[รีวิว] Teenage Mutant Ninja Turtles Mutant Mayhem - เต่านินจายุค Gen Z ที่เด็กหนวดยังเอ็นจอยได้

Release Date

24/08/2023

ความยาวหนัง

99 นาที

แนวหนัง

แอนิเมชัน แอ็กชัน ผจญภัย

ผู้กำกับ

เจฟฟ์ โรว์ (Jeff Row) ไคเลอร์ สเปียร์ (Kyler Spear)

นักแสดง - เสียงพากย์

ย แชมอน บราวน์ จูเนียร์ - Shamon Brown Jr., เบรดี นูน - Brady Noon, มิคาห์ แอบบี - Micah Abbey, นิโคลาส แคนทู - Nicolas Cantu, เฉินหลง, ไอซ์ คิวบ์ (Ice Cube)

Our score

8.7

[รีวิว] Teenage Mutant Ninja Turtles Mutant Mayhem – เต่านินจายุค Gen Z ที่เด็กหนวดยังเอ็นจอยได้

จุดเด่น

เป็นหนังเต่านินจาที่สมบูรณ์แบบมาก บทภาพยนตร์ถูกเขียนขึ้นมาโดยเชื่อมสิ่งที่เด็กหนวดชอบกับความเป็นเด็ก Gen Z ได้อย่างกลมกลืน
เสียงพากย์ของนักแสดงทุกคนคุณภาพมาก ๆ
งานภาพแอนิเมชันผสานลายเส้นแบบ คอมิก ศิลปะแบบนิวยอร์ค เข้ากับสไตล์แอนิเมชันร่วมสมัยได้อย่างลงตัว
สกอร์ของหนังดีงามมาก

จุดสังเกต

ผู้ชมที่มีปัญหาในการรับชม 'Spider-Man Across the Spider-Verse' มาก่อนก็อาจจะไม่ชอบ หนังเต่านินจาเวอร์ชันนี้ได้เหมือนกัน

บทภาพยนตร์

7.8
เสียงพากย์

8.7
คุณภาพงานสร้าง

8.9
ความบันเทิง

9.0
ความคุ้มค่าในการรับชม

8.9

หากพูดถึงซูเปอร์ฮีโรหลายคนคงนึกถึงค่าย DC หรือ Marvel เท่านั้น แต่หากย้อนกลับไปในยุค 90’s ต้น ๆ หนังซูเปอร์ฮีโรที่ประสบความสำเร็จระดับปรากฎการณ์และมีภาคต่อไม่น้อยไปกว่าค่ายใหญ่เลยอย่าง ‘Teenage Mutant Ninja Turtles’ หรือในชื่อไทยว่า ‘ขบวนการมุดดิน นินจาเต่า’ ออกฉายในปี 1990 และทำกำไรให้ค่ายหนังอิสระได้เป็นกอบเป็นกำจนได้สร้างเป็นหนังไตรภาคก่อนจะถูกชุบชีวิตในช่วงปี 2000 ด้วยแอนิเมชันสร้างด้วยคอมพิวเตอร์กราฟิกตามยุคสมัยอย่าง ‘TMNT’ ในปี 2007

หรือกระทั่งข้อมูลที่คนทั่วไปรู้ดีอยู่แล้วคือหนังไลฟ์แอ็กชันที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดีจากฝีมือโปรดิวเซอร์อย่าง ไมเคิล เบย์ (Michael Bay) จนได้หนังมาอีก 2 ภาคในปี 2014 และ 2016 เราอาจกล่าวได้ว่าแม้ตัวละครอย่าง ไมเคิล แองเจลโล, ราฟาแอล, โดนาเทลโล และลีโอนาร์โด จะไม่ได้เป็นชื่อที่คุ้นหูแฟน ๆ คอมิกเหมือน ซูเปอร์แมน แบทแมน ไอรอนแมน หรือ สไปเดอร์แมน แต่ตัวละคร นินจาเต่า ก็ไม่เคยเลือนหายและยังถูกสร้างในรูปแบบต่าง ๆ อยู่เสมอมาตลอดเวลา 30 กว่าปี

