเปลี่ยนร่างเป็นเกียร์ 4 ที่พลังทำลายรุนแรงขึ้นด้วย หรือจะไปเล่นสายลอบเร้นก็มีทั้งการซุ่มโจมตี การแอบในถังไม้ ซึ่งน่าจะสนุกแต่กลายเป็นว่าเจอศัตรูที่ไม่ค่อยฉลาดนักก็เลยไม่ค่อยลุ้น และอีกอย่างที่น่าเสียดายคือตัวละครหลักมีเยอะมาก แต่เราได้เล่นเฉพาะแค่ลูฟี่เท่านั้น นี่ถ้าปลดล็อกตัวละครลูกเรือแล้วสามารถนำมาเลือกเล่นได้ คงกรี๊ดแตกกว่านี้แน่

สรุปสุดท้าย

นี่คือเกมที่เอาใจแฟนวันพีซตัวจริงเสียงจริง ด้วยเนื้อหา อีสเตอร์เอ้ก รายละเอียดยิบย่อย และตัวละครที่ทำออกมาได้ดีมาก ๆ อันหนึ่งในจักรวาลวันพีซเลย แต่ถ้ามองข้ามเนื้อเรื่องไปก็ต้องบอกว่าเกมมีปัญหาความสมบูรณ์ในการออกแบบการเล่นมาก การควบคุม มุมกล้อง และจิปาถะในการที่จะเป็นเกมแนวโลกเปิดยังขาดแบบขาดเยอะมากด้วย ซึ่งมันก็ส่งผลโดยตรงกับการเล่นให้สนุก ถ้าอนาคตจะออกแพทช์มาปรับปรุงการควบคุม มุมกล้อง ใด ๆ น่าจะดีกว่านี้มากทีเดียว ตรงนี้ก็ต้องอยู่ที่ผู้ซื้อตัดสินใจแล้วครับถ้าอยากเสพเนื้อหาก็จัดเลยคุ้ม แต่ถ้าอยากหาเกมโลกเปิดเล่นสนุก ๆ อาจต้องพยายามปรับตัวตามเกมมาก ๆ หน่อย