[รีวิว] Special Actors เล่นใหญ่ใจเกินร้อย – หนังญี่ปุ่นขายไอเดียชวนกรามค้าง

Release Date

10/09/2020

จัดจำหน่ายโดย Golden A / ความยาว 102 นาที

ผู้กำกับ ชินอิจิโร อูเอดะ (Shinichiro Ueda) นักแสดง Kazuto Osawa, Hiroki Kono, Takuya Fuji, Ayu Kitaura, Yosuke Ueda

Our score

8.0

[รีวิว] Special Actors เล่นใหญ่ใจเกินร้อย – หนังญี่ปุ่นขายไอเดียชวนกรามค้าง

จุดเด่น

1. หนังเล่าเรื่องราวของนักแสดงจำลองสถานการณ์ได้อย่างมีสีสันและทำให้เห็นมุมมองของอาชีพประหลาด ๆ ได้ดี
2. หนังสร้างตัวละครอย่าง คาซูโตะ ได้น่าสนใจและน่าเอาใจช่วย
3. เสียดสีลัทธิประหลาดได้ชวนสะใจอย่างยิ่ง

จุดสังเกต

1. จุดหักมุมของหนังยังเนียนไปกับเรื่องสู้ One cut of the dead ไม่ได้
2. ส่วนตัวรู้สึกว่าเสียงพากย์ไทยของทีมพันธมิตรไม่ลงตัวกับมุกในหนังสักเท่าไหร่ เป็นไปได้ให้หาฉบับเสียงญี่ปุ่นชม

• ความลงตัวของบทภาพยนตร์

  8.0

• คุณภาพงานสร้าง

  7.5

• คุณภาพนักแสดง

  8.3

• ความสนุกตามแนวหนัง

  8.0

• ความคุ้มค่าบัตรชมภาพยนตร์

  8.0

3ปีก่อนคนไทยได้รู้จักหนังเรื่อง One cut of the dead ที่ช่วยเปิดโลกทัศน์ต่อทั้งหนังซอมบี้และการพลิกแนวหนังจากต้นเรื่องที่ดูเป็นหนังสยองขวัญทุนต่ำเลือดสาดไปสู่การเป็นหนังคอมเมดี้ประเภทหนังซ้อนหนังจากไอเดียสุดบรรเจิดของ ชินอิจิโร อูเอดะ ผู้กำกับและเขียนบทหนังที่แจ้งเกิดทันทีหลังจากหนังใหญ่เรื่องแรกของเขาและปีนี้ก็ได้ฤกษ์ปล่อยผลงานเรื่องต่อมาอย่าง Special Actors หรือชื่อไทยว่า เล่นใหญ่ใจเกินร้อยที่พลอตพลอยทำให้นึกถึงหนังโจวซิงฉืออย่าง คนเล็กไม่เกรงใจนรก (King of Comedy, 1999) ไม่น้อยเลยทีเดียว

โดยเนื้อหาหนังเล่าถึง คาซูโตะ (คาซูโตะ โอซาวา) หนุ่มขี้โรคที่มักเป็นลมหากเจอเรื่องกดดัน แม้มีฝันอยากเป็นนักแสดงมืออาชีพแต่แล้วด้วยโรคประจำตัวเลยทำให้เขาเป็นได้แค่ยามเฝ้่าบริษัทแถมกำลังถูกไล่ออกเพราะไม่กล้าขัดขวางเหตุทะเลาะวิวาท วันดีคืนดีขณะทำงานเขาก็ได้พบกับญาติของเขาซึ่งพาไปรู้จักกับเอเจนซีพิเศษอย่าง Special Actors ที่ทำหน้าที่สร้างสถานการณ์ผ่านบท การกำกับและการแสดงตามสั่งของลูกค้าและงานใหญ่ที่สุดของคาซูโตะก็คือการต้องปลอมตัวไปเข้าลัทธิประหลาดเพื่อช่วยไม่ให้พี่สาวของลูกค้ายกโรงแรมให้พวกหน้าเงินแต่เขาจะรับแรงกดดันจากงานนี้ได้หรือเปล่าต้องไปลุ้นกันในโรงเอาเองนะจ๊ะ

หากเล่าต่อให้ฟังได้แบบไม่สปอยล์ก็คงต้องบอกว่า ชินอิจิโร อูเอดะ ก็ยังคงหยิบจับเรื่องใกล้ตัวอย่างคุณค่าของนักแสดงและลัทธิประหลาดที่ออกหากินกับผู้มีจิตใจอ่อนแอ (สื่อบางแห่งไปโปรโมตหนังว่าแฉพวกไลฟ์โค้ชแต่ความจริงไม่ใช่นะครับ) โดยเอาตัวละครประหลาด ๆ อย่างคาซูโตะหนุ่มหน้าเจื่อนขี้โรคมาเป็นฮีโรที่เราต้องเอาใจช่วยโดยวางจุดหักมุมของหนังแบบคนดูคาดไม่ถึงในตอนท้าย