สนับสนุนโดย Major Cineplex

สำหรับในฉบับปี 2023 เลือกที่จะเล่าจุดเริ่มต้นกำเนิดสัตว์กลายพันธุ์ผ่านมุมมอง ซูเปอร์ฟลาย (ให้เสียงพากย์โดย ไอซ์ คิวบ์ – Ice Cube) ที่เป็นพยานความโหดร้ายของมนุษย์ที่เข้ามาบุกทำลายห้องทดลองของ ดร. แบ็กซ์เตอร์ สต็อกแมน (ให้เสียงพากย์โดย จิอันคาร์โล เอสโปสิโต – Giancarlo Esposito) ที่แอบทดลองเปลี่ยนสัตว์ต่าง ๆ ให้กลายเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ผ่านสารเคมีที่เรียกว่า อูซ ทำให้ ซูเปอร์ฟลาย เกิดความเกลียดชังมนุษย์และรอวันแก้แค้น

และในอีกฟากหนึ่งของท่อระบายน้ำใต้ดินเมืองนิวยอร์กก็เป็นที่อยู่ของ เต่ากลายพันธุ์ 4 ตัวได้แก่ ไมเคิล แองเจลโล (ให้เสียงพากย์โดย แชมอน บราวน์ จูเนียร์ – Shamon Brown Jr.), ราฟาแอล (ให้เสียงพากย์โดย เบรดี นูน – Brady Noon), โดนาเทลโล (ให้เสียงพากย์โดย มิคาห์ แอบบี – Micah Abbey) และลีโอนาร์โด (ให้เสียงพากย์โดย นิโคลาส แคนทู – Nicolas Cantu) ที่มีผู้ดูแลเป็นหนูกลายพันธุ์นามสปลินเตอร์ (ให้เสียงพากย์โดย เฉินหลง – Jackie Chan) ที่เป็นผู้สอนวิชานินจาให้เจ้าเต่าทั้ง 4 ตัว

หน้าที่อย่างเดียวของเจ้าเต่าทั้ง 4 มีแค่การออกไปหาของใช้จำเป็นกลับมายังท่อระบายน้ำ แต่ก็ด้วยความหัวขบถทำให้พวกเขามักแอบเอาเวลาไปเล่นสนุกอยู่เสมอจนกระทั่งได้เจอกับ เอพริล (ให้เสียงโดย เอโย เอเดบิริ – Ayo Edebiri) นักข่าวสาวที่กำลังตามสืบเรื่องการโจรกรรมเครื่องมือไฮเทคที่ดึงให้ทั้ง 4 เต่าต้องเข้าไปพัวพันกับแผนการตามล่าหาความจริงเบื้องหลังแผนร้ายของซูเปอร์ฟลาย

สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดเลยว่า ‘Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem’ สามารถสร้างความแตกต่างจากหนังเต่านินจาที่ถูกสร้างเพื่อฉายโรงคือการเลือกจะกลับไปเน้นคำว่า “Teenage” ที่หล่นหายไปหนังหรือแอนิเมชันเวอร์ชันต่าง ๆ ตั้งแต่บทหนังที่มีการอ้างอิง Pop Culture ที่เข้ากับยุคสมัยจริง ๆ อย่างในหนังเวอร์ชันนี้ก็มีการอ้างอิงถึง K-pop – วง BTS และแอนิเมะอย่าง ‘Attack on Titan’

รวมไปถึงการออกแบบคาแรกเตอร์ที่นอกจากเหล่าสัตว์กลายพันธุ์ที่เป็นสีสันของเรื่องแล้ว อีกความดีงามคือการออกแบบคาแรกเตอร์คนในหนังโดยเฉพาะตัวละคร เอพริล ที่มักผูกขาดเป็นหญิงสาวผิวขาวมาตลอด แต่คราวนี้หนังเลือกสร้างคาแรกเตอร์ของเธอเป็นสาวผิวเข้มและรูปร่างท้วม หนีจากบิวตี้สแตนดาร์ด ซึ่งตรงกับแนวคิดเปิดกว้างของเด็ก GEN Z และยังสามารถรักษาความหลากหลายทางชาติพันธ์ในเรื่องที่สอดคล้องกับประเด็นการยอมรับความต่างเพื่อเอาชนะความเกลียดชังในหนังได้อย่างลงตัว

