หลายคนคงทราบดีว่า ‘Reservoir Dogs’ (1992) หรือในชื่อไทย ‘ขบวนปล้นไม่ถามชื่อ’ เป็นภาพยนตร์ที่ได้รับคำชมจากผู้ชมและนักวิจารณ์ที่ชื่นชมวิธีการเล่าเรื่องที่เขย่าขวัญด้วยความรุนแรงอันเฉียบขาด อีกทั้งยังเป็นหนังที่แจ้งเกิด เควนติน ตารันติโน (Quentin Tarantino) ไอ้หนุ่มร้านวิดีโอ กลายมาเป็นผู้กำกับสุดกวนสุดโหดแห่งวงการ
แม้ตอนฉายจะไม่ได้ทำรายได้ทะลุ Box Office แต่ด้วยความสดใหม่ ดิบเถื่อน กวนเบื้องล่าง รวมทั้งวิธีการเล่าเรื่องแบบไม่เรียงลำดับ ที่ทำให้หนัง Gangster พล็อตง่าย ๆ ที่ว่าด้วยเรื่องของแก๊งอาชญากร 6 คน (ที่ตั้งชื่อตามสี) ที่กำลังวางแผนปล้นร้านเพชร แต่ดันพบว่าหนึ่งในนั้นเป็นสายให้ตำรวจ กลายเป็นความโกลาหล รุนแรง เขย่าขวัญ กวนโอ๊ยจนติดเรต R และกลายมาเป็นหนังคลาสสิกของคอหนังคัลต์ และคอหนังนอกกระแสทั่วโลก
แม้ตัวหนังจะได้รับคำชม และแจ้งเกิด ‘หนังแนวเควนติน’ ต่อมาอีกหลายเรื่อง แต่มีเหตุการณ์หนึ่งที่ถือว่าเป็นเหตุการณ์ที่ถือว่าหนักหนาสาหัสสำหรับผู้กำกับหน้าใหม่ในเวลานั้น และที่สำคัญคือ เป็นปัญหาที่เขาต้องรับมือภายในสัปดาห์แรกของการถ่ายทำเสียด้วย ความวุ่นวายที่ว่าก็คือ ลอว์เรนซ์ เทียร์นีย์ (Lawrence Tierney) นักแสดงรุ่นใหญ่ผู้ล่วงลับ หนึ่งในนักแสดงของหนังเรื่องนี้ เจ้าของบท โจ คาบอต (Joe Cabot) หัวหน้าแก๊งอาชญากรผู้อยู่เบื้องหลังขบวนปล้นในเรื่องนั่นเอง
ตารันติโนเล่าให้ฟังว่า ในเวลานั้นเทียร์นีย์เป็นนักแสดงฮอลลีวูดที่ขึ้นชื่อเรื่องของการเป็นตัวปัญหาในกองถ่ายมาก เพราะเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดหัวร้อนง่าย แล้วก็มักจะเอาแต่ใจ สร้างปัญหาให้กับกองถ่ายมานักต่อนัก ในเวลานั้น กองถ่าย Reservoir Dogs ดำเนินงานมาจนถึงเวลาใกล้สิ้นสุดของสัปดาห์แรกในการถ่ายทำ จริง ๆ ตารันติโนเองก็พอจะรู้วีรเวรวีรกรรมของนักแสดงรุ่นใหญ่รายนี้อยู่เหมือนกัน “เราเลยตัดสินใจถ่ายฉากของเขาก่อนเลย ฉะนั้น สัปดาห์แรกของการกำกับก็เลยได้มีโอกาสสนทนากับไอ้บ้านี่…”
แล้วกองถ่ายก็ป่วนตามที่เขาคิดจริง ๆ ด้วย เพราะเทียร์นีย์ในฐานะนักแสดงนั้น สร้างปัญหาในก่องถ่ายด้วยการไม่ยอมท่องจำบท พอเริ่มถ่ายทำก็มักจะมีปัญหาจำบทไม่ได้ พอจำบทไม่ได้ก็ยิ่งสมาธิเสีย พอยิ่งสมาธิเสียก็ยิ่งหัวเสีย ยิ่งโมโห เอาแต่ใจหนักขึ้นเรื่อย ๆ ตารันติโนอธิบายถึงเขาว่า “เป็นคนบ้าคลั่งโดยสมบูรณ์จนต้องให้ยาระงับประสาท” จนในที่สุดเมื่อเกิดปัญหา ก็ทำให้ผู้กำกับอย่างตารันติโนอดรนทนไม่ไหว “เขาเป็นคนที่หาเรื่องให้ตัวเองในทุกแง่มุมของการสร้างหนังแล้วล่ะ…ถ้าคุณพยายามจะเข้าไปคุยกับเขา เขาจะเริ่มเดินหนีไปเลย”
เมื่อถึงช่วง 20 นาทีสุดท้ายของสัปดาห์แรกในกองถ่าย สถานการณ์เริ่มตึงเครียดเรื่อย ๆ ตารันติโนคว้าแขนของเทียร์นีย์เพื่อหวังจะมาอธิบายต่อ แต่เทียร์นีย์กลับผลักเขาและตะโกนด่า “เขาผลักผม…แล้วก็พูดว่า ‘เอาไอ้มือเชี่-นี่ออกไป!’ นั่นเลยทำให้ตารันติโนถึงจุดเดือด “ช่วง 20 นาทีสุดท้าย ผมระเบิดลงแล้วก็เข้าไปประเคนหมัดซะเลย” และตะโกนไล่ “ไอ้เชี่-! ไอ้อ้วน! มึงถูกไล่ออกแล้ว ย้ายตูดอ้วน ๆ ของมึงออกไปจากกองถ่ายเชี่-นี่ซะ!”