ซึ่งตัวหนังของ Special Actors ก็ขายความตลกด้วยสถานการณ์ประหลาดและพฤติกรรมเพี้ยน ๆ ของตัวละครมากกว่าจะเป็นมุกตลกคำพูด ทีนี้รอบสื่อที่ผมได้ดูดันเป็นฉบับพากย์ไทยของทีมพันธมิตรดังนั้นมันเลยส่งผลต่อการรับชมไม่น้อย เพราะในขณะที่ตัวละครบนจอมีความ “ญี่ปุ่น” ทุกอย่างน้อยจนดูเพี้ยนหรือใหญ่จนดูบ้าบอคอแตกเสียงพากย์ไทยของพันธมิตรที่พยายามจะเอาให้กลายเป็นหนังโจวซิงฉือให้ได้เลยค่อนข้างขัดแย้งกันไม่น้อยเพราะมันเล่นใหญ่แบบแทบไม่เหลือความมินิมอลเพี้ยน ๆ ในแบบที่หนังควรจะเป็น

แต่หากตัดเรื่องเสียงพากย์ไทยที่อาจจะไม่ได้ถูกใจคนดูแบบผมนักออกไป ตัวหนังเองก็พยายามสร้างความบันเทิงให้คนดูตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นมุกที่เหล่านักแสดงกำลังทำภารกิจตามสั่งของลูกค้าหรืออาการเป็นลมของตัวพระเอกอย่างคาซูโตะก็สร้างเสียงหัวเราะและรอยยิ้มกว้าง ๆ ให้คนดูได้ตลอดแม้จะต้องมีมุกเห็นนมพนักงานของลัทธิมาพอให้จั๊กกะเดี่ยมหัวใจบ้างแต่ก็อยู่ในปริมาณพอดี ๆ แบบพอให้เด็กดูอยู่นะครับ

ทีนี้มาว่ากันที่เนื้อหาที่ถ้าเทียบกับ One cut of the dead งานหนังเรื่องก่อนแล้วจุดหักมุมของ Special Actors อาจยังไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่แม้หนังจะเล่าเรื่องราวที่บ้าบอคอแตกเหมือน ๆ กันแต่ในหนังเรื่องนี้เราจะเห็นความไม่เนียนของการหักมุมได้ชัดเจนกว่าซึ่งก็ถือเป็นจุดบกพร่องเล็ก ๆ ที่ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนะครับเพราะตัวหนังก็ยังดูได้เพลิน ๆ และเราก็ยังพร้อมจะเอาใจช่วยคาซูโตะอยู่ดี

ซึ่งในทางกลับกันแม้หนังจะดูบ้า ๆ บอ ๆ แต่หลังหนังจบมันกลับทำให้เราอยากกลับมาใคร่ครวญถึงบทบาทในชีวิตคนเราโดยเฉพาะประเด็นของอุปสรรคที่ทำให้คนเราไม่ไปถึงฝั่งฝันหรือยังก้าวข้ามความทุกข์ในใจไม่ได้ทั้งในกรณีอยากเป็นนักแสดงของคาซูโตะและพี่สาวลูกค้าที่พร้อมยกโรงแรมให้พวกลัทธิประหลาดเพียงเพราะคำสอนของศาสดาจอมปลอมโดยไม่สนใจความหวังดีของน้องสาว

ซึ่งตรงนี้บทหนังของอูเอดะยังสามารถให้ข้อคิดถึงบทบาทในชีวิตคนเราและการปลดล็อกเงื่อนไขที่ทำให้เราไม่ประสบความสำเร็จทางอ้อมได้อย่างเห็นภาพและคนดูก็รู้สึกได้ นั่นทำให้ Special Actors กลายเป็นงานหนังตลกที่คุณภาพอยู่เหนือหน้าหนังอีกแล้ว ซึ่งก็หวังว่าท่านผู้ดูชาวไทยจะไม่ตัดสินหนังเพียงแค่เห็นโปสเตอร์เหมือนหนังเกรดบีอีกนะครับเพราะตัวหนังจริง ๆ สนุกมากอย่าพลาดเลยเชียว

พิสูจน์อักษร : สุชยา เกษจำรัส