รีวิว Teenage Mutant Ninja Turtles Mutant Mayhem

มิใช่แค่นั้นสิ่งที่ต้องขีดเส้นใต้ให้ความกล้าและการมองตลาดได้ขาดมาก ๆ คือเหล่านักแสดงที่มาให้เสียง หนังก็เลือกนักแสดงในช่วงวัยที่เข้าสู่วัยรุ่นตอนต้นจริง ๆ มาให้เสียงพากย์ทำให้เราได้ฟังเสียง “เต่านินจาวัยรุ่น” จริง ๆ ต่างจากเวอร์ชันอื่นที่มักเป็นเสียงผู้ใหญ่วัยกลางคนเพราะต้องการนักแสดงมีชื่อเสียงมาอยู่ในแผนการตลาด แต่กระนั้นการมาให้เสียงพากย์ของนักแสดงที่มีชื่อเสียงตั้งแต่ เฉินหลง ในบทสปลินเตอร์ ไปจนถึง ไอซ์ คิวบ์ ในบทซูเปอร์ฟลายก็ยอดเยี่ยมมากจนทำให้คาแรกเตอร์น่าจดจำและดันคุณภาพงานพากย์เสียงแอนิเมชันไปอีกระดับได้จริง ๆ

และในขณะเดียวกันงานภาพของหนังก็สามารถกลืนวิชวลแบบคอมิกต้นฉบับเข้ากับสไตล์การแอนิเมทยุคใหม่ที่ไม่ได้เน้นความเนี้ยบแต่เอาสไตล์หลากหลายมาใช้ได้อย่างลงตัว หากจะให้บอกตามตรงก็คือเป็นการยากที่ผู้ชมจะไม่นึกถึง ‘Spider-Man Across the Spider-Verse’ ที่เพิ่งผ่านตาไปไม่นานแต่ก็ยังห่างไกลจากงานก๊อปปี้นะครับ วิชวลสไตล์ยังมีความโดดเด่นอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว

และที่ถือว่าเป็นไฮไลต์และเซอร์ไพร์สมาก ๆ คืองานสกอร์ของหนังที่เลือกใช้บริการ เทรนต์ เรซเนอร์ (Trent Reznor)และ แอตติคัส รอส (Atticus Ross) สองคู่หูที่เคยฟากเสียงสกอร์อีเล็กทรอนิกส์เท่ ๆ ทั้ง ‘The Social Network’ หนังเกี่ยวกับกำเนิด Facebook และ ‘Soul’ แอนิเมชันว่าด้วยโลกหลังความตายของพิกซาร์ ที่มายกระดับการทำสกอร์ให้หนังแอนิเมชันโดยเฉพาะในฉากแอ็กชันที่เห็นเลยว่า เรซเนอร์และรอส คราฟต์งานเสียงให้เข้ากับภาพจนกลมกล่อมมาก ๆ

ในภาพรวมแล้ว ‘Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem’ ถือเป็นแอนิเมชันที่คุณภาพคับแก้วทั้งบทที่มีความลุ่มลึกในแง่ของการยกเรื่องความเกลียดชังมาเป็นแกนกลางในการเล่าเรื่องได้อย่างยอดเยี่ยม และงานด้านเทคนิดทั้งภาพและเสียงที่เปี่ยมด้วยคุณภาพและความเป็นศิลปะอย่างแท้จริง สมแล้วที่หนังอยู่ภายใต้การดูแลของ เซธ โรเจน (Seth Rogen) ที่น่าจะทำให้อนาคตของเต่านินจา สดใสไม่แพ้ซีรีส์ ‘The Boys’ ที่เขาปลุกปั้นจนกลายเป็นเพขรเม็ดงามของ Prime Video