ในวันนั้น ตารันติโนเล่าว่า ทีมงานทุกคนในกองถ่ายล้วนปรบมือส่งเสียงไชโยโห่ร้องเพื่อแสดงความเห็นด้วยที่เขาไล่นักแสดงเจ้าปัญหาออกไปได้ซะที “ไม่ใช่แค่ผมนะ แต่ทุกคนต่างก็เกลียดเทียร์นีย์เหมือนกัน”
แม้กองถ่ายและเขาจะโล่งใจที่นักแสดงเจ้าปัญหาถูกขับออกไป แต่ในเวลานั้น ตารันติโนเองในฐานะผู้กำกับหน้าใหม่ก็รู้สึกตัวเหมือนกันว่า เหตุทะเลาะวิวาทชกต่อยกับนักแสดงรุ่นใหญ่ อาจพาให้เขาหมดโอกาสในการนั่งแท่นเป็นผู้กำกับ “ตอนนั้นผมคิดแค่ว่า ‘โอเค ตอนนี้กูคงโดนไล่ออกแล้วล่ะ’ แค่นั้นเลย เป้าหมายที่จะได้เป็นผู้กำกับของผมคงจบเห่ภายในสัปดาห์เดียวนี่แหละ”
แต่อย่างที่ทราบว่า สุดท้ายตารันติโนก็ไม่ได้ถูกปลดจากการเป็นผู้กำกับแต่อย่างใด เบื้องหลังการไกล่เกลี่ยในครั้งนี้ก็คือ ฮาร์วีย์ ไคเทล (Harvey Keitel) โคโปรดิวเซอร์ และนักแสดงเจ้าของบท มิสเตอร์ไวต์ (Mr. White) ในหนังที่คอยเจรจาทั้งสองฝ่ายให้ราบรื่นนั่นเอง
แต่ก็ใช่ว่าเรื่องนี้จะจบสวย เพราะหลังจากโดนสั่งปลดออกจากหนัง เทียร์นีย์ก็ดันไปก่อเหตุยิงปืนลูกซองใส่ ไมเคิล เทียร์นีย์ (Michael Tierney) หลานชายแท้ ๆ ของเขาเองจนได้รับบาดเจ็บอีกต่างหาก (บางแหล่งเล่าว่าเขาก่อเหตุในวันเดียวกันกับที่เกิดเหตุทะเลาะวิวาท และบางแหล่งก็บอกว่าวันนั้นเขามึนเมาด้วย) ซึ่งก็เป็นไคเทลอีกนั่นแหละที่เป็นคนไปประกันตัวเพื่อให้เทียร์นีย์กลับมาถ่ายงานต่อให้เสร็จหลังจากที่โดนจับกุมได้เพียงวันเดียว ทำให้ตารันติโนเลือกที่จะบอกศาลา ไม่ขอร่วมงานกับเทียร์นีย์อีกต่อไป
เทียร์นีย์นั้นขึ้นชื่อว่าเป็นนักแสดงที่มีเหตุทะเลาะวิวาท ทำร้ายร่างกายบ่อยครั้งจนนับไม่ถ้วน เขาทั้งเคยทำร้ายร่างกายและถูกทำร้ายร่างกายมานักต่อนัก โดนจับกุมและเข้ารับการบำบัดโดยจิตแพทย์อย่างต่อเนื่อง หลังจากจบงานใน Reservoir Dogs เขาเองก็ยังมีงานในวงการฮอลลีวูดอยู่เรื่อย ๆ แม้เขาจะขึ้นชื่อเรื่องของความหัวร้อนง่ายก็ตาม จนกระทั่งหลังเสร็จการถ่ายทำ Reservoir Dogs เขาก็ล้มป่วยด้วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบตันในปี 1995 และสุขภาพของเขาก็ทรุดโทรมลงเรื่อย ๆ เพราะก่อนหน้านั้นเขาเองก็เคยมีประวัติโรคหลอดเลือดสมองมาก่อน
เขาจึงเริ่มผันตัวไปทำงานพากย์เสียงในภาพยนตร์แอนิเมชัน และไปปรากฏตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ในภาพยนตร์และละครซีรีส์ บทบาทหนึ่งที่เขามีส่วนร่วมแต่มักไม่ค่อยมีใครรู้ก็คือ เขาได้มีโอกาสร่วมแสดงเป็นพ่อของ บรูซ วิลลิส (Bruce Willis) ในหนังฮอลลีวูดฟอร์มยักษ์ ‘Armageddon’ (1998) ด้วย ก่อนที่ฉากนั้นจะถูกตัดออกไป (และถูกนำมารวมเป็น Special Features ใน DVD ในภายหลัง)
ผลงานสุดท้ายของเทียร์นีย์คือผลงานหนังสั้นอินดี้ชื่อ ‘Evicted’ (1999) ในวัย 80 ปี หลังจากนั้นเขาก็เลือกที่จะเกษียณตัวเองจากการแสดง ก่อนที่เขาจะถึงแก่กรรมอย่างสงบด้วยโรคปอดบวมในปี 2002
ที่มา: Slashfilm, The Guardian, Screen Rant, Digital Spy, Wikipedia, IMDB, Far Out Magazine
พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส